Çocuk Olmak Nasıl Bir Şey?

Umutlar 2

Çok güzel bir kahvaltı ettik.Emre'de bende hiç konuşmadan geçirdik biraz dolaştırdı beni son zamanlarda hastane odasında fazla kaldığımdan dışarı çıkmayı özlemişim onu anladım.

-Emre

-Efendim

-Neden bitti ?

-Başlamayan bir şey bitebilir mi ki ?

-nasıl yani ?

-boşver sadece bundan sonra senin yanındayım onu bil yeter

-tamam

-hem bu arada seni parka götürücem

-ne? o nasıl olucak ?

-acil çıkış merdiveni 

-ciddi misin ?

-sence ?

içim içime sığmıyordu . yukarı çıktığımızdaa çiçekli elbisemi giydim ben nasıl yürüyeceğim diye düşünürken Emre girdi odaya 

-hazır mısın ?

- evet

ayağı kaltım Emre güldü

-seni yormıcam merak etme ?

-nasıl olucak o ?

birden pat diye kucağına aldı

-şimdi gidebiliriz işte

acil çıkış merdivenlerinden arka kapının oraya indik ordanda parka girdik . kucağından indirdi koluma girdi 

- ilk önce gondol'o ne dersin ?

-sen bilirsin ?

zamanın nasıl geçtiğini ikimizde anlammayamadık en sonunda salıncağa bindirdi beni sallanmayı o kadar özlemişim ki helede sallayan Emre olunca bir başka güzel oldu hiç inmek istemezdim ama inmek zorundaydım vede indim yavaş yavaş giderken birden takılıp düştüm ilk defa dizim kanıyordu ben dizimi incelerken Emre korkarak birden kucağına aldı ve koşarcasına yürüyordu haklıydıda mikrop kaparsam eğer vücudumda yeterli alyuvar bulunmadığındaan dolayı endoktrazise girebilirdim

-Özür dilerim çok çok özür dilerim hep benim yüzüme 

-Kendini suçlaman boşuna

sevgi ablanın yanına gittik yaramı temizledi yatağıma kadar Emre kucağında taşıdı. uyuya kalmışım gözlerimi açmakta zorlanıyordum Emre'nin gözleri dolu dolu bana bakıyordu annem kendinden geçmiş koltukta oturuyordu başım çatlıcakmışcasına ağrıyordu bu iyiye işaret değildi.......