Sabah alarmla birlikte ben uyandım fakat Kaya bey hala uyuyor ügünüm kocacım seni bu güzel uykundan uyandırmak zorundayım
"bitanem hadi uyan bak işe geç kalıcaz hadi"
"on dakika daha lütfen"
"hayır hadi bak hamile hamile beni zorlama hadi "
"kalktım tamam "
Kaya yataktan kalktı banyoya girdi bende yatağa topladım oda banyodan hemen çıktı bende dolabımım önüne geçip ne giyeceğime karar vermeye başladım sarı mini kalem eteğimi üstüne beyaz salaş gömleyimi giydim gömleyi eteğimin içine soktum mavi dolgu topuk ayakkabılarımı giydim Kayada bana uymak için beyaz pantolon ve sarı gömlek giydim ve odadan çıktık
"bitanem senin kahvaltı yapman lazİm "
"ama benim canım birşey ustemiyo hem zaten yesem hemrn kusuyom hadi çıkalım bak geç kalıcaz "
"peki tamam "
sonra mavi deri ceketimi giydim çantamı alıp evden çıktık sessiz bir yolculuktan sonra hastane vardık el ele içeri girdik kİzkar kocamı yiyiceklermiş gibi bakıyorlar ana tabiki ben buna izin vermem
"aşkım kızlar seni yiyicekmiş gibi bakmaktan ne zaman vazgeçicekler sıkılıyorum hem artık senin bir bebeğinde var"
"bitananem bebeğim olmasa bile ben senden başkasına bakmam biz birbirimize söz verdik deyilmi "
"evet aşkım ağh ağh "
"noldu bitanem iyimimisin "
konuşamıyorum bile ne oluyor bilmiyorum ama çok canım yanıyor nolu bebeğime bişey olması
"Kaya bebeğim ona bişey olmasın"
ve daha sonrasını hatırlamıyorum"
KAYANIN AĞZINDAN
Birden bağarmaya başlayınca çok korktum karım resmen yerde can çekişiyor kanaması olunca hemen onu kucağıma aldım aldım ve hastanedeki kadın doğum bölümüne götürdüm hemen ameliyata aldılar bende hemen Korayları ve annemleri aradım hemen geldiler saolsunlar
3saat oldu hala ameliyathanede bende bi duvarın dibine sinmiş ağlıyorum Mirada ağlıyor Koray onu sakinleştirmeye çalışsada işe yaramıyor annemde aynı durumda .Sonunda içeriden bir doktor çıktı hemen yanına koştum
"karım nasıl birşey söyliyin "
"Kaya bey bebeğiniz karını zehirlemiş amaliyat iyi geçti fakat hayati tehlikeyi henüz atlatmadı gerisi onun bünyesine kalmış uyanda bilir uyanmayada "
"peki görebilirmiyim "
"yoğun bakımda olduğu için kısa süreliğine görebilirsiniz fakat onu yormayın "
"peki "
bu sözlerden sonra Mira ve annem fenalaştı ama ben ikisinide umursamadım 10dakika sonra bir hemşire elinde kıyafetlerle yanıma geldi onları giydim ve hemen karımın odasına geldim yanındaki sandalyeye oturdum elini sıkıca tuttum
"uyan bitanem bak hepimiz burdayız hepimiz seni bekliyoruz mavi gözlerinin yine bana bakmasını istiyorum bebeğinde senin uyanmanı bekliyor doğunca ona bir güzel kızarsın ama onun hıncını benden çıkarma be bitanem beni böyle gözü yaşlı bırakma sen gidersen ben nabarım biliyormusun ben yaşayabilirimmi sanki hani sen benim üzülmemi hiç istemezdin bak şimdi ne haldeyim birbirimizi yeni bulmuşken bırakma beni bebeğimizde ağlıyor annem uyanmıyor diyo hadi sevgilim ben inanıyorum sen beni bizi bırakmassın "
artık gözyaşlarımı tutamıyorum sel oldular o sırada içeri doktor girdi
"bakın Kaya bey 72 saat içinde uyanmassa ve bazı şeylere tepki vermesse elimizden birşey gelmez şimdi bırakalımda dinlensin bu arda öz anne ve babasınada haber verseniz çok iyi olur herşeye hazırlıklı olun şimdi Deren hanımı yanlız bırakalım lütfen "
"peki "
biricik karımın alnına bir öpücük kondursum ve odadan çıktım. Mirayala anne kendine gelmiş fakat hala ağlıyordu bense duvarlara vuruyorum ve ağlıyorum sonra koray yanıma geldi
"kardeşim kendine gel artık yeter ağlama Deren seni böyle görse ne kadar kızardı"
"yeterki bana kızssın ama o gözlerini açsın lütfen "
sonra yere çöktüm Korayda yanıma gelip oturdu
"Deren güçlü kızdır"
"ne güçlüsü oğlum doktor 72 saat içinde gözlerini açmassa elimizden bişey gelmez dedi ailesine haber verin dedi herşeye hazırlıklı olun dedi napıcam ben eyer beni bırakırsa ben yaşayamam oğlum"
ben böyle diyince annem ve Mira daha şiddetli ağlamaya başladır
"o zaman kendini toparla ve Meral teyzeyle Ercan amacaya haber veriyorsun bilmelerine hakkı hakkı var bende Didemleri ve Damlaları arıycam tamamı hadi gel hastanenin kafesine gidelim orda arayalım hadi "
"tamam "
sonra kolumdan zorla kaldırdı hastanenin kafesine gittik bir masaya oturduk Koray iki tane kahve aldı bende o sırada Derenin annesini aradım kadın şok geçirdi akşam burda olularmış Korayda Didemleri ve Damlaları aradı onlarda akşam burda olurlarmış
"birazdaha iyimisin kardeşim "
"bilmiyorum nasıl olduğumu bilmiyorum ama Deren beni bırakırsa o zaman hiç iyi olmam onu biliyorum "
"korkma Derene bişey olmaz kız bunca sene senin aşkınla yanıp tutuştu seni bırakmaz "
"bırakmaz demi "
"bırakmaz "
sonra cafeden kalktık annemlerin yanına gittik o sırada Derenin ailesi kardeşi ve benim kardeşim geldi kocalarıyla
