Miracle

Bölüm 12: Louis

Hikayeye olan ilginize çok teşekkür ederim :D Ve voteler çoğalmış, fakat ben yorum istiyorum :D  Yorum yapın aşkımlar ithafı da yorum yapanlardan seçiyoruuuuum :D Öptüüm. :*

Mell, iyice beni havluyla sarıp kendine çektiğinde başımı omzuna koydum.En son maalesef sevişme girişimimizde temizlikçi bir teyze gelip bize kötü kötü başkmış, sonra da özür dileyip gitmişti. Saçlarımdan öptüğünde gülümsedim.Sonra kalkıp üstümüze çıkardıklarımızı giydik ve evde duş almaya karar verdik.

İyice karanlık bastırmıştı.Mell'in elini tuttum ve yürümeye başladık.

Ne kadar mutlu olsam da, düşünmeden edemiyordum.Ailem öğrenince ne olacaktı.Ben Mel'i sadece bir heves olarak görmüyordum ve ailemin de öğrenmesini istiyordum.Seslice iç çektiğimde Mel, bana baktı ve birleşik elimizi alıp benimkinin üstünden öptü.

"Birşey mi oldu bebeğim?"dedi.Bana bebeğim demesini seviyordum.Gülümsedim.

"Yok bişey sevgilim." dedim.Ellerimizi ayırdı ve kolunu omzumdan atıp yanağıma br öpücük kondurdu.

Evime yaklaştığımızda bana döndü ve en sevdiğim gülümsemelerden gönderdi.

"Eh, bir öpücüğü haketmişimdir ha?" dediğinde kıkırdamadan edemedim.Ellerimi ensesinden geçirip onu kendime çektim ve kıpkırmızı dudaklarına yapıştım.Elleri belimi sardığında her öpüşmemizde olduğu gibi kalp atışlarım artmaya başladı.En sonunda ayrıldığımızda ona baktım, gözleri hala kapalıydı ve derin derin nefes alıyordu.Gözlerini açıp gözlerini benimkilerle birleştirdi.

"Seni seviyorum." dedi.onu tekrarladım.

"Seni seviyorum."bana yamuk gülüşlerinden birini sergileyip gitti.Giderken belki biraz kalçalarını izlemiş olabilirim.Belki.Eve geldiğimde annem salonda oturuyordu.Babam büyük ihtimalle kendi odasındaydı.

"Selam," dedim.Annem bana bana baktı ve gülümsedi.

"Selam bebeğim," dedi ama birşeyler diyecek gibi bakıyordu."Amber biraz buraya gelebilir misin?" 

Yanına gidip oturdum.Ellerimi ellerinin arasına aldı.

"Bebeğim ben senin annenim," dedi."Bana herşeyi anlatabilirsin, biliyorsun değil mi?" dediğinde şaşkınlıkla kafamı salladım.Eliyle gözlerime düşen perçemleri sağa çekti.

"Ben baban değilim hayatım.Seni anlayabilirim." dedi.Tereddüte düşmüştü ama anlatmamak daha kötü hissettiriyordu.

"Anne ben birinden hoşlanıyorum," dediğimde sevinçle gülümsedi.

"Kim?" 

"Me-Mellaine." beklentiyle ona bakıyordum.

Şaşırdı fakat ellerini çekmedi.Gözleri parkelerimizde gezerken ağzı hala açıktı.

"Bu.." dedi.Dudaklarını yaladı."..ilginç."gözlerimiz yeniden buluşunca anlamadığımı belirtecek şekilde kaşımı kaldırdım.

"Y-yani bu senin hayatın hayatım, senin seçimin.Hayatını istediğin gibi yaşamalısın."dediğinde gözlerimi pörtleterek ona baktım.Elleriyle yüzümü kavrayıp yanağmdan öptü.

"Bunu babanın öğrenmesi için ona zaman ver.Hemen söyleme bebeğim." dedi."Hem gizli ilişkiler hep daha tutkulu olmuştur.Buna kahkaha atarken ona sarıldım.

"Teşekkür ederim anne." dedim ve odama çıktım.Biraz müzik açtım ve dans ettim.Bunu hep yapardım.Aynaya bakarak.Duş aldım.En sonunda müzik dinleyerek uyuyakaldım.

------------

Melaine'in Ağzından

Amber'ı bıraktıktan sonra eve geçtim ve birşeyler atıştırıp Matt'le oynadıktan sonra odama geçtim.Telefonumu kurcalarken birden içeri annem geldi.Yüzündeki sırıtmaya bakılırsa yine Amber'la ilgili olacaktı.Yatağımın kenarına oturdu.

"Eh, çok mutlusun son zamanlarda? Yoksa kızı kaptın mı?" dedi.

"Ya anne, bir anne kızıyla böyle konuşur mu ya?" dedim hızla.

"Evet?." dediğinde onu onayladım.

"Haklısın..Aman ya neyse." dedim.

"Eee çıkıyor musunuz?" dedi.En sonunda ben de sırıttım.

"Evet."kahkaha attı.

"İşte benim kızım!" dedi."Lou'dan sonra paslandım sanmıştım." dedi.Biz hala gülerken telefonum çaldı.Önce irkilsem de ekranda Lou'yi görünce şaşırdım.Annem de şaşırdı.

"Efendim Lou?" dedim tatlıca.

"Tahmin et kim sana geliyor?" dedi.

"Ne?" dedim heyecanla, gerçekten onu çok özlemiştim.

"Evet.Okulumuz bu hafta tatil.Galiba birileri gerçekten bu hafta okula gitmek istememiş ve hem okulun elektrik kablolarını sökmüşler, hem de okulu tuvalet kağıdıyla kaplamışlar." dedi "Büyük ihtimalle sarhoşken yaptılar.Ayrıca annemden de izin aldım." 

Onu onayladım.

"E hadi izin istesene Bayan Waters'ten." dedğinde anneme döndüm.

"Anne, Lou bu hafta bizde kalabilir mi?"

"Tabii ki." dedi.Lou bize babam hakkında hep yaardım etmişti ve annem onu çok severdi.

"İzin verdi." dedim Lou'ya.

"Harika! O zaman iki gün sonra görüşürüz bebek!" dedi 

"Görüşürüz." deyip telefonu kapattım.Fakat beni birşey çok endişelendiriyordu.Hayır, daha Amber'ı Lou'ya anlatmamam ve bu yüzden Lou'nin beni öldüreceği ihtimalinden korkmuyorum, ben, Amber'ın, esi sevgilim ve şu anda çok yakın bir arkadaşım olan Louis'in bizde bir hafta kalacağını öğrendiğinde ne yapacağından korkuyordum.

----

Sabah okula gittiğimde yine gergindim.Sonuç olarak sevgilimle kavga etmek istemiyordum, fatak söylemeliydim çünkü en sonunda öğrenirse herşey bok olur.Hızlıca bizim grubun yanına gittim.

"Selam." dedim ve Amber'ın yanağından öptüm.

Çocuklar çoktan kaldıkları yerden sohbet etmeye başlamşlardı Fakat odaklanamıyordum.Zaten gece iyi uyuyamamıştım.

Amber kolumdan dürttü.

"İyi misin aşkım? dedi.

"Birşeyim yok." dedim ve gülümsedim.Ama o inanmamış olacak ki kolumdan tutup kaldırdı.

"Biz geliyoruz." dedi ve kaçış yolumuz olan o tuvalete götürdü.Yine kapıyı kilitledi ve endişeyle elleriyle başımı kavradı.

"Ne oldu bebeğim?" dedi.

"A-ah şey.."dedim."Sana birşey söylemem lazım." Kafasını salladı.

"Eski arkadaşlarımdan birisi bize kalmaya gelecek." dedim."Bir kız." dediğimde kaşlarını kaldırdı ve ellerini yanaklarımdan indirdi.

"Ee?" dediğinde yine gözlerimi pörtlettim. 

"Kızmadın mı?"

"Arkadaşınsa, neden sizde kalmasın ki?" dedi ve dudaklarıma küçük bir öpücük kondurdu."Sonuçta senin benden başka bir hayatın da var." dedi.

Eski sevgilim olduğunu söylemeye cesaret edemediğim için ben de onun dudaklarına bir öpücük kondurdum.

"Sen benim hayatımsın." dediğimde yeniden dudaklarıma uzandı.Elleriyle boynumu sarınca ben de kalçasını sardım ve kendime yaklaştırdım.Dudaklarındaki sıcaklık, beni kendimden geçiriyordu.

Harika, diye düşündüm.Ona doğruyu söylememek berbattı.