Taengoo သူပံုသိပ္မဆဲြတတ္တဲ့ၾကားက
ႀကိဳးစားပမ္းစားဆဲြထားတဲ့လိပ္ျပာပံုေလးကုိၾကည့္ၿပီးျပံဳးေနသည္.
ထိုပံုေလးကုိ Sooyeon ကုိျပခ်င္တာေၾကာင့္
သူမ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာေစာင့္ေနတာၾကာၿပီ.
အတန္းကစေတာ့မယ္.
အခုထိေရာက္မလာေသး.
ေက်ာင္းေနာက္က်မယ္ထင္တယ္.
Taengoo တံခါးကုိပဲလွမ္းလွမ္းၾကည့္ကာ
Sooyeon ကုိေမ်ွာ္ေနသည္.
သူဒီေန႔ေက်ာင္းမလာဘူးလား.
ေနမေကာင္းလို႔မ်ားလား 😓
ထိုအခိုက္
သူထိုင္ေနတဲ့ခံုရဲ႕ေနာက္ႏွစ္ခံုေက်ာ္ကေကာင္မေလးေတြ
တီးတိုးေျပာဆိုေနတာကုိသူမၾကားလိဳက္သည္.
girl (1) ~~
ဟဲ့ . . ဟုိ Sooyeon ဆိုတဲ့သူေလ
သူ႔အေမ မေန႔က တျခားေယာက်္ားေနာက္လိုက္သြားတာ.
သူ႕တစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့တာတဲ့
girl (2) ~~
😯ဟယ္ ဟုတ္လား.
နင့္သတင္းကလဲ ေသခ်ာလို႔လားဟ
girl (1) ~~
ေသခ်ာတယ္.
သူ႔ေဘးအိမ္ကအန္တီႀကီးတစ္ေယာက္ေျပာတာ.
သူအိမ္မွာမ႐ွိတုန္း ဟုိလူကသူ႔အေမကုိ
ကားနဲ႔လာေခၚသြားတာ အထုတ္အပိုးေတြေကာသယ္သြားတာတဲ့
girl (2) ~~
သိပ္ေတာ့လဲမဆန္းပါဘူးေလ.
သူ႔အေမက အရင္ကလဲဟုိလူဒီလူေတြနဲ႔ေလ်ွာက္တဲြေနတာ.
အခုေတာ့ လံုးဝကုိသူ႔ကုိပစ္ထားခဲ့ၿပီေပါ့.
girl (1) ~~
ေက်ာင္းကုိေရာက္မလာတဲ့ပံုၾကည့္ရင္
တကယ္ဟုတ္မယ္.
အေနာက္ဘက္ကၾကားေနရတဲ့စကားေတြေၾကာင့္
Taengoo Sooyeon ကုိစုိးရိမ္ၿပီးရင္ေတြပူလာသည္.
Sooyeon ကလဲေက်ာင္းမလာ.
သူတို႔ေျပာတာဟုတ္ေနမလား?
Taengoo စာအုပ္ေတြျပန္သိမ္းၿပီးလြယ္အိတ္ယူကာ
ေက်ာင္းခန္းထဲကေျပးထြက္သြားသည္.
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္မနားပဲ ေျပးလာလိုက္တာ
Sooyeon အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ေမာလြန္းလို႔
ရပ္ၿပီး အသက္ဝေအာင္႐ွဴေနသည္.
Taengoo ~~
Sooyeon! !
Sooyeon! !
အိမ္ထဲမွာ႐ွိတယ္မလား. တံခါးဖြင့္ေပး Sooyeon!
အိမ္အျပင္ကေအာ္ေခၚေတာ့အထဲကဘာသံမွထြက္မလာ.
Sooyeon ႐ွိတယ္ဆိုတာ သူမ,သိေနသည္.
ထို႔ေၾကာင့္ တံခါးကုိတြန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့
တံခါးပြင့္သြားသည္.
