"Neden yaptın?"
Psikolog soru sormaya başlamıştı ve susmayacaktı buna emindim. Beni buraya O getirmişti.
"Senin neler yaşadığını bilmiyorum, anlatırsan çözebiliriz."
Başımı usulca kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Anlatsam ne yapabilirdi ki?
Ama bunca zaman neler yaşadığımı kimse bilmiyordu. Bunu okuyan sen bile.
"Ben küçükken annemi kaybettim. Babamla kalmaya devam ettim. On altı yaşıma kadar. Fakat babam fahişenin tekiyle beni terk etti. Bir öğrenci evinde kalıyorum şu an. Ev sahibim beni tanıdığı ve zor durumda olduğumu bildiği için bana bu daireyi verdi. Kendisi iyi kadın. En azından benim için. Bu yaptığımı da..."
Gözlerinin içine baktım tekrar bu sözleri zikrederken ellerimle oynamıştım çünkü.
"... bunu da artık sıkıldığım için yaptım. Bilirsiniz sevgisiz dünyada bir insan yetişemez. Yetişse bile gördüğünüz gibi sonucu açık."
Derin bir nefes aldı ve kafasını salladı. Elindeki rapora bir şeyler karaladı ve tekrar bana döndü.
"Sanırım o erkek arkadaşın olmalı?"
Histerik bir gülüş dudaklarımdan firar etti.
"O sadece birisi, doktor bey."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ice Cream | bxg
Romantiek🎈Gözleri karameli andırıyordu. 🎈Dudakları şeftaliyi. 🎈Saçları ise çikolata gibi kahverengiydi. ~Oysa onun saçları çikolataya taş çıkartırdı. *15.10.18 Başlangıç