Kylie ağlamaktan kızarmış gözleriyle etrafa bakıyor, eşinin arkadaşlarının konuştuklarını adeta sağır olmuş gibi duyamıyordu. Şimdi duyabildiği tek şey aldığı haberden sonra duracak kadar hızlı atan kalbiydi. Dünden beri eşinin onunla konuşurken geçirdiği kaza ve hemen ardından gelen ölüm haberi yeterince ağırdı. Hala bütün bu olanlara anlam veremiyor, sessizce ağlayarak insanları seyrediyordu. Bebeği kolları arasında olmalıydı ama değildi. Merak etmişti ancak bebeğinin hastane koridorunu inleten çığlıkları bile kulağına gelmiyordu. Her şey birden gerçekleşmişti kaybetmişti, bir kez daha. Daha önce hayatında sadece bir kez bu kadar kötü olmuştu, annesini kaybettiğinde.
''Kylie, Raja durmuyor.''
Eşinin annesi kucağında ağlayan bebeğiyle önünde durduğunda onu hayata döndüren tek şey bebeğinin ağıtlarıydı. Kendini birden bire gerçekliğe dönmüş gibi hissetmişti. Başını kaldırıp ağlayan ve sanki annesinin acısını, babasını kaybetmenin verdiği acıyı anlıyor gibi ağlıyordu. Kylie duygusuzca kollarını uzatıp bebeğini kucakladı.Bir ölü kadar tepkisiz olması anneliğin verdiği duyguları bastıramadı. Bebeği ufak kollarını annesinin etrafına sarıp başını boynuna bıraktı. Ağıtları aniden kesilmiş, sessizce annesinin kolları arasındaydı şimdi.
Kylie buna ihtiyacı varmış gibi bebeğini kokladı. Burnundan ciğerlerine kadar dolan eşsiz kokusunu birkaç kez çekti içine. Hemen ardından gelen göz yaşları birer birer akmaya başlamış aklına dün yaşadığı olay gelmişti. En son eşiyle bebeğini getirdikleri ve yüzlerinde gülücük açan hastane koridorlarında şimdi eşinin cansız bedeninin gelmesini bekliyordu.
Dayanamıyordu aldığı her nefes vücuduna iğneler batırılıyor gibi hissetmesine yol açıyordu. Az önce bütün sesleri duyamıyor olmak iyiydi ancak şimdi, çekilemezdi. Bütün bu gürültü başını adeta şişiriyor,içinde ki patlamak üzere olan öfkeyi arttırıyordu. Olası bir kriz geçirip kolları arasında hayata tutunmasında ki tek dayanağı olan bebeğine bunu yapamazdı, durmalıydı. Bu yüzden onda kalan son güçle bebeğini sıkıca kavrayıp adeta yığıldığı koltuktan kalktı. Bakışlar Kylie'ye döndüğü zaman bu pek umurunda olmadı ve yavaş adımlarla iç çekişlerin, sessiz ağıtların döküldüğü koridordan uzaklaşmaya başlamıştı.
Zayn nişanlısının henüz yarısına bile gelmemiş serumuna bir bakış atarak oğluyla beraber hastaların bulunduğu alandan çıkmak üzere adımladı. Orada durmak onun için hiçbir şey ifade etmiyordu ancak, oğlunun burada bulunmaması gerekiyordu. Oğlu birkaç gün içerisinde yaşını dolduracaktı ve hala hassas bir çocuktu. Hasta insanların arasında bulunmak onu daha kötüleştirecekti. Düşünceli bir nişanlı olduğu söylenemezdi ancak oğlu onun için her şeydi.
Zayn ve Kylie sanki anlaşmış gibi hastahaneden çıkmış, birbirlerinin hemen arkasında ilerliyor, kolları arasında ki bebeklerini sıkıca tutuyordu. Bir banka Kylie hemen yanında ki banka ise Zayn oturduğunda oğlu titreyip babasının kucağında kıpırdandı. Raja ise henüz altı aylık bile olmamış bir bebekti, hassastı. Hıçkırıp annesine biraz daha sığındığında Zayn bakışlarını onlara çevirdi. Birkaç saniyeliğine Kylie üzerinde gezinen bakışları, kadının umurunda olmamıştı.
''Baban bizi bıraktı ama ben hep buradayım.''
Kylie kısılan sesiyle kızına mırıldandığında tepkisiz kalmıştı. Gecenin sessizliği elbette hemen yan bankta oturan ve oğlunun yeni yeni uzayan saçlarını okşayan adamın duymasına yol açmıştı. Zayn meraklı bakışlarını onlara çevirdi anlamıştı, kadın eşini kaybetmişti. Karşılaştığı trajedik durum onun umursamaz tarafını devreye sokup tekrar oğluna odaklanmasına yol açtı.
Raja, kapalı tuttuğu gözlerini aralayıp annesine baktığında sevinçli bir nida döküldü dudaklarından. Bu duyduğu güzel tını Zayn'in bir kez daha onlara bakıp istemsizce gülümsemesine yol açmıştı. Ancak Kylie tepkisizliğini sürdürüyordu. Zayn bir kaç saniye sonra ifadesizliğine dönerken Kylie başını sol tarafa çevirdi ve kendine bakan ela gözlü adamı gördü. Bakışları birbirine kenetlendiğinde yutkunup başını çevirdi.
Zayn ona bakan ve bir ölü kadar ifadesiz görünen kadından bakışlarını çekmedi. Kylie ise oturduğu banktan kalktı ve bir daha Zayn'e bakmadan tekrar hastaneye ilerlemeye başladı. Zayn bunu umursamayıp oğlunu biraz daha sarmaladı.
Bu ilk karşılaşmalarıydı evet, ama asla son değildi.
Merhaba yine ben ve yine bir Zayn kitabı ehehe. Skin'de yazdığım gibi buna da yazıyorum bu kitabın finalı gelecek söz. Ayrıca bu kurgu aylardır üzerinde çalıştığım, yazmak için can attığım bir kurgu. Giriş bölümünde aklınızda soru işaretleri kalmış olabilir, olmayabilir. İlerleyen bölümlerde kurguyu daha net anlayacak ve bence fazlasıyla seveceksiniz. Ayrıca bu kitap drama ağırlıklı elbette olmayacak. Sadece bazı kısımlarda ufak geçmişe dönüş olursa drama olabilir haberiniz olsun.
Umarım bölüm hoşunuza gitmiştir ilk bölüm sınırı olarak 100 oy ve 100 yorum geldikten sonra yeni bölümü yayınlayacağım, yani desteğinizi bekliyorum. Bir sonra ki bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın, hoşçakalın!
