As Long us You Loved Me

chapter 1

Tazanna's pov

🎶Ala ala lang ang naiwan🎶
Sating dalawa ang
Lahat lahat na nagyari
Ay di rin nagtagal
Ala ala lang ang na iwan
Sa ting dalawa kung nasan
Kaman ay hindi ka malilimutan.

Hindi ko mapigilang mapaluha sa tuwing naririnig ko nag kantang yan.
Kantang parang sirang plaka na nag papaulit ulit sa pandinig ko sa tuwing mag isa at nalulungkot ako.

Nandito ako ngayun sa isang lumang building ng eskwelahan kung saan liblib at tahimik na lugar.
Madalang na ang mga estudyante pumunta dito dahil tambakan na ito ng mga sira at hindi na mapapakinabangang mga gamit.

Nakaupo ako sa isang sira sirang lumang upuan at hawak hawak ang larawan ng taong kaylanman ay hindi ko makakalimutan.

2 taon na ang nakakalipas ngunit hanggang ngayon nasasaktan padin ako sa twing iniisip ko ang pag kawala niya.

Haysss.
Miss na miss na kita jake.

Nasa ganong posesyon ako ng bigla akong makarinig ng kaluskus ng mga toyung dahun.
Dali dali kong pinunasan ang mga luhang pumatak sa aking mukha at humarap sa parte ng lumang building kung saan ko narinig ang kaluskos.

Sabi na nga ba nandito ka eh.
Tsaka siya maingat na nag lakad papunta sa akin.
Oh teka umiiyak ka nanaman ba??tanong niya at biglang dumako ang paningin niya sa larawang hawak ko.Baks ng dahil nanaman ba diyan???-sabay turo niya sa litratong hawak hawak ko.

Baks bakit ganun?
Dalawang taon na siyang wala pero bakit pakiramdam ko nandito parin siya.
Lumuluhang sabi ko sa kanya.

Hinawakan niya ang balikat ko at iniharap sa kanya.

Baks iba ang pakiramdam sa katotohanan.
Pakiramdam mo lang na  nandito siya dahil palagi mo siyang iniisip.
-Maurinee
Subukan mong buksan yang puso sa ibang bagay na makakapag pasaya sayo.Dahil hanggat nasa isip mo siya walang mangyayari sayo sarili mo lang ang paulit ulit na masasaktan.
Dagdag niya.

Kung sana ganun lang kadali yun,
Matagal ko na sanang ginawa.
Niyakap niya ako ng mahigpit dahil sa nararamdaman na niya siguro ang aking lungkot.

Hindi madali.
Pero kung susubukan mo alam ko kakayanin mo.
Alam kong kakayanin mo.
Hindi ganitong Tazanna ang kilala ko.-Maurinee.

Kumalas ako sa kanya sa pag kakayakap.
Salamat baks.

Para saan?.
Takang tanong niya.

Dahil hindi mo ako iniiwan sa kabila ng nangyayari saakin.
Kaya salamat talaga.

Gaga ka.
Malamang kaibigan kita alangan namang pabayaan nalang kita basta basta.
Mahina akong tumawa at mahigpit na niyakap siya.

Alam mo ang o.a na natin no?
Ramdam mo?
Tanong niya na parang bag iisip.

Oo nga no?hahaha
At sabay kaming natawa.

Alam mo ba kong anong magandang gawin?
Tanong niya saakin.

oh?ano?