Bir kadın vardı,
Hayatı bir hiç olmuştu,
Bir "Hiç" uğruna!
Bir kadın vardı,
Cehennemi iliklerine kadar yaşayıp
Karşısına güller saçıyordu.
Bir kadın vardı,
Dolunay misali,her yanı karanlıktı.
Zirvedeydi,ve parlıyordu.
Bir kadın vardı,
Korkmuyordu bu karanlıktan,
Çünkü bu karanlık artık onun bir parçasıydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sitemu'l Habibi
PoetryOkumaya devam edin, aynı adama yine şiir yazmaya devam edeceğim.
