🍂Zawgyi
.
.
.
.
.
ေရပန္းမွတစ္ဆင့္ ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔
က်ဆင္းလာေသာ ေရစက္ေရေပါက္မ်ားက
ပင္ပန္းႏြမ္းႏြယ္မႈကို ေလ်ွာ့ခ်ေပးသည္။
ေရေတြစိုရြဲေနေသာ ဆံပင္ကို သပ္တင္ရင္း
ေရစက္ေလးမ်ားႏွင့္ မ်က္ႏွာကိုတိုက္႐ိုက္ထိေတြ႔
ေစရန္ ဦးေခါင္းကိုေမာ့ လိုက္သည္။
အေတြးထဲ ဝင္လာျပန္သည္။
မ်က္ရည္ေဝ့ေနေသာ ခ်စ္ရသူရဲ႕မ်က္ဝန္းေလး၊
တကယ္ဆိုသူမွားတယ္ သိပ္ခ်စ္တယ္ေျပာၿပီး
ခ်စ္ရသူကိုမ်က္ရည္က်ေအာင္ပဲ လုပ္ေနမိသည္။
သိပ္တန္ဖိုးထားမိတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းေလး၊
ကေလးနဲ႔ ကိုယ္ စေတြ႔တဲ့ေန႔က
ကေလး ႏွင္းဆီပန္းကို သယ္ထားတာေလ...
တစ္ပြင့္တည္းမဟုတ္ဘူး အမ်ားႀကီး။
ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထြက္လာၿပီးေနာက္
အဝတ္လဲရန္ အဝတ္ဘီဒိုအားဆြဲဖြင့္စဥ္
ျပဳတ္က်လာေသာ ဓာတ္ပံုငယ္ေလးအား
ေကာက္ယူလိုက္သည္။
ႏွင္းဆီအျဖဴေတြအား ေပြ႔ပိုက္လ်က္
ဆူပုတ္ေနေသာ ေကာင္ေလး။
သူတစ္ခ်က္ျပံဳးမိသည္။
ထို႔ေနာက္သူ၏ အေတြးတို႔သည္လြန္ခဲ့ေသာ
တစ္ႏွစ္ဆီသို႔.........
ညေနေစာင္းတစ္ခု၌
Companyအေ႐ွ႕ကားရပ္ရင္း
Appaအားေစာင့္ႀကိဳေနသည္။
"ပန္းေတြဟာ နင္တို႔မခုန္ဆင္းေနနဲ႔
ျပန္မေကာက္ပဲ ဒီအတိုင္းပစ္ထားလိုက္မွာေနာ္"
ထူးထူးဆန္းဆန္းေရ ရြတ္သံေၾကာင့္
ဖုန္းႏိွပ္ေနရာမွ သူေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။
ႏွင္းဆီပန္းတစ္ေပြ႔တစ္ပိုက္ႀကီးလက္နွင့္မဆန့္
ေအာင္သယ္ထားတာေၾကာင့္ ပန္းပြင့္ေလးေတြက
လြတ္က်ေနသည္။
ပန္းပြင့္ေတြအား ျပန္ေကာက္ရင္း စိတ္မ႐ွည္စြာႏွင့္
ေရရြတ္ေနေသာေကာင္ေလး ၊
ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလြန္းတယ္
ပန္းေလးေတြနဲ႔လည္းလိုက္ဖက္တယ္၊
ေကာင္ေလးမသိေအာင္ လက္ထဲကဖုန္းနဲ႔
ပံုတစ္ပံု ခိုးယူခဲ့မိသည္။
