On sekiz yaşına basar basmaz Vampir Kralın oğlu Natsu Dragnell'a evlendirilen Lucy Heartfilia
Natsu ile evlilikleri formalite olduğu için Lucy'nin Natsu ile konuşması yasak, dışarı çıkması yasak. Her şey yasak. Sadece odasında oturuyor
Bir gün Natsu...
"Lucy ve Zeref çok yakın Natsu... Senden daha yakınlar"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Duyduğum şeyle kan beynime sıçradı. Lucy ile tek yakın olmayan ben ve annem ile babam mı? Neden ona dair en ufak bir şey hatırlamıyorum
"Hatırlamıyorsun çünkü odasının önünde karşılaşmadan önce onunla hiç konuşmadın... Yüzüne hiç bakmadın, hiç sevmeye çalışmadın"
"Peki sen neden onunla ilgili bir şey demedin bunca zaman?"
"Çünkü o istemedi. 'Ona benden bahsetme, ayak bağı olmak istemem' dedi. Zeref'e de aynısını söyledi. O sadece seni düşündü. Sen de sadece kendini düşündün"
Hiçbir şey demedim, diyemedim. Her hareketinde beni düşünen birinin varlığından bile haberim yoktu. Hala da onu o kadar iyi tanımıyorum. Çok umursamıyorum. Sadece merak ediyorum. Jellal'ın yanından ayrıldım ve yavaşça Lucy'nin odasına gittim. Kapıyı yavaşça açtığımda uyuduğunu gördüm. Ne kadar çok uyuyor bu kız
Çalışma masası gibi duran eski -neredeyse parçalanacak gibi- masanın yanına geldim ve yavaşça çekmeceği açıp günlüğünü çıkardım. O sırada dikkatimi bir şey çekti, başka bir defter daha vardı. İkisinde masanın üstüne koydum ve günlüğü açıp kaldığım yerden okumaya devam ettim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Günlük bu)
"Nedense hala düğünümü hayal ediyorum. Çok büyük bir salon; arkadaşlarım, ailem, Natsu... Üstümüzde gelinlik ve damatlık, kocaman salonda dans ediyoruz, birbirimize gülüyoruz. Çok mutluyuz, ama işte bu yüzden hayal, asla gerçek olamaz..."
Son yazan kalbime bir ok misali saplandı. İlk sayfalarda yazdıkları umut doluyken, sonradan yazdıklarında ihtimal bile vermemiş. Olmayacağından emin şekilde, sadece hayal diyor. Diğer defteri elime aldım. Defterin üstündeki küçük yuvarlakta ona saçları dışında tıpatıp benzeyen bir kadın vardı. Tek fark saçları sarıydı
(Annesi)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk sayfasını açtığımda gördüğüm şeyle büyülendim ama aynı zamanda pişmanlık hissettim. Ona bunu giymesi için hiç şans vermedim...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günlüğü ve defteri kapatıp çekmeceye koydum ve yatağa gittim. Onu uyandırmadan yavaşça yanına oturdum. Onu izledim, nefes alışverişini dinledim. Yüzünü inceledim. Dağılmış siyah saçlarını yavaşça elime aldım ve ördüm. Yataktan kalktım ve kapıya gittim. Çıkmadan son bir kez baktım. Neden bilmiyorum ama içimden bir ses
