Yanlış Sipariş (Kısa Hikaye)

Hipnoz mu? Aşk mı? (3)

"Seni uyarıyorum! Sakın iş yerinde sırnaşıp durma tamam mı?"

Dar kesim kumaş pantolonun üzerine geçirdiği beyaz gömleğini iyice düzeldikten sonra üzerine ceketini geçirmişti Gamze.

"Hep böyle ciddi misin? Buna kıyafetlerinde dahil."

Diğer arkadaşları gibi hem kıyafetine uygun ayrı bir çanta hem de iş çantası almak yerine bir sırt çantasında bütün ihtiyaçlarını birleştirdiği için sırt çantasını hemen sırtına atmıştı Gamze.

"Ciddiyet iyidir"

Aynada yanına gelen takım elbiseli Kaya'ya kısa bir bakış attığında onun kendisinden uzun olan boyuna ve birbirlerine olan uyumlarına göz devirmişti.

"Sürekli ciddi olursan insanlar yanında rahat edemez ki"

Kafası karışmış bir şekilde elleri ceplerinde yüzünü kendisine doğru çevirmiş olan Kaya'nın aynadaki görüntüsünü izlerken gülmemek için kendini kasıyordu Gamze.

"Yanımda rahat etmeleri umurumda mı?"

Salık saçlarını fazlasını diğer tarafa olmak üzere ikiye ayırmış ve az olan tarafı kulağının arkasına sıkıştırmıştı. İşte şimdi ciddi bir iş kadını gibi gözüküyordu.

"Değil mi?"

"Değil, hazırsan çıkıyoruz. Hala senin gibi bir fabrika üretimini nasıl bu kadar çabuk işe kabul ettiler aklım almıyor"

Kapıya yönelip siyah stilettolarını ayağına geçirmek için eğildiğinde Kaya da yanında ona dün aldıkları ayakkabılarını giyiniyordu.

"Belki de bendeki ışığı görmüşlerdir olamaz mı?"

"Ne ışık ama"

Sessizce kendi kendine söylenip ayakkabılarını ayağına geçirmiş ve yerinde doğrulduğu sırada kendisine kötü kötü bakan Kaya'yla göz göze gelmişti Gamze.

"Seni duyuyorum"

"Aman ne hoş!"

Kapıyı açıp dışarıya çıktığında Kaya'nın da somurtarak peşinden gelmesiyle kapıyı kapatmış ve iki kere kilitleyip anahtarı cebine atmıştı. Yanından bir saniye bile ayrılmayan Kaya'nın onu takip etmesiyle birlikte merdivenlerden inmiş ve apartmandan çıkmışlardı.

Gri renk olan spor arabasının yanına geldiklerinde arabasını uzaktan anahtarıyla açmış ve bir iki adım atmıştı ki biri önünden koşarak geçmiş ve şoför kapısının önünde beklemeye başlamıştı. Kendisine sırıtarak bakan Kaya'ya tek kaşını kaldırmış ve sinirle konuşmuştu.

"Umarım düşündüğüm şeyi istemiyorsundur!"

"Hadi ama bu sefer ben sürmek istiyorum!"

"Hayatı boyunca fabrikadan dışarı çıkmamış iki yıllık ömrü olan bir insan hücresine hayatımın aşkını mı vermek? Aklının ucundan bile geçirme!"

***

"Yana dön! Yavaş sür şunu!"

"Tamam dönüyorum!"

"Lan kadın var orada! Oğlum yaya geçidi o! ÇARP KALK BİRDE KADINA ÇARP!"

"Bağırma bana stres oluyorum!"

Sinirle oturduğu koltuğa sırtını daha çok yaslamış ve gözlerini yumup içine derin nefesler çekmişti.

"Hani sen şu zıkkımı sürmeyi biliyordun?"