Η Πρωταρα του

Σε θέση μάχης

{Newt's POV}
Έκοβα μερικά ξύλα, όταν ο Minho ήρθε τρέχοντας στον κήπο οπου φυτεύαμε τα φρούτα και τα λαχανικά μας.

"Ανεβαίνει το Κουτί" φώναξε ξέπνοος και με κοιταξε με ενα παραξενεμένο βλέμμα και όλοι οι Gladers που δουλεύαμε στα χωράφια και στους κήπους προχωρήσαμε, κάποιοι έτρεχαν κιόλας, από πίσω του.

Φτάσαμε εγκαίρως, λίγο πριν η καταπακτή ανοίξει με έναν δυνατό κρότο. Μέσα, για πρώτη φορά, είδα ένα καινούργιο παιδί και μόνο αυτό. Όχι κουτιά με ρούχα, ούτε χάρτινες σακούλες με σπόρους για φύτεμα.

Πήδηξα μέσα με προσοχή και αντιλήφθηκα οτι εκτός απο το καινούργιο άτομο που μας έστελναν οι Δημιουργοί, έστειλαν και ένα.....σκυλο?!

Κοίταξα πίσω διστακτικά και παρατήρησα έναν κατάμαυρο σκύλο να λαγοκοιμάτε. Εφόσον λοιπόν το πεδίο ήταν ελεύθερο, πλησίασα το παιδί.

Κοίταξα λίγο πιο προσεκτικά και κοίταξα τους υπόλοιπους με ανησυχία. "Είναι ένα......κορίτσι!" τους διαβεβαίωσα. Ακούμπησα το χέρι μου στον ώμο της και την σκούντηξα απαλά, ίσως ξυπνούσε έτσι.

Τα μουρμουρητά άρχισαν και όλες οι 'κουτσομπόλες' μαζεύτηκαν γύρω από το Κουτί και κοιτούσαν μέσα.

Η κοπέλα άνοιξε τα μάτια της και πετάχτηκε όρθια στο δευτερόλεπτο. "Ποι-ποιοι εισ-σσστε εσείς;" ρωτησε, φανερά τρομαγμένη.

"Με λένε Newt" της ειπα με προσοχή. Με κοίταξε στα μάτια και ύστερα γύρισε να κοιτάξει και τους υπόλοιπους, όχι φοβισμένη, παραξενεμένη, αλλά λες και λογάριαζε πόσους εχθρούς είχε να καταστρέψει.

{Kopela's POV}
Μόλις άνοιξα τα μάτια μου είδα ένα τσούρμο αγοριών να με κοιταζει από ψηλά. Πετάχτηκα σαν σούστα ρίχνοντας το αγόρι που με σκουντούσε κάτω.

"Ποι-ποιοι εισ-σσστε εσείς;" ρώτησα με τρεμάμενη φωνή. Δεν θυμόμουν πολλα, μόνο μία κοπέλα να μου τείνει την λαβή ενός κυνηγετικού μαχαιριού και να μου λέει "Μην εμπιστεύεσε τα αγόρια".

Κοιταξα γύρω μου. Ήμουν περικυκλωμένη. Τότε μου ήρθε μία φαεινή ιδέα. Το αγόρι που βρίσκονταν στο ίδιο κλουβί με εμένα.

Αφού σηκώθηκε και ήρθε μπροστά μου, εγώ τον κλότσησα στα πλευρά. Τα αγόρια έβγαλαν ένα επιφώνημα εκπληξης, καθώς αυτός είχε γονατίσει μπροστά μου και προσπαθούσε να συνέλθει από τον πόνο.

Έβαλα τον αντίχειρα και τον δείκτη στο στό μα μου και σφήρηξα. Ο σκύλος μου, η Melody, σηκώθηκε και τινάχτηκε για να συνηθήσει το δυνατο φως. Μόλις έπεσε στην αντίληψη της το αγόρι άρχισε να γρυλίζει προς αυτόν.

Έβγαλα από την ζώνη μου το κυνηγετικό μου μαχαίρι τον έπιασα από τον γιακά και με το ζόρι γυρισα την πλάτη του σε εμένα και ύστερα τοποθέτησα την κόψη του μαχαιριού στον λαιμό του.

Κοίταξα επάνω και είπα "Πείτε μου ποιοι είστε, που είμαι, τι κάνω εδώ και τι θέλετε από εμένα, αλλιώς πεθαίνει."
____________________________________

Γεια σας ββυς μου! Λοιπόν η καινούρια μου ιστορία με θέμα τη ταινία The Maze Runner. Ίσως σε κανα δύωρο να ξανανεβάσω, αλλιως υπομονη μεχρι αυριο.

ΥΓ. Σας έχω και μία έκπληξη μεσα στην ιστορία. Όποιος νομίζει οτι την καταλαβε παρακαλώ να το στείλει με προσωπικο μηνυμα, ΟΧΙ στα σχόλια ουτε στον πινακα μου.