Yalnız, taekook ¡Texting¡

A

Sadkookie; Gün geçtikçe zayıflıyorum, hyung. Sadece fiziksel değil, ruhsal olarakta zayıflıyorum.

Şeytanımın beni karanlığa çekmesiyle silinmeye başlıyorum, hyung. Ben kendimde değilim. Bu dağılmış halim tehlikeli, yok oluyorum.

Unutuyorum hyung, herşeyi unutuyorum. Anılarımızı, kokularımızı, nefeslerimizi unutuyorum hyung.

Karanlık öldürüyor beni, çığlık atıyorum. Ama sesimi duyan kimse yok, hyung.

Ben yalnızım.

Özledim, seni çok özledim çiçeğim. Büyük kollarının bedenimi ele geçirmesini, büyük ellerinin ellerime kenetlenmesini, sıcaklığının soğukluğumu parçalanmasını çok özledim.

Gözlerini, burnunu, o buse kondurduğum küçücük benlerini ölesiye özledim çiçeğim. En çokta dudaklarını özledim, benliğimizi ayakta tutan o dudaklarını çok özledim.

Beni bir gülüşünle öldürmeni çok özledim, seni çok özledim.

Ama şimdi yalnız ve hissizim hyung, gecem ve gündüzüm yok artık. Sadece ben değil, çiçeklerimde ölüyor hyung.

Senden güzel koktuğunu söylediğin o çiçeklerim ölüyor hyung, hergün biri soluyor. Tanrı benden hergün birini daha alıyor.

Artık yapamıyorum, onlara bakamıyorum. Aptal gibi çok su vermeye başladım onlara hyung.

Her birini kendi ellerimle öldürmeye başladım, onları ben boğdum hyung.

Özür dilerim, çok özür dilerim.

Çiçeklerimize iyi bakamıyorum, sana verdiğim sözler bir bir intihar ediyor hyung. Kendi yarattığım o lanet uçurumdan aşağı atlıyor ve yok oluyorlar.

Ben yine boğuluyorum hyung, her şeyimi kaybediyorum. İyi olmak istedim senin için, ama unutuyorum ben kendimi.

Yıldızlarım karardı hyung, artık onlarda parlamıyor.

Şimdi gökyüzünde tek bir yıldızım bile kalmadı, karanlık onlarıda aldı benden.

Tek yıldızım sen kaldın hyung, bu yüzden korkuyorum. Seninde kararmandan, sonsuza kadar parlamamandan ölesiye korkuyorum.

Her şeyden çok korkuyorum, özür dilerim çiçeğim.