Train from shadow

Qaranlığa körpü

Nəfəs al...Sakitləş...Burada təksən...Sadəcə sən...Onlar səni bilmir, tanımır, hiss eləmir.Bura qaranlıqdı...Sən qaranlıqdasan...Sən kölgəsən...Milyonların içində qeyb olmaqdansa qaranlığın içində zülmət olmağı seçmişik BİZ.İnsanlar bizim varlığımızı bilmir.Biz qaranlıqlar səltənətinin əfsanələriyik.Biz...
-Sən yaxşısan?Bizi görmədikləri üçün çox şanslıyıq.-Nəfəsini dərdi.Ona yaxınlaşdı və gözlərinin içinə baxdı-Axı nə düşünürdün?Ora gedə bilməzsən...
-Günəşi görmək istədim.İnsanları...Onların bir parçası ola bilməsəm də bunu sadəcə xəyal elədim.Bağışla.-Göz yaşları yanağından sakitcə süzüldü.Bir neçə ildi burada idi amma əvvəlki həyatı üçün darıxırdı...Atdığı ailəsi...Yarımçıq qalmış həyatı...Və onun üçün-işıq üçün darıxırdı...
-Biz onların parçası ola bilmərik. Biz bura-qaranlığa aidik. Selene,axı sən onların bizə elədiklərini bilirsən...Ahhh...Ağılsız qızcığaz...Qaranlıq safdı və təhlükəsizdi.İnsanlar zülmətdən qorxmaz,içlərindəki əsarətdən qorxar.Biz onlar kimiyik,amma onlar bizim kimi deyil.

●●●●●●●●●●●●●

Bura düşündüyünüz kimi deyil.Biz təhlükəli deyilik.Düzdü bəzilərimiz qatildi.Amma biz sadəcə özümüzü qoruyuruq-insanlardan.Hər birimizin fərqli hekayəsi var.Amma burda her kesinki eynidi.Sadəcə kölgə.Və insanlar işıqdır.Uzun müddətdir həsrətində olduğum işıq.Burda yaşayırıq,gizlənirik və özümüzü tanıyırıq.Keşkə mən də işıq ola bilsəydim...
●●●●●●●●●●●●●●

Bəzən keşkələrə önəm vermək lazımdı.Keşkə dediyimiz çox şey keşkə heç olmasaymış...
Bu sadəcə qaranlığa körpü idi.İnsanların və onların arasındakı bir körpü...Bəs kimsə körpünü keçmək istəsə...Kölgə işıqda yaşaya bilərmi?

Birinci hissəninin sonu.
Birinci hissə sadəcə ön söz idi.Və kitab irəlilədikcə obrazların şəkillərini qoyacağam.İlk işim olduğu üçün heç nə gözləmirəm amma yenə də oxuyanlara TƏŞƏKKÜRLƏR!!!