Unutulmuş Kraliçe (TAMAMLANDI)

22. Bölüm (Deniz)

"Sapık!!"

~~~~~~~~~~~~

"Lucy sen gerçekten yüzme bilmiyor musun?"

"Bu benim üçüncü kez dışarı çıkışım. Hadi onu geç daha önce hiç denize gitmedim. Bu ilk..."

"Sen ciddi misin?"

"Evet, babam annemle bana dışarı çıkmamızı yasaklamıştı. Öldürme girişimi ve onun gibi şeyler olur diye. Seninle evlendiğimde belki çıkabilirim diye düşündüm ama... Odamdan çıkmamı yasakladınız"

"... Neyse, o zaman gel sana yüzmeyi öğreteyim. Çok kolay, çabucak öğrenirsin. Hele benim mükemmel ve yakışıklı bir hocan varsa"

"Kendini beğenmiş"

"Olamaz mı? Ayrıca kendimi beğenmiş değilim. Malesef çok mükemmel biri olduğum için övünmeden duramıyorum"

"Evet gerçekten çok mükemmel ve bu Dünya'da eşi olmayan birisin. Sadece kendini ve çıkarlarını düşünen, ayrıca evlendiğini ve eşini unutacak kadar da salak ve gerizekalısın"

"..."

"Neyse hadi öğret"

Akşam Üzeri

Lucy yüzmeyi çabucak öğrenmişti. Bu sayede Lucy ve Natsu denizde çok güze ve bir o kadar da çok uzun bir süre eğlendiler. Onun dışında tüm çiftlerin yaptığı gibi birbirlerine su sıçrattılar ve kumdan kale yaptılar. Taa ki büyük bir dalga gelip kaleyi yıkana kadar. Daha sonra ise hem denizi dinleyerek hem de sohbet ederek şezlonga oturup yaptıkları sandviçleri yediler. Ama o sırada Natsu'nun aklına ikisininde unuttuğu ve önemli bir şey geldi

"Lucy biz sıçtık"

"Neden? N'oldu?"

"İki gün sonra abimin düğünü var"

"Ne?! Ve sen gerçekten bunu unuttun mu?"

"Neyse şu anda telaşa kapılmamız bir şeyi değiştirmez. Yarın sabah erkenden şehre gidip sana elbise alalım"

"Tamam. Hadi o zaman Kaleye dönelim. Sabah erken kalkıcaz"

"Ondan önce son kez denize girelim mi?"

"Olur"

Lucy koşarak Natsu ise normal yürüyerek denize girdi. Lucy ilk başta derine gitmedi ama Natsu ilerledikçe Lucy peşinden gitti. Ama bir süre sonra durdu

"Natsu, ben daha yüzmeyi yeni öğrendim. O kadar derine gidemem. Korkuyorum"

"Elimi tut o zaman. Korkma ben varım. Sana bundan sonra bir şey olmasına izin vermem"

Lucy gülümsedi ve Natsu'nun elini tuttu. Beraber yüzerek bayağı bir derine geldiler. "Natsu bu kadar yetmez mi? Ayrıca daha geri döneceğiz"

Natsu durdu ve Lucy'ye dönüp onu kendine çekti. Güneş batmaya başlamıştı; gökyüzü turuncu ve kırmızı rengini çoktan almış, güneşin yarısı kaybolmuştu bile. Etrafa hafif karanlık çökerken Natsu Lucy'yi kendine daha çok çekti. Kolunu Lucy'yi suyun üstünde tutmak amacıyla beline sardı ve diğer eli ile çenesinden tutup dudaklarını birleştirdi

Lucy bir elini Natsu'nun ensesine, diğer eli ile kolunu tuttu. Öpüşmeleri yavaş ve nazikti, bir o kadar tutkulu. Natsu biraz daha ileri gitmek için elini Lucy'nin bikinisinin ipine götürdü. Ama sonradan vaz geçti ve daha sert öpmeye başladı. İkiside nefes nefese birbirine bakarken Natsu alnını Lucy'nin aknına yasladı ve yanağını okşadı. Bir anda yağan yağmur ile, ikisi de şaşırsa da seslerini çıkarmadılar ve bir süre öyle kaldılar. Natsu konuşana kadar

"İyi ki doğdun Kraliçem"