Bölüm 3

219 18 8
                                    

Töre
Bölüm 3
Ali Hayata bakar Güney ise Damla'ya sonra Songüle
Ali: Hayat Anne bunu yapamazsın!
Hayat: Nedenmiş o?
Ali: Ya bu daha Çoçuk! Çoçuk!
Hayat: Ne Çoçuğu ya? Küçük Gelin olacak o!
Ali: Hayat Anne yapma!
Damla ağlayarak Abisine bakar sonra Güney Damla'nın yanına gider
Güney: Abicim... Ben çok özür dilerim...
Damla: Abi? Babam beni vermez değil mi? O bana kıyamaz değil mi? Yani insan nasıl öz evladına kıyabilir ki? Der ağlayarak
Güney: Vermez tabi!
Fatih gülümseyerek Umuta bakar
Fatih: Ağam çok sağolun. Oğlumun canını bağışladığınız için çok Teşekkür ederim... der elini öper ve alnına koyar sonra
Damla ağlayarak Fatihe bakar
Ali: Ya sen nasıl bir Babasın? Senin üzülmen gerekmez miydi ya? Karşımıza geçip mutlusun bide!
Umut: Ali yeter!
Ali: Doğruları söylüyorum burda!
Umut: Kes sesini! Karışma!
Mert: Babam haklı! Karışma istiyorsan
Songül önce mutlu olur sonra Damla'ya bakar ve üzülüp ayağa kalkar
Songül: Abi! Baba! Hayat Anne! Bu Kızı alamazsınız! Öldürün bizi der Güney'e bakar
Umut: Sen ne diyorsun? Canın burda Kurtulmuşken bu Kızı mı koruyorsun?
Songül: Evet! O Kızı koruyorum! O Kızın hiç bir suçu yok!
Mert: Songül! Herhalde Kardeş katili etmek istiyorsun beni!
Songül silahı alır kalbine dayar
Songül: Tek suçlu olan Kalbim! Damla'nın hiç bir suçu yok Abi!
Mert: Yeter! Daha fazla dinlemek istemiyorum der silahı cebine koyup Songülü odaya kilitler.
Fatih,Zeynep,Damla ve Güney giderler
Damla: Baba! Beni onlara vermezsin değil mi? Hıh? Birşey söyle lütfen der ağlayarak
Fatih Damla'ya bakar
Fatih: Ağlama! Vereceğim! Baksana kurtuluyorsun işte! Ali'yle evleniyorsun işte! Yakında Ağa Karısı olacaksın!
Damla: Baba sen bana nasıl kıyacaksın ya? Hem o Abi benden büyük! Abi diyorum ben ona
Fatih: Yeter! Abi felan deme! O yakında senin Kocan olacak
Damla: Anne bari sen birşey de!
Zeynep: Özür dilerim canımın içi...
Damla: Abi? Peki sen?
Güney: Herşey benim yüzümden oldu... Affet beni...
Damla ümidini tüketir ve Uçuruma doğru koşar
Zeynep: Fatih! Damla uçuruma doğru koşuyor!
Fatih: Kız gel lan buraya! Damla! Güney git getir şunu!
Güney peşinden koşar
Fatih'le Zeynep eve gider
Ali: Hayat Anne bak bir Konuşalım...
Hayat: Konuşacak birşey Yok Ali! O Kızı Gelinimiz olarak alıyoruz bitti!
Ali: O Kızın ne Günahı var Peki? Cevap versene Hayat Anne! Ne suçu var?
Hayat: Karşında kim olduğunu unutuyorsun herhalde! Hem bu Töre! Yapacak birşeyimiz kalmadı!
Leyla Teyze sinirli Songül'ün odasına girer
Leyla: Songül!
Songül: Leyla Teyze?
Leyla: Senin yüzünden benim Oğlum evlenmek zorunda kalacak o Kızla? İkisinin de ne suçu var ya?
Songül: Bak Leyla Teyze haklısın. Ama biliyorsun bende engel olmaya çalıştım zaten ama başaramadım...
Neslihan kapıya doğru gelip Songülle Leyla'yı dinler
Leyla: Ben seni burdan kurtardığım için oldu! Seni burdan çıkarmasaydım Oğlum buna maruz kalmayacaktı
Neslihan içeri girer
Neslihan: Demek sendin! Demek sen Songüle yardım ettin kaçmasına
Leyla Neslihana bakar
Leyla: Üzüldüm onun haline! Böyle olacağını nasıl bilebilirdim ki?
Neslihan: Desene Hak ettiğini buldun işte!
Leyla sinirli çıkar
Eylül okuldan çıkıp Damla'nın evine gider
Eylül: Damla!
Elif Eylülü duyup yanına gider
Elif: Buyrun? Siz kimisiniz?
Eylül: Merhaba küçük Kız. Ben Eylül. Damla'nın Yeni Öğretmeniyim. O nerde?
Elif: B-Burda değil...
Eylül: Nerde Peki? Biliyor musun?
Fatih'le Zeynep gelir yanlarına
Fatih: Elif Noluyor?
Eylül: Siz Damla'nın Babasıydınız değil mi? Nerde Damla? Onu niye sürükleyip götürdünüz?
Fatih: Sizene! Size hesap mı vermek zorundayım?
Eylül: Ben Damla'nın Öğretmeniyim Beyfendi! Damla'yı merak ettim! Normal değil mi?
Fatih: Damla Abisiyle gitti! İyi o! Bir mesele vardı çözdük!
Ali Fatih'in evine gelir ve Eylül'e bakar
Ali: Eylül?
Eylül Aliye bakar
Eylül: Ali? Senin ne işin var burda?
Fatih: Ağam Hoşgeldiniz
Ali: Hoşbulduk... Eylül ben Fatih beyle konuşmaya geldim?
Eylül: Damla'yla mı ilgili?
Ali: Evet?
Eylül: Noldu Damla'ya?
Fatih: Sizene Öğretmen Hanım!
Eylül: Seninle konuşmuyorum!
Ali: Berdel oluyor... Damla'yı Gelin edecekler...
Eylül: Ne? Nasıl? Berdel mi?
Damla Uçurumun kenarına gelir ve aşağı bakar
Güney: Damla! Lütfen yapma der Damla'nın biraz arkasında durur
Damla: Abi... Ben çok yoruldum... İstemiyorum evlenmek felan. Benim Hayalim Öğretmen olmaktı. Bunu benden neden alıyorsunuz? Gerçekleştirmek için neden izin vermiyorsunuz?
Güney: Olacaksın Damlam... Hiç kimse buna engel olamaz Abicim... Hadi gel buraya
Damla: Hiç kimse beni sevmiyor mu Abi? Hiç kimse mi? Benden bu kadar nefret mi ediyorsunuz?
Güney: O... O nasıl söz öyle Damla? Biz senden nefret eder miyiz hiç? Seni çok seviyoruz
Damla: Peki beni nasıl verebiliyorsunuz onlara? Sizin içiniz nasıl el veriyor
Güney: Babamla konuşacağım Damla! Evlenmeyeceksin İnan bana!
Damla: Çok geç artık Abi der bir adım atar ve ayağı kayar
Güney: Damla!!!! Diye bağırır
Son
Vote ve Yorum bırakmayı unutmayın

TöreHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin