GAIL ANDREA CAMILLE CELESTINE'S POV
Unang araw ng pasukan, magaan lang naman ang bagong paaralang ito. Kaya naman hindi ako nahirapang mag-adjust. Nagulat nga ako nang malaman ko na eight thirty pa pala magsastart ang classes at two o kaya ay three ang uwian. Hindi ako sanay na ganoon, dahil ang sa pinapasukan ko dati, regular lang. Seven magsastart ang classes at four naman mag eend.
Sa ngayon, dahil sobra kong excited, maaga akong pumasok. Narito ako sa field kung saan maraming puno at bench. Bago pa ako natapos maglibot dito, malamig pa nga ang simoy ng hangin dahil nga siguro sa mga puno na nakapaligid o bago pa lang sumikat ang araw.
Isinalpak ko muna ang earphones ko sa tainga at nagrerelax ako ngayon habang nakasandal sa puno at nakaupo sa damohan, nakikinig sa malamyang tono ng musika.
"I knew I loved you then, but you never know. Cause I played it cool when I was scared of letting go. I knew I needed you, but I never showed, cause I want to stay with you until we're gray and old." napahum nalang ako dahil tanggap ko naman na sobrang ganda ng boses ko.
Nagitla ako ng mapalitan ang kanta ng malakas at nakaririnding boses ko.
~Motherdearmomshie calling~
"Hello m--"
["Anak ano? Ha? Ok ba diyan ha? Sabihin mo lang kung hindi ah? Naiwan mo yung baon mo. Ano, ihahatid ko ba diyan? Ano ha? Hmm? Mag ingat ka, aral ng mabuti."]
"Ma, ok lang naman ako. Nako naman ma, hindi na naman na ako six years old."
["Basta anak sundin mo yung sinabi ko. I love you."]
"I Love you too, mama"
~end call~
Hahays. Ito namang si mama oh, para naman akong bata nito. Gusto ko lang naman kase mabuhay ng masaya at malaya kaya gusto ko walang mag alala.
Nang matapos ang aming usapan, napagdesisyonan ko na pumunta na sa room ko para sa fiest period ngunit ganoon nalang ang gulat ko ng maabutan ko roon ay mga silya lang naman. Sumilip ako sa may bintana at nakita ko ang isang guro, o iyon ba ang tawag nila at nag greet at tumago na rin ako.
"Good morning ma'am," pormal ko'ng tugon.
"Hmm. I'm Ms. Rosemarie Davis. Umupo ka na. Kanina ko pa napansin na ang aga mo"
"Sanay lang po ako." Mahinhin kong tugon.
"Pansin ko nga, una na ako. Maghahanda pa ako" nakanguti niyang sabi. Ngumiti napang ako tsaka tumango.
Umupo ako sa may likod. Inilagay ko ang ulo ko sa mesa ng armchair tsaka ipinikit ang mga mata ko.
Maya maya, may narinig akong mga bulongan at tawanan. Napadilat ako at nagulat sa nakita ko. Lahat ng mga tao ay nakapaligid sa akin at nagtatawanan. Bigla akong napapikit ng mariin ng makaramdam ng sticky feeling sa buhok ko.
Nang hinawakan ko ang aking buhok, may spaghetti akong naramdaman. Like HTW?!
Sa sobra kung inis, napatayo ako at dumeretso sa comfort room ng paaralan. Inayos ko lang ang sarili ko at bumalik agad sa room ko.
Hindi niyo alam ang binabangga niyo, at huwag kayong magkamaling banggain ako. You don't know me.
Buti nalang at hindi masyadong nag discuss ang mga lecturers at tanging introduce yourself lamang ang aming ginagawa.
Kumurap ako ng malamang ako na pala. Tumayo ako at pumunta sa harap.
"I am Gail Andrea Camille Celestine. Sixteen. At huwag niyo akong kalabanin.
Hindi niyo alam ang binabangga niyo, at huwag kayong magkamaling banggain ako. You don't know me."
Nanahimik silang lahat. Bumalik agad ako sa silya ko at malamyang nakinig sa mga sinasabi ng mga kaklase ko.
Kayo na magpasya kung kakalabanin niyo ko o hindi, basta sinisiguro kong magsisisi kayo, baka sakali.
"Okay, class dismissed"
Kinuha ko na ang bag ko at lumabas. Pumunta ako sa field at doon muna nag stay. Dumaan muna ako sa canteen para bumili ng sandwich at tubig tska dumeretso ako sa field.
Nang makarating ako doon, tahimik akong nagbasa ng isang libro na hiniram ko sa library kanina.
May napansin akong parang may kakaibang nakatingin sa akin ngunit pag luminga ako, wala naman. Pinagpatuloy ko na lang ang pagbabasa hanggang sa natapos ko ito. Madali lang naman akong matapos magbasa.
Nung niligpit ko na ang gamit ko, napatingin ako sa lalakeng naglalakad patungo sa kinauupuan ko atsaka ngumisi. Nabigla ako ng saktong pagkatalikod ko, nagsalita siya.
"Hi miss." Sabi niya ng may malapad na ngiti. Tumango lang ako at hindi na muling umimik pa.
Sa daan ko pabalik sa room, nagulat na lang ako ng may babaeng pumunta sa harap ko.
"Huy, ikawng babae ka! Ang landi landi mo. Maharot!" Sabi ng isang not-so-kagandahang-babae sabay sampal.
Ituloy mo lang, makakatikim ka ng mas masarap.
"Anong section ka?" tanong ko sa magaan na tono. Nagulat sila sa inasta ko dahil para bang walang nangyari.
"Aba't makakatanong ka pa ah, pwes section A ako, may problema?"
Umiwas ako ng tingin at lumingon kung may mga taga section B ba dito, mga kaklase ko.
"Tanungin mo ang mga taga Section B kung sinong binabangga mo, at gusto ko lang malaman mong ang boyfriend mo ang naunang nakipaglandi at hindi ako
Isa pa, nandun ka ba nung nangyari iyon? Hindi ko na nga siya pinatulan diba, pabaya ka kaseng girlfriend eh." Sabi ko at naglakad na, malate pa ako.
Narinig ko ang umugong na bulongan. Pagkaalis ko doon, tulala iyong babaeng sumampal sa akin, pero pagkatalikod ko, para siyang lasing kung makaasta.
May babae na namang lumapit
Sa akin at nakangisi pa, inilahad niya ang kaniyang kamay at nagsalita.
"Wow! Ikaw pa lang ang nakagawa nun sa kanya at sobrang astig mo pa!" Masaya niyang sabi.
Tumango lang ako at ngumiti ng tipid.
"Ako pala si Khiana, and my family owns this school, Luizelle Mariana Brazze Academy. Classmate tayo sa Section B. How about you?"
Hyper niyang tanong.
"Ahh, ako si Gail Andrea Camille Celestine, bago pa lang ako dito."
"Pansin ko nga, tska huwag mo na iyon pasinin si Ethel."
"Sino si Ethel?" Nagtataka kong tanong.
"Ahh, yung babae kanina, yung babaeng sumampal sayo, yung babaeng palapit sa atin. Teka, palapit siya sa atin!" Natataranta niyang sabi.
Lumapit nga sa amin yung babaeng nanampal sakin kanina, si Ethel.
"Hi bch, ako pala si Ethel Faye Clerme, at hindi ako natatakot sa iyo. Ako lang naman kase ang nag iisang reyna ng paaralang ito."
"Anong reyna?! Kami may ari tapos ikaw reyna? Kapal ng mukha mo!" Sabat ni Khiana.
"Hayaan mo na siya Khiana, pasok na tayo." Hinila ko na si Khiana at pumasok sa room, baka hindi ko pa matagal yung babaeng iyon.
"May araw ka rin sakin" mahinang sabi ni Ethel ngunit dinig na dinig sa room at tumawa siya ng malakas.
Vote.Comment.Share
