Απροσδόκητη Αγάπη: Kim Namjoon ff

19.

''Eunha,μου μίλησε ο-ΟΜΓ ΕΙΣΑΙ ΣΑΝ ΖΟΜΠΙ.ΕΧΕΙΣ ΜΑΥΡΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ!!'' φώναξε η Hyemi και έβγαλε το make up της από την τσάντα της.

''Το ξέρω..Και όλα αυτά εξαιτίας της μάνας μου..Δεν μας άφησε ούτε μια στιγμή μόνους το Σαββατοκύριακο εμένα και τον Namjoon..'' είπα και κάθισα δίπλα της

''Ωχ κατάλαβα..Ήταν μεγάλη η φωτογράφιση;'' ρώτησε καθώς μου έβαζε make up

''Τεράστια όμως λέμε!Ατελείωτη.'' 

''Τελείωσα.Καλύτερα τώρα'' μου χαμογέλασε

''Ευχαριστώ.Τέλος πάντων,ποιος σου μίλησε;''

''Ο Minhyuk'' 

''ΚΑΙΚΑΙΚΑΙΚΑΙ;ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΕ;'' σηκώθηκα πάνω

''Καλημέρα.'' την κοίταξα με βλέμμα ξενέρας και κάθισα κάτω

''Αλλά κοιτούσε δεξιά και αριστερά.Μάλλον του φάνηκε περίεργο που δεν ήσουν μαζί μου.''

~

''Επιτέλους σχόλασα.Αντίο κατεστραμμένο μέρος!'' χαιρέτησα το κτήριο και τίναξα τα μαλλιά μου.

Ξαφνικά έπεσα πάνω σε ένα τύπο (αμάν πια.)

''Ε κοπελιά πρόσεχε που πηγαίνεις σκατά με έκανες!'' είπε φανερά νευριασμένος και έδειξε τον λεκέ από καφέ που είχε πάνω στην μπλούζα του.

''Συγνώμη.''

''Τι συγνώμη μωρ-Τώρα που σε ξαναβλέπω,ωραία φαίνεσαι.Τι λες,πάμε σε κάνα ξενοδοχείο;'' είπε και μου έκλεισε το μάτι

''Εμ..Όχι ευχαριστώ,εγώ να φεύγω τώρα'' πήγα να φύγω αλλά με άρπαξε από το χέρι

''Έλα γλυκιά μου,μην είσαι ξενέρωτη,θα περάσουμε πολύ καλά.'' 

''Τι κάνεις,άσε με!''

''Θα έρθεις μαζί μου'' 

''-Ε δεν άκουσες τι σου είπε;'' 

Γύρισα να κοιτάξω πίσω μου και είδα τον Namjoon με τον..

MINHYUK;

''Και εσείς ποιοι είστε;'' ρώτησε ο ανώμαλος και τους πλησίασε

''Δεν σε αφορά,έλα Eunha πάμε'' είπε και μου έπιασε το χέρι ο Minhyuk

''Συγνώμη φίλε αλλά η Eunha θα έρθει μαζί μου'' τον κοίταξε έντονα ο Namjoon

''Ναι καλά δεν σφάξαμε εγώ το ζήτησα πρώτος,άρα θα έρθει μαζί μου.Ciao χαμένοι'' μου ξανά έπιασε το χέρι ο ανώμαλος

Δεν άργησε όμως να βρεθεί η γροθιά του Namjoon στο πρόσωπο του.

''Τρέξτε'' φώναξε και μου έπιασε το χέρι καθώς αρχίσαμε να τρέχουμε,ενώ ο Minhyuk ήταν από πίσω μας και μας ακολουθούσε

Αλλά ..

Δεν το πιστεύω ότι τρέχω μαζί με τον Namjoon

Μακάρι να μην τελείωνε αυτή η στιγμή,

Μακάρι να σταματούσε ο χρόνος.