Gönül Dağım

Sevda dediğin yolda kolaydır zorluklar ve zordur kolaylar

Diyarbakýr/Ongözlü Köprü -28.06.2019- Serhatýn Gözünden

Biliyor musun Serhat vaktiyle buralarda bizimkine benzer büyük bir sevda yaşanmış dedi Mizgin. Kavurucu sıcağın koynunda esen rüzgâr yüzleri yalayarak geçerken beline kadar uzanan Mizginin saçlarını da savuruyordu. Elmacıklarının üzerinden yüzünü kapatmaya çalışan ipeksi saçlarını ellerimle iki yana ayırarak , Biliyorum Mizginim dedim ve devam ettim

Suzanın hikayesi..Hatta Suzan Suzi diye türküsü de var.Kafasını yukarı aşağı tebessümünün hemen altından usulca sallayan Mizgin, iri gözlerini gözlerime kenetlemiş yalnızca beni dinlerken devam ettim. Ancak Suzanı yutan Dicle bizi yutamayacak, On gözlü köprü gönüllerimizin arasına İnşaa ettiğimiz yolun somut örneği olacak ve biz bu şehrin surları gibi dimdik duracağız .Sen bana güven yeter ki.

Mizginin o iri siyah gözleri birden tarihi köprünün büyük taşlarına düştü. Bir süre sustuktan sonra ellerini ellerimden usulca çekti.
     Emin değilim bundan..

Kurduğu cümlenin boğazını yırtarak çıktığı  yüzüne yansıyan acıdan belli oluyordu. Mizginin içimi ve kendini acıtan bu lafı bana verdiği sevgiden büyük değildi . Bu aşka sahip çıkmak zorundaydım. Sen bunlar ı düşünme, hadi gel Dicle Nehrini seyredelim diyerek Mizginin ellerinden sıkıca tuttum ve beraber On gözlü Köprüden aşağı bakmak için köprünün kenarına geldik. Yüksekten korkan Mizginime cesaret olsun diye önce kendim çıktım . Ellerimi kendisine uzattığımda masum ürkek bir çocuk gibi ya düşersem dedi. Düşmene asla izin vermeyeceğim sen ellerimi sakın bırakma .Uzattığım ellerimi tutarak birkaç denemeden sonra köprünün üzerine çıkıp oturduk. Korkudan ellerimi sıkıca tutan Mizgine ben düşersem sende beni tutacak mısın dedim. İnci gibi parlayan dişlerini gösterip güldü. Sen eski polissin, düştüğün gibi kalkarsın . Hem sen benim dağımsın düşemezsin. Ben sana yaşlanıyorum . Sen düşersen bende düşerim Serhat dedi ve boynuma sıkıca sarıldı . Öylece altımızda ilk kez bu derece gür aktığını gördüğüm Dicle nehrini izlemeye başladık . Kırklar dağı eteklerinin kıyısında yılan gibi kıvranan nehir, sağında ve solunda kendisine boyun eğmiş ağaçlar , çay bahçeleriyle bir bütün olmuþ, bu þehrin kalbi olan Surun hemen altýnda bulunan doðal güzelliði ve vadisiyle Cenneti andýran Hevsel bahçelerine doðru tüm hýrçýnlýðýyla akýyordu. Sað kolumun hemen altýndan gövdeme sýkýca sarýlmýþ, kafasýný göðsüme yaslayan Mizginimle Diclenin bu hýrçýn akýþýný seyre dalmak bile bana Cennet gibi geliyordu. Sanki ben Hevsel , Mizgin ise Dicleydi. Can veriyordu canýma. Yeþilleniyordum. Gözlerim nehrin gökyüzüyle birleþtiði yerden Hevsel bahçelerinin üzerinde yükselen Keçi Burcuna doðru kaydýðýnda aklýma 2016 yýlýnda kaybettiðim dostum Kürþat geldi. Benim yiðit kardeþim. Mekânýn Cennettir eminim diye içimden geçirdim. Rüzgâr gözlerimde biriken yaþý alarak Mizginimin bembeyaz tenine taþýmýþtý. Kafasýný usulca kaldýran Mizgin korkusunu yenmiþçesine ellerini bedenimden ayýrýp ,kirli sakallarla örtülmüþ çenemden tuttu.

Ne oldu Gönül Daðým?

Kürþat Kürþat geldi aklýma dediðim an içimde biriken acý tümüyle gözlerimden boþalmaya baþlamýþtý. Gözlerimdeki yaþý silen Mizgin ýslanmýþ gözlerime bir öpücük kondurarak, daha ne zamana kadar kendini suçlayacaksýn dedi. Boðazýmda düðümlenen kelimeleri cümleye dökemedim. Yalnýzca kafamý iki yana sallayabildim. Kaç saat on gözlü köprünün üzerinde durduðumuzu ve köprünün üzerine oturarak ayaklarýmýzýn altýna Dicleyi alýp seyrettiðimizi bilmiyorum. Ancak gökyüzü Turuncu bir renge boyanmaya baþlamýþtý. Ömrümün en huzurlu aný olan bugün beni zaman zaman alýp geçmiþe götürse de geleceðim yanýmda bana sarýlýyordu.

Allahým ne olur bozma son huzurumu diye dua ettikten sonra

Abi! diyen Çeçenin feryatsý sesiyle irkilerek sesin geldiði yöne, soluma doðru döndüm. Namlusu bana doðrultulmuþ silahý Sidar hafif titreyen elleriyle sýkýca tutuyordu. Yüzündeki kararlý ve öfkeli ifade üzerine düþeni yapacaðýnýn habercisi gibi görünüyordu. Ýn aþaðý Serhat Bey! dedi. Korkudan daha sýký sarýlan Mizgin bir yandan aðlýyor bir yandan da bana ne olur köprüden atlayalým diyordu. Mizgine dönerek Gönül aðým! ben seni tertemiz seviyorum. Kimseden kaçacak korkacak bir þeyimiz yok .Bana güven býrakta Sidarla bir konuþayým .