Truly, Madly, Deeply

Kapitulo Tres: Who is he?

Papasok na ako ng taxi nang may humablot ng kamay ko. OMG!! I'm never so scared in my life! Andami pa namang manyak sa mga panahon ngayon. Sisigaw na sana ako nang marinig ko siyang magsalita.

"Excuse me, miss. Where do you think you're going?", tanong ng humablot sakin.

Tumaas ang kilay ko kasi inenglish ako eh. Aba! Sosyal ata tong manyak na to. Bigla akong humarap at tumingala...aba mheeennn!!! Kegwapong manyak naman nitey!!!

"Hh...huh?", natigalgal is me. Gwapo kasi ni kuya, yung tipong mala-Adonis sa perfect. Ni walang visible pore. Ano kaya skinscare niya.

"Don't huh-huh me. You are about to enter my car." -si Kuyang Gwapo

Dahil sa sinabi ni kuya, nilingon ko ang sasakyan na papasukan ko sana, and tumpak! Tama nga siya, di siya taxi. Kung wrong timing nga naman ang katangahan mo noh?..

"Oh, sorry. I was in a hurry and I didn't notice that I'm entering a different car.",pacute kong inenglish si kuya. Aba! Di to papatalo noh.

"Now that you noticed, could you please get out of my way." Aba't ang suplado nito ah. Nahighblood ako bigla.

"HOY KUYA!!! DI PORKET GWAPO KA, AY MAY RIGHT KA NANG MANGBASTOS, JOMBAGIN KO YANG EARS MO EH!!"

"What did you say?!" Mukha atang di nakakaintindi ng tagalog ang syokoy na to.

"WAG MO KO MAINGLES INGLES JAN. INTINDIHIN MO PINAGSASABI KO KASI NASA PINAS KA, AKO PA MAGAADJUST? DI PWEDE YAN KUYA, GWAPO KA PA NAMAN...di sa lahat ng oras...." napatigil ako nang marinig ko ang tunog ng umaalis na sasakyan.

"Bastos din talaga eh. Di man lang ako pinatapos sa litanya ko. MABUNGGO KA SANA. TSE!!!"

Nilibot ko muna ang paningin ko, kung may mga tao ba sa paligid. Buti nalang talaga madami na ang nagsipag-uwian sa oras na ito kaya wala kaming audience. Eh si sana pahiya galore ang lola niyo. Pumunta nalang ako sa taxi lane at sumakay sa isang taxi na nakapila para makauwi.

"Good morning, maam. San po tayo?"- si mamang driver.

"Kuya, sunflowerville po tayo."

Napabuntong-hininga nalang ako at napatingin sa phone ko. Nakita ko ang mga message ng mga kaibigan ko.

Kier: Nakauwi na kami ni Ian. Good night Mangs & Bro.

Yenny: Babes, sayang talaga na di mo hinayaang ihatid ako ni baby Jake. Huhu pero bahay na ko. Nytie. Txt u l8r.

Jake: Don't think about your ex. He's an A-hole.
Sleep tight Fugly.

I replied to all of them and put back my phone in my bag. Ano nalang kaya kung wala ang mga to sa buhay ko, maybe I won't be able to pass a day without feeling bad. Di ako ang klase ng tao na
madaling umiyak when I feel bad kahit sabihin pa ni Yenny na masama yun sa puso. I tried one time, di talaga ako pangdrama eh. Kaya dinadaan ko nalang sa pagkain.

I truly appreciate these friends of mine kasi alam kong pinag-usapan nila ang gabing ito para sa akin. They are all busy sa kaniya-kaniyang buhay, I know but they did this for me.

"Maam, sunflowerville na po tayo." Nawala ako sa pagmuni-muni ko dahil kay kuyang driver. Buti nalang mabuting mamayan to kung hindi baka nakidnap na ko dahil sa pagkaabsent-minded ko.

"Thank you kuya. Keep the change nalang po. Salamat."

Lumabas na ako't at naglakad papasok ng subdivision namin. Mejo may konting lalakarin pa from the main gate yung bahay namin pero malapit lang naman.

"AY ANAK NG PATO!!" napasigaw ako bigla dahil sa biglang pagbusina ng isang sasakyan na nasa likod ko pala.

Napahawak pa ko sa dibdib ko dahil sa sobrang gulat. Makakatikim talaga ng lintik tong kumag na to.