Cehennem Yüzlü

SAHİ YA SÖYLEMELİ MİYİM ?

BADE TARAFINDAN

'' Lanet olsun. Ben nasıl ikna edeceğim onu amk.'' dedim ağzına mısır tıkıştıran Alya'ya dönerek. 

''Konu mal abimse ikna etmek kadar kolay bir şey yok'' dedi çok rahat bir şekilde.Bense odanın içinde 200. turumu dönüyordum. Alya bir anda ayağa kalkıp ''Yeter be. Otur şuraya.Hem ayrıca ona hastalığından bahsedecek misin?'' dedi. ''Hayır tabi ki ! Saçmala...'' tam cümlemi tamamlıyacaktım ki bir anda gelen öğürmeyle tuvalete koştum. Kusmamı asla durduramaz ve ne zaman geleceğini kestiremezdim. Bu benim hastalığımdı. Doğdumdan beri yaşıtlarımdan oldukça fazla kiloluydum. İnsanlar bana yaratıkmışım gibi bakar ve dalga geçerlerdi.12 yaşımda çok ağır bir depresyona girmiştim. Her gün antidepresanlar ve sakinleştiricilerle yatıştırılıyorum. Çocuk aklıyla kilo vermeye karar verdim.

     Her öğün yemek yedikten hemen sonra tuvalete koşuyor ve kusuyordum. Bir zaman sonra alışkanlık haline geldi ve ben her yemekten sonra otomatik olarak kusmaya başladım. Evet zayılamıştım. Hem de çok...

    Ailem durumum hakkında endişeliniyordu. Çünkü çok hızlı bir kilo vermiş ve açlıktan ayağa kalkamaz hale gelmiştim. Ailem benim kustuğumu bilmiyordu. Bir gün yine tuvalette kusarken annem beni yakalamış ve ona hasta olduğumu söylemiştim. O bana inanmadı ve beni diyetisyenime götürdü. Her şeyi anlattım. Diyetisyenim beni psikoloğa yönlendirdi. Bu olayların üstünden 3 sene geçmesine rağmen hala kusmaya devam ediyordum. Çünkü kolay geçmiyordu. Ama eskisinden daha iyiydim. Sadece tek sorunum iç organlarım çok zarar görmüştü. Midem delik deşikti ,yemek borumda öyle. Beni arkadaşlarım çok severdi, ailem beni korur ve severdi. Ama beni en çok Ayaz sevsin isterdim. Onu gördüğümde midemde ki acılar yok oluyordu. Ama onu başkasıyla gördüğümde kalbim çok acıyordu.

     ''İyi misin Bade?''diyerek beni geçmişe yolculuğumdan çıkardı Alya.''İyiyim merak etme sen beni.'' ''He tamam. Benim gitmem lazım annem çağırıyor. Bir şey olursa ara beni'' dedi tatlı bir tebessümle.'' Tamam bebeğim. Görüşürüz'' dedim ve sarıldık. Kapıyı ardından kapattım ve kapı eşiğine doğru çökerek yere oturdum. Sahi ya hastalığımı söylemeli miydim Ayaz'a

          Evettt bebiklerim. Böyle saçma , dramatik bir bölümle karşınzdayım. Neden böyle oldu diye bana sormayın, ben de bilmiyorum. Mantıklı sebep bulamadım engel yememek için ben de salladım. Neyse başka bölümlerde görüşürüz. He bu arada 20 kişi okumuş umarım daha da büyürüz öpüldünüz 🖤😘