Ik voel me vies, wat heb ik gedaan. Ik heb zoveel spijt. Ik meen het, dit is echt niet oké! Ik keek in de spiegel en voelde de misselijkheid naar bovenkomen. Ik rende naar de wc en gaf over. Waarom heb ik dit gedaan? Waarom heb ik mijn maagdelijkheid zo uit het niets weggegeven? Ben ik zo makkelijk? Gevoelens en pijn kwamen naar boven. "Je bent niks meer waard." Zei ik huilend tegen mezelf en liep naar m'n kamer. Ik ging op mijn bed liggen en viel in slaap.
"Trrrr trrrrr." M'n telefoon ging af, het was Azat. Ik durfde niet op te nemen, maar kwam toen eindelijk tot de conclusie om dat wel te doen.
"Hey schat hoe is het met je?" Vroeg hij
"Hey ja gaat wel oké en met jou?" Vroeg ik zachtjes.
"Ja gaat goed. Weet je zeker dat het goed gaat?"
"Ja ik weet het zeker."
Ik begon me weer comfortabel te voelen bij hem, en het voelde echt fijn.
"Ik mis je." Zei ik tegen hem.
"Ik mis je ook, maar lieverd ik moet gaan ik moet verder aan het werk ik bel je vanavond weer." Zei hij terug. Ik hoorde achter hem een meisjes stem, maar ik had geen zin om te vragen wie dat was dus zei ik gewoon bye en hing op.
2 dagen later
Normaal gesproken zal het me niet echt boeien, maar dit was anders. Azat had al 2 dagen niets van zich laten horen en het zat me echt dwars. Ik begon opeens te wantrouwen. Dus ik appte hem met of hij nog leefde? Hij antwoordde daarop met dat hij het erg druk had met zijn werk. Maar ik geloofde het echt niet, hij was sowieso met een ander meisje bezig. Hoe kan je iemand waar je van houdt zo lang niet spreken?
Ik keek even op zijn insta account onder zijn foto's. En wat ik toen zag liet me in tranen uitbarsten.
JE LEEST
Je ne comprend pas
JugendliteraturJe kent toch dat gevoel wanneer alles in je leven zo perfect gaat. Je school, thuis, je vrienden en dan komt er een persoon in je leven die alles veranderd.... ❌Niks mag gekopieerd worden zonder mijn toestemming!❌
