"Qurt?" Gulat na tanong ko nung makita ko siyang nakaupo sa katabing upuan ko at nakangiti.

"Yup! I didn't know na we're blockmate pala." Aniya tsaka nagkamot ulo.

"Ah, Bago ka dto?" Singit na tanong naman ni Nadya na nasa harapan namin.

"Hm, Oo." Sagot niya.

"Where school do you came from ba?" Asked Nadya

"St. Louise Academy." Aniya Gad! SLA? One of the famous School of Elites. So, RK pala 'to a.

Bigla naman kaming natahimik nung tumikhim si Oblak kaya't nilingon namin siya. He's staring at us!

"Problema niya?" Tanong ni Nadya.

"Malamang ang tahimik mo kasi e." Pabalang na sagot ko

"Tamo 'to nagtatanong ng maayos e." Reklamo niya kaya binatukan ko siya.

Sus nagtatanong ng maayos. "Alam mo, wag ka kasing magtatanong ng Patanga kung ayaw mong masagot ng Pabalang arayt?" I said tsaka siya inirapan

"Mr. Centino. Are you comfortable there beside Guevaz? If no, your free to transfer." Sambit ni Oblak aba't pinagmukha pakong may virus dto a tangines.

"Uy labs." Inis na tinignan ko si Eric sa likod ko.

"Haypnabata! May kailangan ka?!" Inis na sigaw ko.

"Chill ka lang. Magtatanong lang naman ako e." Aniya kaya inirapan ko siya

"What Is it?" Tanong ko

"Pwede hingin number mo?" Tanong niya kaya agad ko siyang inambangan ng suntok.

"Tanginamo!" Sigaw ko tsaka tumalikod sa kanya.

After ng Class dumiretso kami sa Canteen sa Usual spot na lagi naming inuupuan.

Busy ako sa pagscr-scroll sa newsfeed ko nung may umagaw sakin ng phone ko.

"Peram ng phone mo, makiki log in lang." Aniya aba't tangines a wrong timing.







"Sandali lang to. Babalik ko din agad, log out ko na acc mo a." Aniya kaya tumango na lang ako.




It's been 3 months na mula nung maging bestfriend ko si Morris. Hayss, I didn't expect na aabot pala kami sa ganto. We're super close na like madalas na siyang pumupunta sa bahay nakikikain, nakikitulog at wala naman ng kaso kay kuya kasi they're close with each other narin. That's why I am mad at Morris sila na ni kuya laging magkasama. And speaking of kuya, bumalik na siya ulit sa States para mag-aral pero he'll be back din daw total graduating na siya.





"Hey, Shy. Mom mo to dba?" Aniya sabay pakita sakin nung picture.


Carryna Berdo is celebrating Anniversary with Edgar Montello



Agad naman akong napangiwi nung makita 'yong post niya. I am still mad at my Mom.

"Kwento mo nga." He said tsaka inoff yung phone ko at humarap sakin

"Hmm, I was just 7/8 yrs old pa noon palagi kong naririnig na mag-away si Dad at Mom. Kesyo daw kaya laging late umuuwi si Dad sa bahay dahil nambabae pero I don't believe Mom, Knowing dad hindi siya ganun. Nagtratrabaho kasi si dad sa isang company kaya palagi siyang late umuwi. Madalas talaga silang mag-away hangang sa dumating sa point na sinasaktan na ni Mom si Dad. Tiniis ko 'yong pag-aaway nilang yun, hindi ko pinapakita sa kanila na affected ako kahit ang totoo ay sobrang sakit para sa akin na ganun sila. Hangang sa--"

Parang naiiyak na naman ako. No, ayoko.


"Hangang sa nalaman ko na lang na nag Divorce na sila ni Dad. That time iyak lang ako ng iyak dun sa kwarto. And nalaman ko na kaya pala kami iniwan ni Mom dahil bumalik yung ex-husband niya kaya niya kami iniwan para balikan 'yong lalaking yun. And because of that lumaki akong may galit sa mom ko. So that I promise myself na I will never ever forgive her." I said na medyo garalgal na ang boses.


Lumapit naman bigla sakin si Morris at niyakap. I feel comfortable with his arms. Yun bang parang walang mangyayaring masama sayo as long as yakap ka niya. I hugged him back, and then I feel his arms caressing my back.


"Remember that I am always here okay?" He said between our hugs.



"Thank you." Sagot ko tsaka bumitaw sa yakap niya.



He smiled at me bago pinisil yung pisngi ko dahilan para masuntok ko siya sa braso.


"Aray!" Natatawang reklamo niya.



*later*

















Destined But Undestined (ON GOING)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon