Töre
Bölüm 28/ Yeni Sezon
Ali: Sana kalbi kim verdi biliyor musun?
Damlanın gözleri dolar. Yukardan asağı kaynar su dökülmüş gibiydi
Damla: Abi... O değil, değil mi? Başka biri, değil mi?
Ali: Damla... Aras kendi başına iş cevirmiş. Biz bilmiyorduk...
Damla: Yalan! O beni bırakıp gitmez... Ben içimde onun kalbini taşıyor olamam! Der kalbine dokunarak
Eylül: Damla... Aras seni çok sevdi...
Damla: Yeter artık! Yalnız bırakın beni!
Aliyle Eylül dışarı çıkar
Damla: Olamaz! diyip ağlıyordur
Sonra ayağa kalkmaya çalışıp her yeri dağıtır
Damla: Aras! Bana bunu niye yaptın? Niye? Benim için kendi hayatından nasıl vazgeçersin?
Sonra bir mektup görür ve okur
Mektup: Damlam... Güzel Gözlüm... Ilk ve Son Sevgilim...
Bizim masalımız buraya kadardı...
Ben seni ilk gördüğüm anda sevdim biliyor musun? Ama kendime itiraf edememiştim...
Ben senin için bir karar aldım...
Senin için ben kendi Hayatımdan vazgeçtim...
Şuan bu mektup okuduğunda benim kalbim taşıyacaksın..
Sakın kendini suçlama! Kendini sakın yalnız hissetme. Çünkü ben hep o Kalbinde olacağım...
Sevdiğim sein tanımak çok güzeldi...
Aras
Damla mektubu okuduğunda göz yaşları çoğalmıştır. Sonra kalbine dokunur
Damla: Benim yaşadığımı mı düşünüyorsun? Ben artık yalnızım. Beni o Aileden bu Töreden kim kurtaracak Sevgilim?
Melekle Deniz Damla'nın yanına giderler
Deniz: Damla?
Damla ağlayarak Denize bakar
Melek: Damlacım? İyi misin sen?
Damla: Neden geldiniz?
Melek: Seni görmek için geldik
Damla: Herşey sizin yüzünüzden! Çıkın dışarı! Beni rahat bırakın!
Deniz: Damla neler oluyor?
Damla: Mutlu musun Deniz? Bak! Ben senin Sevdiğini kurtarırken kendi Sevdiğimi kaybettim! Mutlu musunuz?
Deniz: Bak Damla. Biz hiç birşey anlamıyoruz. Açık konuşur musun
Damla: Ben şuan kimin sayesinde yaşıyorum biliyor musun? Kimin kalbini taşıyorum biliyor musun?
Melek ağlayarak Damlaya baka
Melek: Aras...?
Damla: Evet o! Sizin yüzünüzden ben onu kaybettim! Sakın bir daha karşıma çıkmayın
Melek ağlayarak dışarı çıkar
Deniz: Damla ben böyle olmasını istemedim
Damla: Ben senin Sevdiğini kurtardım Deniz Göktürk! Ve benim Sevdiğimi kaybettim sizin yüzünüzden! Bunu sakın unutma
Deniz dışarı çıkar
Ali: Aras bunu nasıl yapar? Damla için kendi Hayatından nasıl vazgeçer?
Eylül: Ben doktordan bunun hesabını alacağım der doktorun yanına gider
Ali de peşinden gider
Eylül: Doktor bey!
Doktor: Eylül Hanım? Ali Bey?
Eylül: Siz nasıl bir Doktorsunuz ya?
Doktor: Ne diyorsunuz?
Ali Doktorun yakasına yapışır
Ali: Nasıl birinin Canını alıp o Kıza verirsin? Nasıl bir Çocuğa kıyarsın? Hiç mi vicdanın yok?
Doktor: Kendisi istedi. Ve sadece onun Kalbiyle yaşayabilirdi.
Ali: Başka çözüm bulabilirdik! Neden bize haber vermedin?
Eylül ağlıyordur ve gider
Ali: Bu iş burda bitmedi! Der Eylülün peşinden gider
Songül: Abi bırak beni! Güneyi kurtaralım lütfen diye sayıklar sonra uyanır
Songül: Herşey kabus muydu? Der Güneyin yanına gider
Songül: Güney! Diyip Güneye sarılır
Güney: Songül? Noldu?
Songül: Çok kötü bir kabus gördüm. Abim bizi bulmuştu. Seni vurmuştu...
Güney: Tamam canım. Sakin ol. Geçti
Songül: Güney beni asla bırakma olur mu?
Güney: İstersem de bırakmam ki...
Mert ve Adamları Damla'nın Hastanede olduğunu öğrenip oraya giderler ve her yerde Damlayı ararlar. Sonra bir Hemşireye giderler
Mert: Merhaba Hemşire Hanım. Damla Göktürkün nerde olduğunu biliyor musunuz?
Hemşire: Damla...? Yok bilmiyorum
Mert: Anladım teşekkürler
Hemşire Damla'nın odasına gider
Hemşire: Damla!
Damla: Buyrun?
Hemşire: Bir Adam var. O Adamlarıyla buraya gelip seni arıyorlar. Tanıyor musun onları?
Damla: Burda olduğumu söyledin mi?
Hemşire: Hayır
Damla: Tamam sağol
Hemşire çıkar
Damla da Odasından çıkıp bir yere gider. Sonra etrafa bakar ve çatıya çıktığını fark eder
Damla: Bunu yapmak zorundayım. Senin yanına geleceğim Sevdiğim. Ayrılmak yok bizde der bir kaç adım atar
Herkes Damla'nın odasında olmadığını fark edip her yerde onu ararlar. Sonra Damla'nın arkasından biri gelir
X: Damla? Ne yapıyorsun?
Damla: Ölmek istiyorum...
X: Bunu yapma Damla!
Damla arkasında Melek olduğunu görür
Melek: Benim yüzümden kendini öldüremezsin
Damla: Rahat bırak beni. Sadece onun yanına gitmek istiyorum
Melek: Ölüm çözüm değil ama
Damla: Melek! Aras gitti! Beni artık kim bu Töreden bu Aileden kurtaracak? Onlar burda!
Melek: Sen sahipsiz değilsin. Ali Abi var... Eylül Abla var...
Damla: Onlar bana yardım edemezler. Bunun çözümü sadece Ölüm! Der bir adım atar ve ayağa kayar
Melek: Damla!!!
Son
Vote ve Yorum bırakmayı unutmayın
Çok az Vote ve Yorum geliyor. Belki üç kitabı da Final yapabilirim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Töre
FanfictionDamla 14 Yaşında bir Kız Göktürk Ailesine berdel olarak verilip Çoçuk yaşta zorla Deniz diye bir Erkekle evlendirilir. Damla istemediği bir Hayatı yaşar...