🍂
.
.
.
.
."အိမ္ျပန္ပါေတာ့
သြား ထြက္သြား ငါ့အိမ္မွာ လာမေနနဲ႔"Jungkook၏ ရင္ဘက္က်ယ္ႀကီးအား
လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ တြန္းထုတ္ကာ
အံႀကိတ္ရင္း ၾကံဳးဝါးေနသည္။"Ok ေလ ေဘဘီမင္းျပန္လိုက္ခဲ့"
"မလိုက္ဘူး လံုးဝမလိုက္ဘူး
Ommaတို႔နဲ႔ တသက္လံုးအတူေနမွာ
ခင္မ်ားနဲ႔ ကြာ႐ွင္းေတာ့မွာ မုန္းတယ္
ထြက္သြား""ေဘဘီ အဲလိုလုပ္လို႔မရဘူးေလ
အား!"
တြန္းထုတ္ေနေသာ Taehyungလက္ေတြအား
ျပန္ဖမ္းခ်ဳပ္ေတာ့ jungkookအကိုက္ခံရသည္။"လူယုတ္မာ
အက်င့္မေကာင္းတဲ့ ဟာ
မုန္းတယ္ ထြက္သြား".
.
."ဟဲ့ Taehyung ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ
သားငယ္ ကိုယ့္ထက္အႀကီးကို
ဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္႐ိုင္းေနရတာလဲ"ညေနေစာင္း ၿပီမို႔ ေကာ္ဖီဆိုင္အား
ပိတ္ၿပီးေနာက္ အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း ဧည့္ခန္းထဲ
ေသာင္းက်န္းေနေသာ သားျဖစ္သူေၾကာင့္
အေျပးဝင္တားရသည္။Jungkookမွာေတာ့ Taehyungအား
မ်က္ႏွာငယ္ျဖင့္သာ စိုက္ၾကည့္ေနသည္။.
.
."ကဲ...Taehyung
Jungkookကို ျပန္ေတာင္းပန္"အေျခအေန ၿငိမ္သက္သြားၿပီးေနာက္
ဧည့္ခန္းတြင္း သံုးေယာက္သား
ပတ္လည္ဝိုင္းကာ ထိုင္ေနရသည္။ေဘးနားမွ ommaေတာင္းပန္ခိုင္းေနေသာ္လည္း
Taehyungမွာဂ႐ုပင္မစိုက္
Ommaကိုေက်ာ္ကာ jungkookအား
မ်က္ေစာင္းထိုးရင္း ၾကည့္ေနဆဲ...ထို႔ေနာက္မွ ျဖည္ညင္းစြာ ပြင့္ဟလာတဲ့
ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက ထြက္လာေသာစကားက"လံုး ဝ မေတာင္းပန္ႏိုင္ဘူး"
သားျဖစ္သူရဲ႕အျပဳအမူေၾကာင့္
Ommaမွာေတာ့ ေဒါသေတြေထာင္းခနဲ။