CHAPTER 32

101 2 0
                                    

Carl's POV

Mga bandang alas onse na ako nakalabas ng opisina. Sapagkat panay tili ni Lim.

Flashback:

"OMAY!! " tili niya na ikinatawa ko naman.

"SIIR!!  MAY WALA KANG SINASABI SA AKINN!!! " may pagtatampo niyang sabi and lower ang paghwak niya ng mga plastic bags na may lamang mga pagkain.

"Will you please keep quiet, Lim?! May di ka rin sinasabi sa akin. " sabi ko na ikinatikom ng bibig niya.

"Hehehe,  sir.  11 na po.  Baka nagugutom na si Lea.  Heehhe..  Hatid ko na po kayo" wika niya tsaka lumabas ng opisina.

Flashback ends....

At ngayon ay kakarating ko lang sa Boutique ni Lea my loves.. Hehehehehe

It is now 12 in the noon, 1 hour ang biyahe papunta sa boutique ni Lea, sapagkat traffic.

Pumasok ako kaagad ng boutique at tumungo sa opisina niya.

*knock*
*knock*

Katok ko sa pintuan niya.

"Come In" sabi niya at pumasok naman ako. Lumingon naman siya sa akin at ngumiti.

Tumayo siya at kiniss ako sa cheek.

"Pumasok ka" sabi niya at iginaya ako sa pagpasok.

Umupo ako sa sofa at inilagay sa mini-center table ang mga dinala ko.

"So, why are you here??" she ask at umupo sa kanyang seat.

"Uhm.. Lunch time na kasi at nagaaya ako na sabay tayo kumain ng lunch" nahihiya kong sagot sabay ngiti.

"Ah ganun ba? Sige. San ba tayo??" Nakakunot niyang tanong at sumandal sa kanyang swivel chair.

"Uhm, dito? Sa cafeteria? Sa park? O sa rooftop?"

"sa rooftop na lang" sagot ni Lea at tumayo. Kinuha niya ang pizza box at drinks. Ako naman ay yung lunch pack at iba pang mga pagkain na nakabalot sa cellophane.

Lumabas kami at tumungo sa hagdan kung saan patungong Rooftop. May isang fingerprint scanner, inilagay ni Lea ang kanyang thumb at bumukas ang pintuan.

"Ella and I, can only open the rooftop. So that, no one can steal some things." I just nod at sumunod sa kanya pagpasok.

Pagkapasok namin ay  Hindi talaga siya literally rooftop na flat at walang silong. Ito ay may roof ito na  ipinatong ng mga kulay pulang roof tiles. May bintanang rin ito, malaki at maluwag. May isang bed naman ito na parang isang prinsesa ang disenyo. Pink at asul ang theme color. May isang wardrobe, bookshelf, at study table. Malinis at mabango ang rooftop, Amoy rosas. Also, sound proof ito. Tska may finger print scanner, bubukas lang ito kapag si Lea at si Ella.

Maingat kong inilapag ang mga pagkain sa Japanese table. Naalala ko na mahilig sa japanese things si Lea. 

I take off my shoes at inilagay sa shoerack. Bumalik ako sa lamesa at umupo sa pillow.

Isa-isa kong kinuha ang mga pagkain sa cellophane. Mga Japanese foods lang ang mga laman. May soup din.

Umupo na rin sa tabi ko si Lea at kumuha ng 2 pairs of chopsticls sa plastic bag.

Ibinigay niya ang isa sa akin at nag-una ng sumubo ng Sushi. She put the Sushi in her mouth the whole.

She close her eyes feeling the savor and  lasa ng Sushi. Pinadami ko ng order ang sushi kay Lim dahil alam kong favorite iyon ni Lea.

"Ang sharap..." sabi niya sabay lick ng lips niya at subo ule ng Sushi. Binigyan ko siya ng tubig, incase mabulunan siya.

"Shaenks.." pasasalmat niya kahit patuloy sa pagsubo ng sushi. Ang cute niyang tignan, sapagkat ang kinain niyang sushi ay na stuck sa kanyang bibig na para bang panda.

I took my phone at pinicturan siya. Pero sinilent ko at inoff ang flashflight. I took many shots at itinago ang phone ko sa suite ko.

I started to eat also.

Lumingon ako sa kanya, kain lang siya ng kain pero di niya alam na may kumalat na kanin sa kanyang gilid ng labi.

I went near to her and wipe the rice. She got shock and stop from eating. I eat it while smirking to her but she give me a blank expression.

"Don't do that again" she said but I just give her a smirk.

"Okay, Lily" I answered and use my nickname to her, Bigla lamang siya napayuko and heR shoulders goes up and down.

What happened to her??

"Lily?" I called but nakayuko padin siya.

I sit beside her and holD her cheeks. Itinaas ko ang face niya malapit sa aking mukha. Hinawi ko ang mga buhok na tinakip ang kanyang mukha.

I was ahocl because she was crying.

"Lily, what's wrong??" I ask pero umiling lamang siya na ikinabahala ko.
Bakit?

"Hey, tell me." pagsusumano ko sa kanya ngunit umiling parin siya.

"Tell me" may pagkaotoridad kong sabi na ikinaiyak pa niya lalo.

"I-I just m-miss the old US. " She answered habang umiiyak at niyakap na lang ako.

She put her head to my chest at umiyak. I just hug her back.

I miss the old us? Badly.

I pull her face to see her and smile.

"I miss the old us, c-can w-we start again??" I ask with a teary eyes, waiting for her answer.

She nod and I kiss directly her full of love.

She's The Multi-Billionaire's Daughter{SLOW UPDATE}Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon