A Life That Full of Sacrifices

Chapter 1

New bullshit day. Hayyy! 5:00 o'clock palang pero gising na gising na ako 1 hour before magring ang alarm ko 7:30 pa ang pasok namin ng mga kapatid ko. Bumangon na ako, uminom ako ng tubig sa side table ko at dumiretso sa c.r. para magmouth wash. Pagkatapos ko ay bumaba na ako para kumain ng breakfast. Pagdating ko sa dining table ay nand'on na si Chairman, Lolo, Papa, Mama, and Hyung. Well, for sure my lil'bro and lil'sis are sleeping pa rin. Umupo na ako at kumuha ng kakainin. While eating dumating na ang dalawa kong kapatid at sinimulan nang kumain. Dating gawi na naman si Kairo putspa, binigyan niya kami ng tigi-isang hotdog. Nilagyan niya ako ng hotdog, bacon and bundok na kanin sa plate pero hindi ako natuwa dahil malapit na ako matapos kumain tapos dadag-dagan niya pa nakakawalang gana 'to kasama! Hindi na ako nakapagpigil.

"Damn it! Neo michesseo?" singhal ko.

"Waeyo noona? You don't like it?" inosenteng tanong niya.

"Napakaisip bata mo talaga 'no? You know? Dapat nasa primary school ka pa rin ngayon eh, dahil d'yan sa ugali mo! Hindi ka bagay sa secondary school Kairo!" naiinis kong sabi. Napakaisip bata ang p*ta.

"You two, you don't know respect?" tanong ni daddy.

"I know that, dad. Ask this lil'kid. Hindi niya ata alam 'yon, ituro niyo sa kanya." sarcastic kong sabi. Bwiset! Tumahimik nalang kaming dalawa at kumain nalang.

"Anyway, Shawn and Kaira. This is your first day in school here in the Philippines. Hope you like the education system here." ani ni lolo.

"I think the education system here is a little bit good." sabi ni Hyung.

"Kaira and Shawn, your name need to be change." ani ni Chairman. Nabulunan ako dahil sa narinig.

"Mwoya? Is that even necessary?" mataray kong tanong.

"Yes. Must be good Kaira. I know you very well." nagbabantang sabi ni Chairman.

"Tss, arassseo" sabi ko nalang.

"Anong magiging new name ko Chairman?" tanong ni kuya.

"David Gonzales." sabi ni Chairman. Napanganga ako dahil sa pangalan ni kuya hahaha bwiset. David? Seriously? Haha.

"How about me?" tanong ko.

"Zeira Gonzales" ani ni Chairman. Woah ang ganda haha. "Wag kayong magalala alam na ng mga teacher niyo ang tungkol sa pagbabago ng pangalan niyo." dugtong niya pa.

"Okay then maliligo na ako bye." sabi ko sabay tayo.

Dumiretso na agad ako sa kwarto at naligo na. Maya-maya ay nagbihis na ako at lumabas na ng kwarto. Nakita ko si kuya na naghihintay sakin sa sala.

"Chairman, she's here. We're going." paalam ni kuya.

"Wait Shawn, susunduin kayo mamaya at iuuwi kayo sa titirahan niyo." sabay bigay samin ng susi ng bahay at baon namin. "Lalagyan ko ang atm niyo ng pera every week. May yaya kayo sa bahay kaya wag kayong magalala. You may now go." dugtong niya.

"Bye Chairman see you on weekends." Paalam ni kuya.

"Bye to all of you."

At nilisan na namin ang bahay.

----
Sa wakas nakarating din kami sa school. Pinagti-tinginan kami ng tao dito, o-oh. What's happening? HAHHAHAHA in my peripheral vision i saw Shawn Hyung that he is fucking irritated.

"Hey Hyung? Are you okay?" i asked.

"Yes, I'm okay. Bye I'm going." he answered and left me alone.

As I walked in the hallway i see multiple of eyes staring at me. Well, I'm transferee. Ganyan naman ata sila tuwing may bago. Sa pagdaan ko sa comfort room I saw familiar face. Don't tell me n'ong umalis siya ng Korea last year dito na siya nagaral? Omfg! He needs to know that I'm not Kaira Young here. I need to talk with him now! Hindi naman siguro ako male-late, it's 7:00 o'clock. I have 30 mins to talk with him. Maya-maya ay lumabas na siya.