ေျခေထာက္ထိထားေသာအတြက္မလုပ္ခ်င္ေသာအလုပ္ကုိတစ္ရက္ေတာ့နားႏုိင္ဦးမည္
ဒီလုိသာေန႔တုိင္းျဖစ္ေနရင္ေကာင္းမွာဘဲလုိ႔ေတြးမိေနရင္းမဲ့ၿပံဳးတစ္ခ်က္ၿပံဳးမိသည္
ဒါေပမယ့္လည္းမျဖစ္ႏုိင္ေသာအရာမုိ႔လုိ႔ေတြးေနလည္းမထူးပါဘူးဟုလည္းေခါင္းခါမိသည္
ညေနဝင္ၿပီဆုိတာနဲ႔အေစာႀကီးရွိေသးေသာ္လည္းတစ္ညတစ္ေလေတာ့ေစာေစာအိပ္ခ်င္မိသည္
မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာအိပ္သြားေသာsehunရဲ႕ပုံစံေလးမွာကေလးတစ္ေယာက္လုိနွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပါ
...........
ဘယ္လုိမွန္းမသိေပမယ့္ထုိေကာင္ေလးရဲ႕အေၾကာင္းကုိသာေတြးေနမိတယ္
"မင္းေလးကအရမ္းကုိဆြဲေဆာင္ႏုိင္တာဘဲေတြ႕တာ
နွစ္ခါဘဲရွိေသးတယ္ငါ့အေတြးေတြကုိစုိးမုိးထားႏုိင္တယ္ဘယ္လုိေကာင္ေလးလဲမင္းေလးက"ေျပာေနရင္းတစ္ခ်က္ၿပံဳးမိလုိက္ေသာJongin
"Jongin ah.. jongin ah"လုိ႔လွမ္းေခၚေနေသာ
အေမ၏အသံေၾကာင့္အေတြးေတြပ်က္သြားခဲ့တဲ့
jongin"Nae .,Omma လာၿပီေနာ္"
ျပဳးစိျပဳံးစိျဖင့္ေအာက္ထပ္ကုိဆင္းလာေသာJongin
"hk jongin ဘာေတြၿပံဳးစိစိျဖစ္ေနတာလဲ"
jonginဆင္းလာတာျမင္ေသာjongdaeကေျပာ
လုိက္တယ္"hyungကလည္းဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ဟိဟိ🙂"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူးသာေျပာတယ္မ်က္နွာကၿပံဳးစိစိျဖစ္ေနတုန္းဘဲ ommaေရommaသားေတာ့မရုိးေတာ့ဘူး😀"
"ဟုတ္လားသားငယ္မင္းအကုိေျပာတာ"
"ommaကလည္းမဟုတ္ပါဘူး
ဘာေတြေလ်ွာက္ေျပာေနတာလဲhyung
Hyungေနာ္သူ႔လုိမ်ားထင္ေနလား"😒"ဟယ္ Jongdaeကဘာျဖစ္လုိ႔လဲ"
"ဘာမွမဟုတ္ဘူးOmma
Jonginမင္းေလ်ွာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္""မေျပာပါဘူးေၾကာက္ေနၿပီလား😀"
"မင္းေနာ္😡"