chapter 8

5 1 0
                                    

Padabog akong naupo sa maliit na sofa namin.

Tiningnan ko si Maurinee na nakatingin din pala saakin habang ngingiti ngiti.

Anong gagawin ko?
Maurinee ayukong umuwi ng bahay.Nababahalang sabi ko sa kanya.

Nagkibit balikat nalang siya.

Hindi mo ako tutulungan?
Tanong ko sa kanya.
Ngunit bigla niya nalang akong tinalikuran.

Ayaw mong magkwento diba!
Paglapit niya saakin tsaka tinapik ang balikat ko.Kaya mo na yan.Sabi niya ulit sabay kindat.

Maurinee naman kasi eh.
Gusto ko na ngang kalimutan yung lokong yun eh.

Hindi niya parin ako sinagot at dumiretso sa mahabang sofa at tsaka nahiga habang hawak ang librong binabasa ko.

Aisshhh.
Oo na mag kkwento na!
Inis kong sabi.

So anong nangyari?
Dali dali siyang naupo at humarap saakin habang naka ngiti.

Basta kapag naikwento ko na sayo tutulungan mo ako sa problema ko.
Pang kokombinsi ko sa kanya.

Anything Baks.
-maikling sagot niya.

At sinimulan ko ng mag kwento sa kanya tungkol sa mga nangyari kanina simula ng pumunta siya sa cr.

Pagka tapos kong mag kwento ay bigla nalang siyang humagalpak ng tawa.

Anong nakakatawa!?
Inis kong taning sa kanya.

Saang banda ba ang problema don?

Hello! MAURINEE anong saang banda? Nakikinig kaba? Di ba nga sinabi niya lang naman sa maraming tao na syota niya ako.

Baka nandon din ako Baks at alam ko ang nangyari!?
Iling iling niya habang nakangiti.
tsk tsk tsk.

Alam mo naman pala eh.
Anong gagawin ko?
Nakabusangot na tanong ko

Alam mo wala naman akong nakikitang problema dun eh dahil unang una hindi naman totoo, ikaw lang tong parang timang na kung ano ano ang iniisip.

Hindi ko alam kong nasa tamang pag iisip pa si maurinee para isiping walang problema ang tungkol sa bagay na yun.

Anong walang problema!?
Maurinee nalaman lang naman ni mama ang tungkol sa isyung tungkol dun tapos gusto niya pang makilala ang lalaking yun.
Angil ko sa kanya.

Eh di sabihin mo yung totoo!
Ang dali dali nang solusyon pinapahirap pa.

Naiirita na talaga ako sa dahil mukang wala naman akong tulong na makukuha galing sa kanya.

At sa tingin mo hindi ko sinabi kay Mommy yun!Eh ayaw ngang maniwala sakin eh.

Hindi ka daw kasi katiwala tiwala hahaha!

Malakas na tawa niya.

Binato ko siya ng unan na nasa lap ko.
Mabilis naman siyang nakailag kaya mas lalo akong nainis.

Kahit kaylan talaga wala kang masabing matino eh no!

Ay basta baks kahit anong gawin mong desisyun suportado kita.
Hahaha suporta nalang ata ang kaya kong maibigay sayo.hahahaha

Bwesit ka!
Bangungutin ka sana!

Sus baka nga ikaw ang bangungutin diyan kaka isip kong papano mo maipapakilala boylet mo sa mama mo hahaha.
Ikaw ba na naman mag karoon ng boypren na kasing gwapo ng Austin sinong hindi babangungutin.

MAURINEE!!!
Malakas na sigaw ko.
Bigla na lang siyang tumalon galing sa sofang hinihigaan niya at tumakbo paakyat ng hagdan.

GOODNIGHT BAKS!
IWABYO!
sigaw niya habang nakadungaw sa hagdan.

ANIMAL KA!!
sagot ko naman habang inis na nakatingin sa kanya.

Hindi na niya ako sinagot at tuluyan ng pumasok sa sariling kwarto.

Hindi narin nag tagal at napag desisyunan ko ng umakyat para makapag pahinga.
Ngunit kahit anong pilit kong matulog ay hindi ko magawa gawa.
Bumaba ulit ako para kumuha ng tubig at tsaka kinuha ang librong binabasa ko.

Pilit kong iwinawaglit sa isipan ko ang mga nangyari kanina kaya ibinaling ko nalang ang iniisip ko sa librong binabasa ko.

At hindi ko namalayan na sa sofa na pala ako nakatulog.



To be continue.

Enjoy reading guys.
Please dont forget to vote and comment thankyou.😊

Alagadnimaxine.

As Long us You Loved MeWhere stories live. Discover now