Living in a strict life

PROLOGUE

Nickolai's POV

Nang makauwi ako ng bahay ay dali dali akong dumiretcho sa tapat ng pinto ng office room ni mama. Dahan dahan akong naglakad papunta para sa ganon ay di marining ang aking mga yabag ng paa. Huminga muna ako ng malalim at kumatok ng tatlong beses.

"Come in" mukang kalmado at good mood si mama ngayon. Nang buksan ko ang pinto ay di naman na nagulat si mama sa aking pagdating. "Oh anak, Nakarating ka na pala. Kamusta school?" Pangangamusta nya pa saken. Nagmano muna ako sakanya at humalik sa pisngi. "Mabuti naman po, mama. Di ka po ba busy?" Tanong ko sakanya "Hindi naman anak. May problema ba?" Tanong naman ni mama.

"Pede po ba ako pumunta sa party ng classmate ko bukas ng gabi?" pagpaaalam ko sakanya ng dire-diretso. Di na ko nag paligoy ligoy. "No! Bawal! Sino nanaman mga kasama mo? Friends? Baka kung mapaano ka!" aaah sabi na nga ba e! Di nanaman ako papayagan. "Pero ma! Buong batch namin ang pupunta sa party na yun at malaki na ko kaya ko na naman po sarili ko. Di ko po ipapahamak sarili ko." Sabi ko sakanya shettt sana pumayag si mama huhu.

"No! You are not allowed to go to your classmate's party. Yang mga party na yan eh it will just teach you how to drink alcoholic drinks, it will also teach you how to smoke. Baka nga may mag dala pa ng ecstasy dun eh!" She is definitely overreacting. "Ma, why and how would they have alcoholic drinks, cigarretes or even drugs? Nagaaral kami sa isang catholic institution! Hindi naman kami tinuturuan ng school gumamit nun!" Sabi ko saknaya. Sana nman manalo ako sa argument na ito.

"No, Nikki. You are not allowed to go. Besides, next week exams nyo na diba? Mag aral ka nalang. Alam kong ipapahamak ka lang ng party na yan. Also, hindi ako makakauwi bukas dahil meron kaming conference at sa sunday pa ang uwi ko."

"Pero ma-" Pagdedepensa ko pa sana. "Di ka pupunta sa party. End of argument." Sabi nya sabay lakad papalabas ng office room niya at inutusan pa si aling Mercy gumawa ng coffee niya.

Wala na akong nagawa at pumunta nalang ako sa kwarto ko. Bakit lagi nalang bawal? Di na ko makapagenjoy! Halos tatlo na buwan na lang ata ay matatapos na ang school year na ito tapos hindi parin ako nakaka hang out with my classmates! Bwisitttt! Ano ba namang buhay ito oh! I'm almost 16 yrs old pero wala parin akong naaattend-an na gala or what! This year maraming magsi-16 yrs old and of course! Karamihan dun party! Why can't she understand that?! Ang boring ng buhay ko! Walang thrill. Binuksan ko ang cellphone ko at tiningnan ang groupchat namen magkakaklase.

"Guys, bawal daw ako sabi ni mama."

Nang sinabi ko yun sineen lang naman nila akong lahat. Hell yea! Nagtatampo nanaman sila sa akin or wala talaga silang pake? Kainis wala nang thrill sa buhay ko. Napakaboring. Walang kwenta. Bakit pa ako na buhay kung di ko naman ma-live yung life ko to the fullest.

Pumunta na ko ng twitter para magdrama nanaman. Besides, kung sa facebook ako magdadrama malalaman ni mama. Alam pa naman ni mama email at password ko sa FB. Buti nalang di niya alam na may twitter at IG ako.

Napakastrict ni Mama sakin! As in sobra. Bawal gala, Minsan bawal pa cellphone, Bawal din boyfriends, Bawal din parties, Almost lahat bawal. Everything that is fun is bawal.  Pati pag commute bawal din. Ghad! I'm turning 16 yrs old tapos naka school service parin ako. The hell! Lahat ng classmates at batchmates ko commute na pag pauwi and they look definitely independent! Ako nalang itong parang batang nakaschool service pa! kaya nga minsan inaasar ako ng mga classmates ko na baby girl kase naka school service parin!

Naiintindihan ko rin naman na bawal talaga ako maginom, magsmoke, or mag drugs. Of course! I will never do that! Alam ko namang mali yun! Alam ko naman yung tama at mali! Pero bakit ganto siya ka strict! Ang strict nila! Bakit ganito! Anong sense na nabubuhay pa ako! I want to live my life to the fullest. But how?

I am Nickolai Serva, turning 16 years old at the month of April. I have a very strict mother,  a fun to be with step father and a terrible step brother named Travis, who is addicted to minecraft. I describe my life as priviledge, definitely not normal, and not also fun. Welcome to my very uninteresting life!