King of Hearts (On Going)

Heart 7.

Heart 7 -Likes

Diretsong tingin lang ang ginawa ko. Hindi gumagana ng maayos ang utak ko para sagutin ang tanong ni Yue. Seryoso ba siya sa sinasabi niya o naglolokohan lang? Kasi kung naglolokohan lang kami dito sasakyan ko naman ang mga biro niya. Pero kung seryoso siya, mukhang ibang usapan na ito.

"Syempre naman po, Sir." Sumingit bigla si Ford sa pag-uusap namin. Tumapat siya kay Yue at inayos ang kwelyo nito. "Bagay na bagay tayong dalawa."

"Of course. I know that." Bahagyang ngumiti si Yue.

I feel relief. Akala ko kung ano na ang nangyayari. Si Ford naman pala ang kausap. I thought it was me but it's not. Nakatingin ba naman sakin si Yue pagkatanong nito. Assumerang tao lang siguro ako. Dapat bawas-bawasan ko ang pagiging assumera dahil hindi nakakaganda.

Yue paid the bill and brought his paper bag.

"Balik po kayo Sir Yue." Si Ford na abot langit ang ngiti habang kumakaway.

No sounds at all. Parang nabibingiti ako sa katahimikan dahil paglabas namin ng store wala ng nagsasalita. We were walking without any idea where we should go. Straight face and no gestures. Parang hindi kami magkakilala.

"Medyo funny ka din pala no?" I can't hold myself. Binasag ko na ang katahimikan.

"What do you mean?" Napatawa pa siya sa sinabi ko.

"Like earlier. Kaya mo palang makipagbiruan sa mga tao." I said. "Akala ko kasi sweet boy ka lang e."

"What? Hahaha." I can't blame myself. Pati tawa niya napakaperfect. "I'm not a sweet boy."

"Akala mo lang 'yun pero sweet boy ka talaga." I laugh too because I enjoyed talking with him.

"Ayan pala pagkakakilala mo sakin. " Sumimangot pa siya. Parang bata tuloy na inaway.

"Para kang ewan d'yan. Ngumiti ka nga ng maayos." We stopped from walking. Tumapat ako sa kanya sabay hawak sa dulo ng mga labi niya at inarko ng pangiti. "Ganyan. Smile ka lang."

"What if I turned out to a bitter boy?" He said.

"In what way?" I asked.

"Being cold. Me hating the world. Or else not giving my attention to you." The tensions are getting on fire. He's serious on what he saying.

"I can't imagine if you turned out that way." I get serious. "You are special to me. A special friend."

"A friend. A special friend." I heard a sarcasm with it but I disregarded it.

"Do you have a problem?" I asked.

"I am just hungry."

We started to walk. He just asking where we gonna eat but all I say is 'Ikaw na bahala'. He get little mad when he suggesting restaurant and then we ended up on a famous chicken resto.

We ate and had some chitchat about work and personal life too. Sinabi ko lang na nageenjoy naman ako sa trabaho ko. Nakwento ko din sa kanya na only child lang ako at may company kami at hindi ko ginusto na magtrabaho dun.

"Ako naman may kapatid pero ngayon wala." He shared.

"Woah! Asan kapatid mo? Gusto ko sila makita." I said. Naexcite ako sa sinabi ni Yue.

"Wala sila sa bahay e. Kaya mag-isa lang ako." He said.

"Hindi ka ba nalulungkot na mag-isa ka lang kasi ako nalulungkot." Nagpout pa ko kahit mukha akong tanga at hindi bagay sakin.