''Eva asla böyle bir işte çalışamam, unut!''
Sertçe çıkışmam Eva üzerinde her hangi bir etki yaratmamıştı. Aksine bana bakıp gözlerini devirerek başını iki yana sallamıştı.
Anlamıyordu hoş anlamasını beklemem hataydı.
''Ne olacak kızım ülkede bu işi yapan kadın sayısını biliyor musun sen?''
''Bu benim ilgi alanım değil ayrıca striptizci olmak bana göre bir iş mi?
''Neden olmasın fiziğin tam olarak bu işe uygun ve...''
Omuz silkerek rahat bir tonda konuşmasını sürdürmeden önce, sanki kızım konuştuğumuzu anlıyormuş gibi ses tonunu biraz düşürerek devam etti.
''Unutma ki anne olana kadar yaptığın her şey dün gibi aklımda.''
Göz kırpıp kollarını göğsünde birleştirirken, rahatça arkasına yaslanmıştı. Ellerim belimde arkadaşıma dehşete düşmüş gibi baktım. Eva yıllar önce mecburiyetten bu işe başlamış ve şimdi halinden gayet memnundu. Tabii patronlarından biriyle düzenli bir yatak ilişkileri, sadece o patrona striptiz yapma gibi büyük bir kuralı vardı. Onun için hava hoştu ama ben yapamazdım, yapmamalıydım.
''Kim olursam olayım bu teklifin bana uygun değil.''
''Kylie en azından maddi sıkışıklığın düzelene kadar bu güzel bir fırsat olur. Tanrı aşkına şimdi bunu birine sorsam hiç düşünmeden kabul eder ama sen gereksiz uzatıyorsun.''
''Eva anlamıyorsun bu iş bana uygun değil. Her gece para için erkeklere vücudumu sunamam.''
''Sen bilirsin ama teklifimi iyi düşün. Şimdi kızımı bana ver ve sesini kes Kylie.''
Parmakları ağzında bizi izleyen kızımı kucaklayıp arkadaşıma uzatırken bu teklifi hiç duymamış gibi davranmam gerektiğini aklıma kazımıştım bile.
****
Yaklaşık yarım saattir faturalara bakıyor, onları hesaplıyor ve çıkan sonuç karşısında sıkıntıyla iç çekiyordum. Zaten geçen ay babamın yolladığı para neredeyse faturalara gitmişti, şimdi gelen faturalar beni dahada zorlamıştı. Elimden geldiğince kabarık faturalar gelmemesi için çabalıyordum ama sonuç, vasattı. Faturalarda yazan miktarlar bu ayda beni zorlayacaktı ve paramız gerçekten azalmıştı.
Öte yandan Raja için almam gereken şeyler vardı elbette. Tanrım gerçekten çıldırmak üzereydim tek başıma hiçbir maddi gelirim olmadan bunların altından kalkmak çok zordu.
Daha fazla dayanamayıp elimde ki kağıtları masanın üzerine attım. Kollarımı masaya yaslayıp ellerimle yüzümü kapatırken ağlamamak için derin nefesler alıyordum. Ancak göz yaşlarım tek tek akmaya başladığında kendimi daha fazla tutmanın bir anlamı yoktu. Ellerimi yüzümden uzaklaştırarak başımı sağ tarafta bulunan çerçeveye çevirdim ve konuştum.
''Neden beni bıraktın? Baksana bütün bunlarla tek başıma mücadele edemiyorum.''
Omuzlarım sertçe sarsılıyor ve sesim kontrolüm dışında olacak şekilde yüksek çıkıyordu. İçeride öğle uykusuna yatırdığım bebeğim birkaç dakika sonra ağlamaya başladığında, yanına gidemedim. Hayata tutunacak gücüm kalmamış gibiydi. Her seferinde düşüyor ayağa kalkıp biraz sonra hemen geri düşüyordum. Onun yokluğu, gözlerimin önünde elimden kayıp gidişi ve buna engel olamamam çok zordu. Yalnızlık ve kendinden çok sevdiğin kaybetmek çok zordu. İliklerime kadar yalnızdım ve o yalnızlık beni her geçen gün adeta boğuyordu. Şimdi burada olması için her şeyimi feda edebilirdim. Kızımı onsuz büyütmek, böylesine büyük bir şehirde günden güne ufalarak adeta yok oluşumu izlemek çok zordu.
