5. bölüm
Rüzgar’dan
Elif imin gözünden akan yaşlardan sonra onun ne kadar kırılgan olduğunu anladım.asi tavırlarına rağmen hemen kırılan bir kalbi var onun. O kadar narin ki korkuyorum ya üzersem onu diye aklım gidiyor. O günden beri iki hafta geçti ve ben onunla sadece bir kere görüşebildim. Bugün onu bir yere götüreceğim. Yüzü güler belki biraz.
Bulaşacağımız yere geldiğimde onu bir erkekle konuştuğunu gördüm. O adar kıskandım ki. Yanlarına vardığımda Elif teşekkür ediyordu adama. Adam gidince sordum.
“ne oldu Elif kimdi o ?”
“buralarda iki park varmış ben diğerine gitmişim. Bir tane teyzeye sordum burası değil dedi.bu da o teyzenin yiğeniymiş buraya kadar getirdi beni sağolsun “dedi.
“ Elif bak! Bu kıskançlık mıdır bilemem ama diğer erkeklerle fazla konuşma. Adap da bunu gerektirmez mi zaten! Elif senin bir erkekle konuşmana bile tahammülm yok benim Elif im bir daha ki sefere dikkat et biraz “ dedim kavga çıkarmasını beklerken gülümseyerek kafasını salladı ve
“tamam merak etme dikkat ederim , hoş geldin bu arada” dedi. Elimi yüzüne koydum saçlarında bir parça omuzlarından düşmüştü diğer elimle o parçayı aldım önce o güel kokuyu içime çektim sonra omzundan arkaya atım. İlk defa saçlarına dokundum onun o kadar güzeldi ki saçları. Gülümsedim ve
“Hadi gidelim” dedim. Benim meraklı Elif’im durur mu .? hemen soru sormaya başladı.
“nereye gideceğiz? Neden araba ile gidiyoruz? Çok mu uzak?” dedi. Güldüm
“Elif önce biri seni görmeden arabaya binelim söz veriyorum bütün soruları cevaplayacğım ama önce arabaya binelim lütfen” dedim.
Kafasını sallayıp arabaya bindi.bütün gün benim yanımda olacaktı.bütün gün onu izleyecektim.
“ seni benim sık sık gittiğim huzurlu bir yere götüreğim. Mesafe biraz uzak olduğu için arabayla gidiyoruz Elif’im “ dedim
“ rüzgar “ dedi
“efendim” dedim
“sen bana hep Elif diyorsun ya “ dedi
“evet Elif’imm” dedim
“bana hep Elif de olur mu? Sen Elif deyince hep senin olduğumu hissediyorum. Sen benim elimi tuttun ya hiç bırakma. Ben bir tek seninken Elif im çünkü. Ben birtek seninle nefes alıyorum sanki. “ dedi.
Bana bir itiraf gibiydi bu ! hiç sevdiğimi söylemedim ona oda söylemedi. Ama böyle konuştu ya bütün kelimeler anlamını yitirdi
“ Elif “ dedim gözlerini gözlerime dikti
“seni seviyorum Elif” dedim.
