2. Bölüm: Süpriz

46 2 0
                                    

Gözlerimi açtığımda gördüklerim karşısında biraz şaşırmıştım koray beni en sevdiğim yere getirmiş ve aylardır beklediğim kitap serisini almıştı iyi de sen nerden biliyordun ki bu seriyi sevdiğimi
Koray: Daha senin bilmediğin çoğu şeyleri biliyorum dedi.

Uzunca bir şaşkınlığın ardından korayın adımı söylemesiyle irkildim Tuğçe begenmedinmi yoksa ?

Hayır tam aksine çok beğendim sadece birazcik şaşırdım en sevdiğim kitaplar ve bu muhteşem manzara buraya gelmeye bayılıyorum özellikle kitap okumalik bir yer ve sessiz sakin hiç bir yerde bu kadar huzurlu olmuyorum. Ormanın icinde eşsiz bir güzellikte akan şelale

Hadi geç de fotoğrafını cekiyim.
Ay gercektenmi buna neden bu kadar sevinmiştim ki hemen poz vermeye çalışırken doğal bir fotoğraf çekmişti ve bu benim çok hoşuma gitti çok teşekkür ederim koray yani bugün için biraz utanmıştım aslında yanaklarim az sonra alev alabilirdi o derece kızarıyordum.

Koray bu görüntüden memnun olmuş bir şekilde gülümsedi asıl ben teşekkür ederim yani beni kırmayıp geldiğin için.

Koray dedim birden benim eve gitmem lazımdı zaman ne çabuk geçmişti Koray da telaşlı bir şekilde peki ben seni eve bırakayım dedi birlikte yürümeye başladık eve gelmemize çok az kalmıştı ki Koray yarın tekrar görüşebiliriz değil mi diye sorunca hemen atladım elbette diyiverdim. ( ya sen kızsın yarabbim bu ne hazır cevaplik insan bir naza çeker düşünür gibi yapar ama odun Tuğçe işte .Aman ne deseydim randevu defterime bakiyim da müsaitsem belki olur mu diyeydim iç sesim arasında ufak bir tartışma çıkmıştı)
Bende bu havadan sıyrılarak görüşürz Koray dedim ve sıcak bir bakışla hafif tebessüm ederek görüşürüz dedi. Bugün hiç olmadığı kadar iyi hissetmiştim kendimi ama yorulmustumda.

Ada eve çoktan gelmiş telefonuyla oynuyordu annem ise akşam yemeği hazırlamakla meşguldü babam elinde kahvesiyle gazete okuyordu. İçeri geçince hoşgeldin kızım dedi babam bende hoş bulduk dedim sakin bir tonla günün güzel geçti heralde yüzünde güller acıyor diyiverdi . O an nedense utanmıştım evet babacım tatil bana iyi geldi dedim ve anneme yardım etmeye mutfağa gittim birlikte akşam yemeği hazırladık ve güzelce yedikten sonra odama çekildim aynadaki görüntüme baktim bir süre yorgun görünüyordu daha fazla direnmeden uykunun kollarına teslim olmuştum bile...

Sevgili okurlarım,bu bölüm biraz kısa oldu ama inşallah hikayemin başlangıç kısmını beğenmişsinizdir eğer devamını merak ediyorsanız lütfen yorum yapınız sizin yorumlariniz benim için çok değerli şimdiden teşekkürler 💙

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 21, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Fısıltı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin