REVENGE

Prologue

Prologue

"Masaya na ako JD... Masaya na ako na wala ka wag mo na akong guluhin, tandaan mo ito... Hinding hindi na ako babalik sa iyo, dahil para sa akin isang sumpa sa buhay ko ang makasama ka"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"F*ck this picture Mika" nangagalaiting sigaw ni JD habang hawak ang litrato na wala namang katotohanan

"No... JD please let me explain" I said while crying.. Tryng to reach his hand na ngayon ay nanginginig na sa galit... I saw pain and hatred in his eyes...

"Explain what? Huh... This is the evidence Mika... You betrayed me... You slut and b*.." Before he finished his word I slap him hard dahilan para bahagyang tumabingi ang kanyang mukha at niyapos ko ang  kamay ko na nanginginig...
Bakit?

Bakit kailangan niyang sabihin iyon... Hes my boyfriend and soon to be my husband sa tagal ng pinag samahan namin dapat alam niya na hindi ko iyon magagawa... That picture are all lies...

"Why? Dahil totoo Mika... You just kiss him..." Sigaw nitong muli at itinapon sa harapan ko ang mga picture na hindi ko alam kung saan nanggaling... Its a picture of me and Justine were just talking here at bahagyang nakatalikod si Justine kaya parang hinahalikan niya ako.... Pero hindi..

Justine is my bestfriend
I took the pictures and scan it.. May date na nakalagay this picture was taken in My 20th birthday...

And we're just talking about our life at wala naman akong nakikitang masama sa pag uusap namin... Who ever take this picture sinadya niya ito... They just want to ruined everything in me....

"No hindi ito totoo.. JD... Sa tagal ng pinagsamahan natin dapat kilala mo na ako... Hindi ko Ito magagawa... I love you more than I love myself" pabalik na sigaw ko habang umiiyak...

I tried to reach his hand again pero iniwas niya ito... Para bang kinadidirian niya ako at yun ang lalong nag paiyak sa akin... Ang sakit dahil hindi niya ako pinaniwalaan...
Ang sakit dahil naniniwala siya sa isang bagay na wala namang katotohanan...

Naniwala siya sa isang kasinungalingan, minsan pala ang ebidensiya ay kaya rin palang dayain at manloko minsan para sa makakabuti pero kamalas-malasan ko ay hindi ito nakabuti sa akin...

Isang ebidensiya na pinasakitan lamang ako at purong kasinungalingan na pinaniniwalaan ng taong akala ko ay kakampihan ako sa huli...
•••••••••••••••••••••••••••••••••••0•••••••••••••••••••••••••••••••••••

"Oh c'mon JR... Were going to be late" naiinis na sabi ko sa anak ko na nag tatatalon parin sa kama

"No I want my daddy justine" nakasimangot na sabi nito napanguso naman ako at laglag ang balikat na napaupo sa kama

"Haysss... Why so hard headed... Fine I'll call your Daddy Justine" pag suko kong sabi kaya kinuha ko ang phone sa bedside table at dinial ang numero ni Justine

"Hey.. Babe" pag bati sa akin ni Justine... Well justine is my boyfriend hindi pa man ganun katagal ang pinagsamahan namin atleast minahal niya ako... 2 years na kami at masaya na ako sa buhay ko ngayon

"Hey... Babe can you come here" I said in a lowtone

[Why? Is there a problem] tanong ni Justine na may pag aalala sa tono

"JR wants you here... Tsk... Nahahawa na kasi sa katigasan ng ulo mo... Haysss" namomoroblemang sabi ko sabay irap

[Hahahahaha... Well your son like me more than you] may halong pang aasar na sabi nito dahilan para mapairap ulit ako