Bölüm 15

128 11 3
                                    

Töre
Bölüm 15
X: Yeter artık! Ben burdayım! Bırakın onu! Yeter!!!
Bağıran Damlaydı
Biri onun arkasından gelip ağzını kapatıp saklanırlar
Damla: Bırak beni! Kimsin sen!
X: Sus sana birşey yapmayacağım! Korkma!
Hayat: Sizde bu sesi duydunuz mu? Damlanın sesiydi sanki
Deniz Aliye bakar
Deniz: Abi?
Eylül: Damlanın sesiydi öyle mi? Sen ne diyorsun ya? Sen Damlamı öldürmüşsün! Bi de ne diyorsun sen!
Zeynep: Sen nasıl bir Kadınsın? Sen benim Yavrumu benden alıp kopardın! Öldürdün onu! Sen nasıl birisin!
Neslihan: Yeter artık! Susun! Kendinize gelin!
Hayat: Elif! Gel benimle! Der Elif'i çekiştirir
Elif: Bırak beni! Bırak!!
Ali Elif'i Hayattan alıp arkasına alır
Hayat: Ali sen ne yaptığını sanıyorsun?
Ali: Bunu bir daha yapmana izin vermeyeceğim!
Elif Güney'in yanına koşar
Elif: Abi! İyi misin?
Güney: İyiyim Güzelim... İyiyim
Elif: Bize bunu niye yapıyorsunuz? Siz nasıl insanlarsınız der ağlayarak
Eylül Elif'e sarılır
Eylül: Tamam canım benim. Üzülme
Hayat: Yeter artık bu kadar zırlama!
Ali: Asıl sana Yeter be! Asıl sana Yeter! Ben senin torunun olduğum için utanıyorum!
Hayat dayanamayıp tokat atar
Hayat: Yazıklar olsun sana der içeri girer
Leyla: Ali sen ne yaptın? Ne yaptın?
Ali: Olması gerekeni yaptım Anne. Görmüyor musun halimizi? Mahv olduk!
Leyla: Benim artık sana diyecek bir sözüm yok...
Ali: Benim var ama!
Leyla: Seni artık dinlemeyeceğim Ali! Sen herşeyi sadece mahv ediyorsun! Der bir kaç adım atar
Ali: Yazık Anne... Yazık... Sende Hayat Anneye uyuyorsun ya... Ben Denizi de alıp gideceğim burdan!
Leyla: Hiç bir yere götüremezsin onu!
Deniz: Abi?
Ali: Deniz gel... Gidelim artık...
Deniz Gülümser ve herkes Konak'tan gider
X: Sakin ol der ağzını açar
Damla: Sen kimsin? Niye bunu yaptın?
X: Benim adım Aras. Ali Abi gönderdi beni. Seni korumamı istedi
Damla: Ya benim kendimi değil Kardeşimi korumak zorundaydım! Niye engel oldun?
Aras: Damla yapma bunu! Eminim ki Ali Abi kurtarmıştır onu. Eğer seni öğrenselerdi o zaman senin Hayatın mahv olurdu! Biraz kendini düşün
Damla: Of! Of!
Eylül: Elif bizde biraz kalabilir mi? Bir sakıncası yoksa
Zeynep: Tamam olur. Bu gün sizde kalabilir. Yarın getirin lütfen
Eylül: Tabi. Teşekkür ederim
Zeynep,Güney,Fatih ve Songül Zeynep'in evine giderler
Songül: Güney iyi misin der koltuğa otururlar ve Songül Güney'e pansuman yapar
Güney: Neden geldin?
Songül: Güney hâlâ mı ya? Hâlâ mı?
Güney: Songül bak al bunu der eline bir kağıt verir
Songül: B-Bu ne der bakar
Güney: Boşanma kağıdı
Songül: Boşanma kağıdı mı?
Eylül,Ali, Elif ve Deniz Eylül'ün evine giderler
Elif: Benim Ablam... Küçük Ablam öldü mü şimdi?
Ali: Elifcim üzülme. Yok öyle birşey. Ablan yaşıyor
Elif: Ama onlar öyle dedi
Eylül: Çünkü onların öyle bilmesi gerekiyordu Elif. Bak bu aramızda kalacak tamam mı
Elif: Tamam... Ablam nerde?
Deniz: Sahiden Damla nerde?
Eylül tüm odaya bakar ve Damla'yı bulmaz
Eylül: Ali Eylül yok
Ali: Tamam meraklanmayın der Arası arar
Aras telefonu açar
Ali: Aras? Damla senin yanında mı?
Aras: Evet Ali Abi. Merak etme hemen geliyoruz
Ali: Tamam bekliyoruz der kapatır
Eylül: Aras kim?
Ali: Bir tanıdık. Kardeşim gibidir
Deniz Aliye bakar
Deniz: Ben niye tanımıyorum ki?
Ali: Deniz sen benim tüm tanıdıklarımı biliyorsun sanki der Güler
Deniz: Abi ya der Gülümser
Aras la Damla Eylül'ün evine gidip kapıyı çalarlar
Eylül açar
Eylül: Damla der Damla'ya sarılır
Damla: Öğretmenim der Gülümser
Eylül: Kardeşin içerde
Damla gülümseyip içeri girer
Damla: Elif! Der koşup sarılır
Elif: Ablammm
Eylül: Aras sensin galiba. İçeri geçsene
Aras: Yok hiç rahatsızlık vermeyim
Eylül: Saçmalama gel
Aras içeri girer
Ali: Hoşgeldin Aras
Aras: Hoşbuldum Abi
Elif: Abla bana öldüğünü söylediler...
Damla: Tamam canımın içi ben burdayım artık. Sakın korkma der yanaklarından öper ve sımsıkı sarılırlar
Ali: Nerdeydiniz?
Aras: Damla Konağa gitti de az daha herşey mahv oluyordu
Ali: İyiki dikkat edin. Herşey mahv olabilirdi
Bir kaç saat geçer ve Elif uyumuştur
Damla: Şimdi neler olacak? Ne yapacağız?
Eylül: Önce sen gidip Denizden boşanacaksın Damla. Sonrasına bakarız
Ali: Damla sakın bir daha böyle şeyleri yapma. O konağa bir daha gitme
Damla: Abi biliyorsun. Kardeşimi korumak istedim
Eylül: Tamam neyse boşverelim bunları
Damla: İyi ki varsınız hepiniz. Siz olmasaydınız ben ne yapardım? Hem de en çok sana teşekkür ederim der Eylülün elini tutar
Eylül: Canım ya der sarılır
Damla: Ben Annemi çok özledim ya...
Deniz Damla ya bakar
Deniz: Bir gün ona da kavuşacaksın
Eylül'le Damla birbirilerine bakarlar
Son
Vote ve Yorum bırakmayı unutmayın.

Aras (Enes Demirkapı):

Aras (Enes Demirkapı):

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
TöreHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin