SEN BENİMSİN LAN!

Yeni Başlangıçlar

Sabaha lanetler ve küfürler eşliğinde uyandım. Pazartesilerden nefret eden tek kişi ben değilimdir eminim :/
Birde yetmezmiş gibi yeni okul,samimiyetsiz insanlar,yapmacık ve kendilerini bi b*k sanan öğretmenler girecek hayatıma çok b*katan bi durum :!
Ama okula gitmeye mecburdum annesiz ve babasız bi genç kız olarak tek başıma ayaklarımın üzerinde durabilmeliydim, farkındayım.
Anne ve babamı her ne kadar sevsem ve ölümlerine üzülsem de onlar için tek damla göz yaşı bile dökmedim. Yıllardır ağlayamıyorum ve bunun nedenini hala anlamış değilim...

*****

Yarım saatin ardından yeni okulumun önündeydim. Eski okulumdan atılmıştım sebebi ise sürtüğün birini dövmemdi ne kadar saçma bi sebep. Ama yeni okulumda kavga etmemeye çalışıcam (benim için oldukça zor olucak ama :| )
**
Derin bir nefes alıp okulun bahçesine adım attım. Yeni insanlar tanımak istemiyorum  yalnız olmak hoşuma gidiyor. O yüzden insanlara karşı elimden geldiğince soğuk ve ters davranıcaktım. Zaten normal durumlarda da soğuk ve sert birisiyim. İnsanları gereksiz buluyorum...
Merdivenleri çıkmaya başladığımda okul kapısının önünde gözlüklü ve sivilceli bir ergen nöbet tutuyordu. Ne yani ilk okul çocukları gibi nöbet mi tutacaktık? Umarım 11. sınıflar nöbet tutmaz. Ki bana göre hava hoş,nöbetçi olsam da  okuldan kaçarım o gün.
Nöbetçi olan ergen kişisine müdürün odasını sorduğumda duraksayıp beni baştan sona kadar süzdü.  Kıyafetletimden ve duruşumdan korkmuş olmalı ki titreyen bir sesle "y-y-y-uk-k-arda   i-i-illk  s-s-sol-l-dak-k-i k-k-kap-p-ı" dedi. Benden korktuğu apaçık belliydi. Haklıydı aslında zımbalı siyah kısa çizmelerim, siyah kotum,içime giydiğim siyah tişörtüm,  siyah zımbalı deri ceketim ve boynumdaki dövme ile oldukça ürkütücü göründüğümün farkındaydım. Amacım da buydu,benden korkmaları!
Müdürün odasını bulduğum da kapıyı tıklatmadan 'pat' diye içeri daldım. Çünkü müdüre ve öğretmenlere saygı duymuyorum. Çünkü onlar her zaman bencilce davranırlar.
Müdür önce ne olduğunu anlamasa da anlaması uzun sürmedi.
-Sanırım kapı çalma adabını kimse sana öğretmemiş!
Dedi yüzüme tıslarcasına.Bu adam neyin kafasındaydı?¿ Ondan korkacağımı falan mı düşünüyor? Saçmalık! ben kimseden korkmam!
-Kapınızı çalmaya bile değmezsiniz müdür bey!
Dedim.son iki kelimeyi bastıra bastıra söylemiştim ki ilk günden günüm kötü başlamıştı.Bana dikkatlice baktıktan sonra;
-Benim okulumda olduğun müddetçe kapımı çalmak zorundasın küçük hanım. dedi inadına dermiş gibi.
-Hiçbir şeyin zorunda değilim. Canım kapınızı çalmak istemiyorsa çalmam bu kadar basit müdür bey şimdi bana sınıfımı söyleyin. dedim umursamaz bir şekilde.
Anlaşılan ilk günden benden bıkmıştı bunu konuşma tarzından anlayabiliyordum.
-11/C sınıfın.dedi
Cevap vermeden odadan çıkıyordum ki yine müdür denilen şahsın sesi ile olduğum yerde durdum ve sadece dinledim.
-Yarın seni bu kıyafetlerle görmiyim  ilk günden disiplin yemek istemezsin bence. Sınıfındaki kızların üstlerine bakarak ne giyeceğini anlayabilirsin. dedi lafı biter bitmez arkama dönmeyi tenezzül bile etmeden kafamı olumlu biçimde salladım ve sınıfıma doğru ilerledim.
Sınıf beklediğimden de sessizdi. Sınıfa bakmadan ilk boş gördüğüm yere çantamı atarak oturdum.
Ve telefonumla oyalanmaya başladım. Sınıf çok ağır bi şekilde sigara kokuyordu. Anlaşılan sigara serbestti. Bu kural hoşuma gitmişti,bir sigara kullanıcısı olarak zevk bile alıyordum. Biraz sınıfa göz gezdirmeye kanâât getirerek sınıftakileri incelemeye başladım. İlk olarak arkada oturan ve tıpkı benim gibi siyahlara bürünen bir erkek dikkatimi çekti. Onu kaç dakikadır inceliyorhm bilmiyorum ama o ,benim ona baktığımı hissetmiş olacak ki birden gözlerini benim üzerime dikti. Aman tanrım gözleri,müklemmeldi. Yeşil ve uzun kirpikleri ile resmen kusursuz görünüyordu. Gözleri gözlerimi bulduğunda kanım çekilmiş gibi hissettim. Kimseden korkmayan ben bir erkeğin bakışalrı altında ürpermiştim. Olamaz...