yaşamaksa yaşayacaktık daha,
dejavu gibi mayıs'ın ortasında.
kalemlerimizi kıracaktık antlaşmalara,
ve alışmayacaktık öyle anlık duygulara.
ben çapulcuyum bilmez misiniz,
ayyaşımdır şiirlerin herbir dizesine.
bakireliği bozulmuştur kulaklarının,
seni sevmiyorumlara.
rasyoneldir gayet delirmek,
gayet mazoşistliktir feminizm'i reddetmek.
hem ben çapulcuyum biraz,
öpmeyeyim şimdi hiç dudaklarını.
bakma böyle dediğime,
tadını bilmediğim dudaklarına hasretim.
bileklerimde zincirler olsa da,
dudaklarımda hiçbir kilit yoktur,
elbet söylerim ilmimden geleni.
ilmimden gelen bir zehir olsa da,
elbet aşılarım beyinlere.
böyle düşünen bir anarşist ruhlu değilimdir,
gayet hanımefendiyimdir insanlık yoksunu fahişeliğe.
elbet bir şeye karşı gelinecekse,
zihinlerimize farkında olmadan bırakılan,
yalanlara karşıyım.
ve çapulcuyum biraz, ayyaşım.
nefesimi bıraksam tarayıcılarınıza,
yüzde sıfır promillik çıkartırım.
ama görseniz üstümü başımı,
cebimdeki paranın ölçütünü,
elbet çapulcuyum, fakirim, ayyaşım.
düzensiz düzene isyan edecek olsam,
aklını kaçırmış bir sarhoşum, tek düzelik yığınım.
realizme karşı gelen nihilist bir hışımım.
