Door kunstmatig licht kunnen we de sterren niet meer zien
Ik zit in de avond buiten op het veld voor mijn huis met een vriendin, het is donker en het valt ons op dat de lucht aan de horizon niet zwart of blauw is, maar eerder pisgeel. Ik realiseer me dat dat komt door alle stadslichten. Maar daardoor zie ik als ik nu omhoog kijk maar enkele sterren.
Dat is wat we met de wereld doen, maar misschien is het ook wel wat mensen zelf in hun leven doen; mensen willen zo wanhopig gelukkig zijn, dat ze kunstmatig licht gaan maken. Dat ze zichzelf voorhouden dat ze blij worden van bepaalde dingen, waar ze eigenlijk niet blij van worden. Maar omdat we zoveel mogelijk lantarenpalen als mogelijk aansteken, kunnen we de sterren niet meer zien. De momenten van échte blijdschap, die merken we nauwelijks meer op.
JE LEEST
Verdwaald in mijn gedachten
PoetryDwalen, verdwalen, verhalen, malen, malen, vertalen, verhalen, malen. Afdwalen? Poëzie en filosofie waarin ik in mijn gedachtes verdwaal (en af en toe afdwaal). #1 Filosofie (nooit gedacht dat een van mijn boeken op #1 zou komen te staan) #1 gedacht...
