The Amulet ft. A.I

-003-

pov. Dana

"Happy b-day to my sweetie Dana" ik wordt waker door het gegil van Ashton. "Huh" mompel ik slaperig. "HAPPY B-DAY DAAN" roep Ashton en zet een taart op mijn bed. "Jezus dude doe eens normaal het is pas 9 uur" zeg ik en wrijf met mijn vingers door minn ogen. "Ik ben al twee uur wakker en heb speciaal voor jou deze taart gemaakt" zegt hij en nu valt het me pas op dat op zijn gezicht meel zit. "Ash dat had niet gehoeven" zeg ik en ga rechtop zitten. "Heey Dana kan ik je straks even in mijn kantoor spreken" zegt Anne Marie ineens die in de deur opening staat. "Ja oké prima ik kom zo" mompel ik en kijk naar Ashton die de taart in stukjes snijd. "Ash jezus jij bent pro bakker" zeg ik met volle mond. "Duh ik ben Ashton Irwin" zegt Ashton en ik rol met mijn ogen. "Ja helaas wel" zeg ik en steek mijn tong uit. "Hoezo helaas" vraagt hij met een pruillip. "Je bent beroemd ik mag je niet meer aanraken" zeg ik en sta op. "Dan heb je een probleem"roep Ashton en trekt me bij mijn middel terug het bed op. Ik val bovenop hem. "Je begaat momenteel aan een schande" grijnst Ashton. "Ja weet ik tegen niemand zeggen hé" zeg ik wiebelend met mijn wenkbrauwen. "Nu ben je eindelijk volwassen" zegt Ashton en staat zijn armen om mijn middel. "I know" zucht ik. " Ik ga even naar je moeders kantoor zoals ze net vroeg" zeg ik en sta op. "Kom je zo terug ik hou het bed wel warm" zegt hij en knipoogt. Zoms zou Ashton zo mijn vriendje kunnen zijn zoals we met elkaar omgaan teminste in deze wereld kan ik NOOIT zijn vriendin zijn ik ben een doodgewoon meisje. Ik loop de trap af en loopt zonder te kloppen het kantoor binnen van Anne Marie. "Dana gefeliciteerd meisje" zegt ze en geeft me een knuffel. "Dankje maar waarom moets ik komen?" vraag ik. "Het gaat over je ouders" zegt ze en kijkt naar onder. "Wat gaat over mijn ouders?" vraag ik kalm wat een wonder lijkt. "Dit moet ik geven van je ouders lees het briefje oké" zegt ze en ik knik. Ik loop de trap op met het houte kistje in mijn handen. In het midden van het kistje is een rondje uitgezaagd teminste zo lijkt het. Ik loop mijn kamer binnen en kijk naar Ashton. "Het is van mijn ouders" zeg ik in de war. "Wat is het laat zien" roept Ashton. "Een kistje" zeg ik en ga op bed langs Ashton zitten. Ik open het kistje en een ketting met diamanten verast mijn blik. er zit een brief langs en ik pak het er voorzichtig uit. "Lees voor" roep Ashton die dicht tegen me aan is komen zitten.

"Hoi Dana,

Dit geschenk zal je niet verwacht hebben voor je 18de verjaardag en dat snap ik maar ik en je vader zijn niet helemaal eerlijk geweest en willen het nu aan je kwijt. We wouden je niet weg doen en geld was het probleem niet zoals je ziet maar ik en je vader besturen een land vol tovenaars en we moeten je zeggen dat jij ook krachten bezit maar we moesten je weg doen omdat ons land in oorlog was met ons buurland. Na de oorlog kwamen we terug toen was je zes. Je had vrienden in het weeshuis en je leek gelukkig dus we besloten om je daar te laten en nu ben je volwassen en willen we je de kans geven om naar onze wereld te komen vandaar het kistje. Het is niet zomaar een kistje het is samen met je Amulet de sleutel naar onze wereld. Waneer je de Amulet in het rondje legt zal je naar onze wereld reizen. Hopelijk doe je dit waneer je dit ziet en gelezen hebt. Voor je veiligheid hebben we het tot je 18de bij mevrouw Irwin gelaten. Neem iemand mee en die zal ook beschikken over de magie maar alleen één iemand mag mee anders wordt het teveel. Denk hier rustig over na en we hopen je dan te zien. Nog een ding. De tijden lopen niet gelijk aan die van elkaar. Wanneer je komt met iemand is het dezelfe tijd maar bij ons gaat een dag sneler dan bij jullie. Wanneer je bij ons een dag blijft zal je bij jullie een uurtje weg zijn. Dit was het gefeliciteerd Dana en we hopen je terug te zien.

Groetjes Viola je moeder en Valentino je vader"

Een traan rolt over mijn wang en ik kijk naar het doosje. "WHAT THE FUCK" mompelt Ashton. "Wil je mee?" vraag ik. "Dana ik weet niet" zegt hij. "Zonder jou ga ik zelf ook niet" zeg ik. "Ik ga wel met je mee" zegt Ashton en trekt me tegen zichtzelf aan. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en sla mijn armen om zijn middel. "Ik wil eigenlijk wel eens zien of het werkt" zegt Ashton en kijk naar het kistje."Ik ga niet zo ik kleed me eerst om" zeg ik hysterisch. "Meiden" zucht Ashton nog maar ik negeer het. Ik loop naar mijn inloop kast en pak een half kapotte broek waar op de knieën een grot gat zit. Ik kijk de kast rond een wit t-shirt is wel leuk hierop denk ik of toch niet wat als mijn ouders me niet leuk vinden een wit t-shirt is niet erg denk ik maar de broek? Ik ben zoals ik wil zijn en dit zijn mijn kleren dus ze hebben er maar mee te dealen. Ik kom de kamer weer in lopen met een wit t-shit en de kapotte zwarte broek aan. Ik zie dat Ashton naar de ketting kijkt. "Dana even serieus die ketting is echt heel stoer" zegt Ashton die zichzelf ook heeft omgekleed zo te zien. Ik weet niet of de diamanten ketting bij mijn kleding past maar het is wel iets waaraan mijn ouders me zullen herkennen. "Zal ik hem bij je om doen?" vraagt Ashton en ik knik. Ik kijk in de spiegel. "Die ketting is niks voor mij" mompel ik waneer Ashton achter me komt staan. Hij slaat zijn armen om mijn middel en legt zijn hoofd op mijn schouder. "Dana wat als je ouders me niet mogen?" vraagt hij ineens. "Ashton Fletcher Irwin iedereen mag jou" zeg ik. "Alleen vanwege mijn naam" zegt hij en ik zie aan zijn gezichtsuitdrukking dat hij het liever anders had gehad. "Nee vanwege je geweldige drum skills en vanwege je goede gevoel voor humor en vanwege je leuke kuiltjes en vanwege je kleren" ratel ik door en ik wordt waneer in alles gezegd heb heel rood. Ik loop bij het spiegel weg en loop naar het doosje op mijn bed. "Dus?" zeg ik vragend en kijk nog even naar Ashton. Ik pak Ashton's hand vast en pak het amulet uit mijn t-shirt. "O god" zijn de laatste woorden voor alles een paar seconde grijs wordt. Ik open mijn ogen en merk dat ik Ashton's hand nog steeds vast heb. Ik kijk rond. "Waar zijn we?" vraag ik en ga voor een veilig gevoel tegen Ashton aan staan. "Wie ben je en wat kom je doen" een shore stem komt mij en Ashton tegemoet. Ik zie nu pas dat er grote hekken staan met erachter een groot dorp en in de verte een groot kasteel. "Ik ben Dana Walker ik heb een uitnodiging" zeg ik zacht. "P-prinses D-Dana" stottert de man en ik knik. "Het is me een genoegen om u binnen te laten in uw koninkrijk" zegt de man. "Ik breng u en uw gast wel met de koets" vervolgt hij zichzelf. "Ik loop liever" mompel ik en trek Ashton achter me aan naar het kleine dorpje. Een klein meisje rent op me af. "Help" gilt ze hard. Ik trek haar achter me en een jonge van mijn leeftijd komt aanrennen. "Ik beveel je aan de kant te gaan" snauwt hij. "Nee" zeg ik simpel en sla mijn armen over elkaar. "Hoe durf je tegen mij zo te praten" zegt de jongen. "Hé dude luister jij eens ga kinderen van je eigen lengte en leeftijd achterna rennen en laat dit meisje met rust" snauw ik terug. "Wie ben je en wat moet je" gromt hij. "Ik ben Dana en ik moet naar het kasteel" zeg ik. "Dana?" Vraagt de jongen en ik knik. "Dana" de jongen zet een stap naar me toe een geeft me een knuffel. "Whut?" mompel ik en wurm me uit zijn grip. "Laat haar met rust" sist Ashton achter me. "Wie ben jij?" vraagt de jongen die ik nog steeds niet ken. "Ashton en nu op hoepelen" zucht hij en trekt mij en het meisje mee. "Jaloers Ash?" ik hou ervan om hem te plagen. "Misschien" zucht hij en ik giechel zacht. "Wie ben je kleine?" Vraag ik. "Sophie" mompelt het kleine meisje. "En wie was die jongen?" Vraag ik. Oke ik geef toe ik ben nieuwsgierig laat me. "Jace hij werkt voor de koning en de koningin en nou ja steel nooit iets van het koninklijk huis want dan moet je rennen" giegelt ze. "Aha zo zijn ze dus" zucht ik en kijk naar Ashton die fronst. "Waar moeten jullie heen?" Vraagt Sophie. "Het kasteel" zeg ik en ze knikt. "Willen jullie er snel zijn?" Vraagt ze. Ik knik en ze wenkt dat we haar moeten volgen. "Hier in Liatobra gebeurt alles te paard dus kan je paardrijden?" Vraagt ze. "Ja ik kam dat heus wel" zeg ik en loop achter sophie aan gevolgd door Ashton en ik zie al een paar paarden staan. O god waar begin ik aan. "Dit is Black Widow en ze is nu voor jullie ze luistert toch niet" ik zucht en loop erheen. "Heey Black Widow" fluister ik. "Ash kom ik wil niet nog langer verkloten door te praten" oke het is een feit ik wordt pissig van praten met vreemden. Ik wantrouw iedereen die ik niet ken en je moet in de smaak vallen anders wantrouw ik je heel lang. Ik klim als een prof ruiter op Black Widow. (Merk de sarcasme). "Daan ik weet niet of ik wel op dat beest wil" mompelt Ashton waneer ik eindelijk vatzoenlijk zit. "Dat beest heet Black Widow en je klimt er nu op of blijft hier alleen" oké ik ben gemeen maar ik wil mijn tijd niet verdoen. Ik hoor hem zuchten maar uiteindelijk klimt hij wel op het paard. "Daan kan je echt paartrijden?"vraagt hij en grijpt mijn middel vast. "Ben je bang ofzo" zucht ik en sla de teugels heen en weer. Alleen was ik waarschijnlijk al weze galopperen maar zo gemeen ben ik ook weer niet voor Ashton. We stappen rustig richting het kasteel. "Waarom zei sophie dat Black Widow niet luistede ze doet toch wat ik wil" mompel ik. "Weet niet misschien omdat jij vandaag heel erg vervelend doet tegen iedereen en alles" snauwt Ashton. "Sorry Ash maar ik ben gewoon zo benieuwd naar mijn ouders" "Weet ik" hij duwd zijn armen die al om mijn middel een zaten meer naar zichzelf toe waardoor ik nog dichter tegen hem aan zit. Het reusachtige kasteel komt steeds dichterbij ons. Ik stop Black Widow voor een grote poort en stap af. " Ik heb een afspraak mag ik binnen" de beveiligers vragen niet door wat fijn is. Ik pak de teugels van Black Widow en begin te lopen. Ik gok dat de weg naar het kasteel nog twee minuten duurt en dan zal ik mijn ouders ontmoeten. Ik slik bij de gedachten. Ik wil dit zeg ik in mijn hoofd tegen mezelf. Ashton springt van Black Widow af en slaat zijn arm om mijn middel. "Ik weet dat je bang bent" zegt hij zacht en ik draai me naar hem om. "Ik nooit" zeg ik. "Dana speel geen spelletjes met me" zegt hij waarschuwend. "Oké ja ik ben bang dat ze me niet mogen"
-----------------------------------------------------------