Episode 6

515 23 0
                                    

வேகு நேரம் என் மனம் ஆறாமல் இருந்ததால் எனது நினைவுகள் என் கண் வழி வழித்து கொண்டிருந்தாலும் என்னை மீறி உறங்க கொண்டிருந்தேன்....

சிறுது நேரம் கழித்து என் தூக்கத்திலேந்து விழித்தேன் ...
தலை மிகவும் பாரமாக இருந்தது....
எழுந்தவாறு பக்கத்திலுள்ள கடிகாரத்தை பார்த்த போது மணி 8 ஐ தாண்டியது.....

ச்சா..... இவ்ளோ லேட்டா ஆகிட்டு.... அய்யோஓஒ... இனிமே எல்லாம் வேலையும் பண்ணனும்மே..... என்று புலம்பி கொண்டே வாஷ் ரூம் சென்றேன்.... 10 நிமிடம் கழித்து வந்த போது.... எனது உடைகளை மாற்றினேன்... இரவு இருந்த மனநிலையில் இதை மாற்ற கூட மறந்துவிட்டேனே என்று என்னை நான்னே நொந்துத்தேன்.....

கண்ணாடியில் என்னை பார்த்த போதுதான் தெரிந்தது என் கண்கள் வீங்கி இருப்பதை.... ஏன் இவ்ளோவு கவலை.... காரணம் நான் வளர்த்த விதம் தான்... இதுவரை பிறந்த v2லும் சரி... புகுந்த வீட்டிலும் சரி.... என்னை யாரையும் சின்னதாக என் மனம் கோணும் படி பேசியது இல்லை... என்னை திட்டியது இல்லை.... மிக மிக செல்லமாய் வளர்ந்தவள் நான்... குட்டிமா தவறிய பின் அவளுக்கு செலுத்த வேண்டிய அன்பையும் சேர்த்து  என் பெற்றோர் என்னிடம் செலுத்தினர்....
புகுந்த வீட்டில் ராகுலின் அக்கா மற்றும் அண்ணனிடம் கூட பெரியதாக பேசத்தவள்  நான்... மாமனார் மாமியார் கு அடங்கி நடந்து கொள்ளும் சுபாவம் என்னுடையது ... மறந்தும் என்னை இதுவரை அவர்கள் குறை கூறியது இல்லை.... ராகுல் ..... ராகுல் பற்றி சொன்னால் சொல்லிக்கொண்டே போகலாம்.... எனக்காக பார்த்து பார்த்து அனைத்தையும் செய்பவர் ... நேற்று என் கண்ணீரை பார்த்து அவர் துடித்தது இன்னும் என்னை கலக்கம் அடைய செய்கிறது..... என்னை மாற்ற நேற்று அவர் பட்டபாடு கொஞ்சம் நஞ்சம் இல்லை.... பாவம் அவர்.... உறுதுணையாக இருக்கவேண்டிய நான்னே அவருக்கு இன்னல் தருகிறேன்.... ஆமாம்.... ஆனால்.... இப்பொது எங்கே அவர்.... காலைல இருந்து எங்க.... கானும்மே,?...

ராகுல் :பூஉஉஉ......

சைத்தாலி :அம்மா...... சச்ச....... என்ன ராகுல் நீங்க.... இப்படியா பயம்பண்ணுவிங்க....

பனி விழும் இரவு 💏Where stories live. Discover now