DANSIMDA Kİ AŞK FİGÜRLERİ (DÜZENLENİYOR)

4

Okumaya yorumlara ve oy atmaya devam beğendiyseniz bile yorum yapın beğenmediyseniz de yorum yazın arkadaşlar lütfen oy atmayı da unutmayın hepinizi çok SEVİYORUM 💜

Günler böyle sürüp giderken 1 hafta geçmişti Miray bizi biz Miray'ı sinir ederken 1 hafta çoktan geride kalmıştı artık okulu adım gibi biliyordum ve başka sınıflardan da arkadaşlarım olmuştu daha okul açılalı 1 hafta olmasına rağmen okulda herkes beni bende onları tanıyordum çok iyi dans ettiğimden dolayı 1 hafta içinde okulda popüler olmuştum sadece ben değil bizim tayfada okulda popüler olmuştu ve Miray da. Yine bir pazartesi sabahı okulun ikinci haftasının ilk günü bir türlü uyuyamamış ve sabah erkenden bütün okul uyurken tek ben ayaktayım hemen üstüme siyah bir dar kot pantolon siyah beyaz çizgili bir t-shirt  üstüne kahverengi bir mont altına beyaz spor ayakkabılar hafif pembe bir ruj sürdüm saçlarımı da düzleştirdim

(Fotoğraf : Kumsal'ın giydikleri)

ve bahçeye çıktım bahçeye çıktığımda havanın soğuk olduğunu hissettim ama canım biraz dolaşmak istiyordu bu hava iştahımı getirdi ve bende sınıfa girip yatağımın başında duran çantamın içinden kartımı aldım bu kartın içinde para vardı bir tür kredi kartı gibi birşeydi ama bu sadece okulda geçerliydi iki ablam küçükken birbirlerine bir erkek yüzünden küsmüşler o zamandan beri birbirleriyle hiç konuşmazlar Yaprak ablam yani en büyük ablam mühendis olduktan sonra Doğa ablamla da benimle de konuşmadı neden konuşmadı bilmiyorum zaten içine kapanık bir insandı Yaprak ablamı küçüklüğümden beri hiç görmedim haber alamadım kinci bir insan olduğum için Yaprak ablamı hiç arama tenezzülünde bile bulunmadım Doğa ablam ise hep benim için çabaladı beni tek seven kişi oydu herkes bizi bırakıp gitti sadece Doğa ablam ile ben kaldık Doğa ablam çok merhametli sıcak kanlı bir insandır Yaprak ablam bizi terk ettikten sonra Doğa ablam da Yaprak ablamı aramaya başlamış galiba Yaprak ablam bir şirkette çalışmaya başlamış ve şirkette tanıştığı patronuyla aşk evliliği yapmış Doğa ablam anlatmıştı bana da Doğa ablam okudu mimar oldu ve çalıştığı bir şirkette tanışıp aşık olduğu patronuyla aşk evliliği yaptı Doğa ablamda zengin bir koca buldu ama o beni asla unutmadı kartımı da o doldurur her zaman bir eksiğim olduğu zaman o alır tek yakınım Doğa ablamdır benim
Kartımı aldıktan sonra hemen kafeteryaya indim çünkü karnım çok açtı orada kantinci Bayram abiyi gördüm  benimle birlikte tek uyanan insan sanırım Bayram abiydi hemen karışık bir tost yaptırıp oradaki masalardan birine oturdum ve tostumu yemeye başladım Bayram abi de bir meyve suyu getirdi bana ve bende ona kartımı uzattım kartımdan sadece tostun parasını aldı sabah sabah onun yanında oturduğum için meyvesuyunu kendisi ısmarladı işi olmadığı için ben tostumu yerken o da bir tost ve meyvesuyu almış yanıma oturmuş bana eşlik ediyordu beraber tostlarımızı yerken biraz sohbet etme fırsatı da bulduk ve kendimizden bahsettik bana geçmişte yaşadığı olayları anlattı annesini ve babasını dedesinin öldürdüğünü annesinin babasını aldattığını düşündüğü için annesini babasının gözleri önünde öldürmüş üstelik o sirada da Bayram abi küçük bir çocukmuş okula daha yeni başlamış ve okulun ilk günü annesi ölmüş sadece annesini değil babasınıda kaybetmiş o gün o ateş seslerini de duymuş Bayram abi o günden beri dedesi ile küsmüş biz böyle konuşurken tostlarımızın ve meyvesularımızın bittiğini farkettik bende kızlar uyanmıştır belki diye umut ederek oradan ayrıldım ve sınıfa çıkarken dış kapıların açık olduğunu gördüm merdivenlerde de bir çocuk duruyordu bu çocuk kumral saçlı kahküllü saç modeli olan(korelilerin saç modeli gibi) ela gözlü uzun boylu zayıf ve beyaz tenli bir çocuktu üstünde siyah dar bir kot pantolon beyaz salaş bir t-shirt siyah deri bir ceket kalın tabanlı siyah bir bot bir kulağında iki tane halka küpe diğer kulağında bir tane top küpe bileklerinde bileklikler ve saat sırtında ise siyah bir sırt çantası vardı siyah giyinmişti ve bu da onun beyaz tenini ela gözlerini kahküllü kumral saçlarını öne çıkarıyordu süper bir karizması vardı kendinden emin bir duruşu ve havalı giyinimi ile bütün dikkatleri üzerine toplayan bir çocuğa benziyordu yanına gittiğimde havanın daha da soğuduğunu anladım sabah ki havadan daha serin bir hava vardı çocuğun suratına baktığım da burnu ve elleri soğuktan kıpkırmızı olmuştu ve sordum

-Merhaba  üşümüş gibisiniz isterseniz size yardım edebilirim, dedim tatlı bir dille

Fakat  çatık kaşlarıyla ve sert bakışlarıyla bana dik dik bakarak

-Sanane üşüdüğüm falan yok yardıma ihtiyacım da yok kendi işine bak sen, dedi