Çocuk Olmak Nasıl Bir Şey?

Yeniden Hayata Başlamak ^-^

Hastaneden Çıkalı Bir ay oldu ama hala zayıf ve güçsüzdüm.Ama beni alıştırmaya çalışıyorlardı birinin koluna girmeden yapamıyorum.Hatta okula bile yazılmıştım en istediğim şeydi onun için hemen iyileşmem gerekiyordu.Annemin yeni iş arayışları içimden bir şey koparıyordu.Emre ile her günüm her saatim dolu dolu geziyordu .Onunla Her saatin her anım dolu dolu geçmesi bana daha da destek veriyordu hep kol kola geziyorduk artık yine bugün kol kola arkadaşlarıyla tanıştırmaya gidicektik elbise giymek geldi içimden mavi elbisemi beyaz sandeleti mi giydim.Annem erkenden iş aramya çıkmış olmalıydı ki evde çiko ve benden başka kimse yoktu.çiko nun mamasını ve suyu koydum kapı çaldı duvara tutuna tutuna kapıyı açtım.Emre'ydi ellerini arkasına doğru koymuş bekliyordu sanırım bir şey saklıyordu.Beni görünce birden heyecanlı arkasındaki hemen çıkardı.Bana mor menekşeler almış çok mutlu olmuştum sarıldı bana...

-Saçların

-Evet

-çok uzamışlar 

evet haklıydı artık neredeyse omuzlarıma dökülüyorlardı.çantamı aldım menekşeleri mutfak masasındaki vozaya koydu Emre.

-Arabayla gidelim mi?

-ya hayır yürüyelim 

-Yorulmazsan olur

-banane yorulursam sen varsın

elini belime atıp yanığıma öpücük attı.Hava çok güzeldi ne fazla soğuk ne fazla sıcak ılık ılık esiyordu arada eteklerim uçuşunca Emre belimi daha sıkı kavrıyıp yanına çekiyordu.Bu aslınd çok hoşuma gitmeye başlamıştı.Beni sahipleniyordu hatta kısknıyordu yoldan yanımda bir erkek geçtiğini görse kendini öne koyuyordu en sonunda dayaamıyıp kahkaha attım.

-Noldu hoşuna mı gitti

-Delisin sen 

-evet sen delirttin

-Bak bak bak 

yanağıma masum öpücük kondurdu alışmış olsamda utanmıştım herkesin içinde yapmaması lazımdı ama kalbimin ritmini gene değiştirmişti.En sonunda arkadaşlarıyla buluşacğımız kafeye geldik.Onlar çoktan geliş yerlerini almışlardı.Tek tek hepsiyle tanışırken biri atıldı

-Mereba ben Mert

diyip elimi zarifçe öptü

gülümseyerek

-bende Duru

Emre Mert'i elime yapışmış görünce;

-Yardım edeyim canım otumana

diyip sandelyeyi çekti bende oturdum Emre sol yanıma oturdu ben denizi seyrederek arkadaşlarıyla konuşuyordum havanın tadı maskesiz daha bir güzel gelmişti bana.

Mert tam karşıma oturdu.Emre iyice sinirlenmişti her haliyle belli ediyordu sandalyelerimizi yaklaştırdı.Garson gelip;

-ne içersiniz efendim

dedi.Emre;

-iki kahve lütfen

-nasıl olsun?

-benim ki sade olsun

bende atılıp;

-benim kide orta şekerli olsun

dedim Emre bana dönüp göz kırptı;

-kahve zevkimizi değiştirmişiz

diye gülümsedi.Bende kulağına yanışıp

-artık kilo almam lazım

-uuvvv unutmuşum

diye gülümsiyerek gözlerimin içine baktı.

-burdan çıkışta sahile inelim mi?

-olur

diye masum bir gülücük attım.Mert birden;

-siz sevgilimisiniz ?

diye soru sordu biz birden ona doğru ayı anda döndük herkes pür dikkat bize bakıyorlardı bende Emre'ye.....

-