Sentím um Funeral, no meu Cerebro,
e Choquéns indo e vindo
forom pisando - pisando - ata que pareceu
que o Siso comezava a entrar -
e cando todos estiverom sentados,
um Servicio, cal Tambor -
foi soando - soando - ata que pensei
que a minha mente tornava insensível -
e entóm escoitei-lhes erguer umha Caixa
rechinando a través da minha Alma
com aquelas mesmas Botas de Chumbo, de novo,
entóm o Espazo - comezou a tanjir,
coma se todos os Ceos fosem umha Campá,
e Ser, menos unha Orelha,
e Eu, e Silencio, algumha estranha Carreira,
naufragamos, solitarios, aquí -
e entóm umha Táboa na Razóm, rota,
e eu afundín-me e afundín-me -
e batím cum Mundo, en cada inmersióm,
e ja nom soubem máis - entóm
YOU ARE READING
A calma no ar
PoetryEmily Dickinson (1830 - 1886), é chamada "a Poeta dos Paradoxos", e com razóm. De carácter reclusivo e sumamente introvertido, a "Dama Branca" (como se lhe tem denominado) levou umha vida aparentemente sinxela e sem importancia: estudou por algús an...
