Crushed Dreams

Een Nieuw Begin

De deur van de trein gaat met een sissend geluid open. Met een rugtas en in beide handen een koffer stap ik het perron op. Ik kan niet geloven dat ik hier eindelijk ben! Eindelijk een nieuwe start met nieuwe mensen op een nieuwe plek. Hopelijk hebben ze geen leugens vertel tijdens de open dag. En anders zal ik zelf de slingers moeten ophangen.

Verzonken in mijn gedachte beweeg ik niet zo snel als blijkbaar moet. Ik wordt met een harde duw aan de kant geduwd waardoor ik mijn linker koffer verlies. "Shit!" Mijn hand schiet voor mijn mond. Ik moet echt leren minder hardop te schelden. De koffer komt tot stilstand tegen een blonde jonge man. Hij kijkt boos op, zoekend naar de persoon die hem heeft aan gereden. Als hij door heeft dat het mijn koffer was zegt ie "Hou je spullen is bij je, je helpt iemand nog is het ziekenhuis in met je gestompel." Als blikken konden doen was ik nu in de hel beland. Lekker humeur hebben reizende mensen ook altijd. Snel pak ik mijn koffer voordat ik nog vaker vervloekd wordt. 1 aanrijding is als genoeg voor vandaag.

Al snel loop ik tegen mijn volgende probleem aan. WAAR IS DE UITGANG!? Door mijn klunzige gedrag heb ik veel tijd verloren en is er niemand meer op het perron te bekenen. Hoe kunnen al die mensen zo snel verdwenen zijn?! Het is ook al donker aan het worden. Tot mijn geluk zie ik achter een bord nog een oude vrouw lopen. Zij zal vast richting de uitgang gaan en anders zijn oude vrouwtjes altijd wel aardig genoeg om je te helpen. Als ze zelf geen hulp nodig hebben teminste. Als ik richting de oude vrouw loop die ik een trap naar beneden verschijnen met daarboven een bord waar uitgang op staat. Een zucht van opluchting ontsnapt uit mijn mond. Waar oude vrouwtjes toch niet goed voor zijn.

Snel loop ik, zo snel als ik kan gaan met 3 stuks baggage, richting een plein waar taxi's geparkeerd staan. De eerste taxichaffeur ziet me al aan komen lopen en maakt alvast zijn kofferbak open. Kijk, dit is pas service. Eenmaal in de auto vraagt de man waar ik naar toe moet. "Kruisstraat 103 alstublieft." Nu ik eindelijk zit kan ik weer van mijn nieuwe omgeving genieten. Ik voel mijn mondhoeken een glimlach vormen wanneer ik door de stad rij. We komen langs vele hoge gebouwen en grote winkeletalages vol kleurijke producten. Ze hebben hier zelfs mijn lievelingswinkel Stradivarius!!!! Ik heb speciaal voor vandaag mijn outfit daar gekocht. Hopelijk vinden ze me niet te tutting in mijn kanten blouse met goudet rok.

Eenmaal in de Kruisstraat aangekomen stop de taxi netjes voor de voor deur van nummer 103. Ik bedankt de chauffeur vriendelijk na betaald te hebben en stap de auto uit. Als hij weg rijdt keert de rust terug in de straat. Daar sta ik dan al half in het donker. Klaar voor een nieuw avontuur. Ik geniet nog even van het gelukkig moment voordat ik de deurbel indruk. Als er niet meteen wordt open gedaan, beginnen de zenuwen wel een beetje op te komen. Ik zal toch niet bij het verkeerde huis staan.

Dan vliegt opeens de deur open. Een lange getinte jongen met donker haar staat zonder shirt in de deur opening. Meteen valt mijn aandacht op zijn mooie blauwe ogen. Er lijken kleine sterretjes in te zitten, zo erg stralen zijn ogen. Daarna laat ik toch even mijn blik vallen op zijn gespierde buikspieren. De blokjes komen net tevoorschijn. Als dit mijn nieuwe huisgenoot is ga ik het nog zwaar krijgen. Damn, hij is echt heel erg knap.

Maar wacht, ik dacht dat ik met twee meiden kwam te wonen. Blijkbaar sta ik al even te staren, want de jongen begint te kuchen. "Oh shit, sorry... Hi, ik ben Lucy Wanters. Ik ben je nieuwe huisgenoot." Ik voel mijn gezicht met de seconde roder worden. Wat zet ik mezelf toch ook altijd voor schut.

"Dus jij bent die nieuwe. Ze hebben wel potentie uitgekozen deze keer."  Hij draait zich om in de deur opening en roept: "Minha, Daphne, er is iemand voor jullie." Binnen een paar tellen verschijnt er twee meiden in de deur opening. Het linker meisje heeft een aziatisch uiterlijk met een korte zwarte boblijn en een ronde bril. Volgens mij heb ik die bril pas gezien in de reclame van rayban. Het staat haar wel goed! Het rechter meisje ziet er weer heel anders uit. Ze heeft kleine blonde krulletjes tot op haar schouder en groente ogen. Je ziet haar make-up duidelijk op haal gezicht zitten. Jammer want volgens mij heeft ze het niet nodig.