Jamelle's POV
"Saan ba talaga tayo pupunta Jam?" tanong nitong kasama ko.
"Basta, just drive." i mouthed.
"Tss." bulong niya.
Minsan talaga mapapa-ewan ka na lang sa kasungitan at kaartehan nitong ilaw na 'to. Daig pa niya isang babaeng choosy eh.
Matapos ang ilang minuto niyang pagd'drive may natanaw akong pamilyar na lugar. Hindi lang siya pamilyar, memorable din siya sakin, i mean saminsiguro.
"Stop the car Light." sabi ko at hininto naman niya.
Bumaba agad ako ng kotse at nalanghap ko agad ang masarap na simoy ng hangin. Naririnig ko rin yung mga ingay at tawanan ng mga batang naglalaro, pati na rin yung mga nagtitinda. How i miss this place? Dito sa park na 'to kami unang nagkakilala ni Jashen eh. Naramdaman ko na lang na umiiyak na pala ko. No, nakapag move on na ko. Eto kasing park na 'to ang naging susi para makilala namin yung isa't isa. Kaya napaka'memorable nito para sakin.
"You okay?" nagulat ako at katabi ko na pala si Light.
"Uhm, Yeah. Tara na?" pang-aaya ko.
"You sure? Kung gusto mo kumain muna tayo tutal wala naman kaming lakad ni Miecka." sabi niya pero di ako sumagot.
"So? Where you want to go?" tanong niya ulit.
"I wanna go home." sabi ko.
"Don't you wanna see my cousin?" nagtaka ko.
"Why? Anong pakielam ko sa pinsan mo? Is he special para makita ko?" tanong ko sa kanya. Bakit ko naman gusto makita ang pinsan niya, eh miski nga pangalan ng mga pinsan niya di ko alam.
"Ah-eh, nothing. Just forget what I've said. Let's go, I'll drive you home na." sabi niya at nagmamadaling pumunta sa car niya. Yes, you heard me right, may car na si Light at young age. Ewan ko ba kay Tito Dan bakit agad-agad na pinagdrive yan, but whatever the reason is it's not my priority na.
Nakarating naman agad kami sa bahay. Tahimik lang kame.
"Sige Jam, i gotta go. Take care and have some sleep okay?" tumango na lang ako.
Pagpasok ko ng bahay ay agad akong dumiretso sa kuwarto ko.
***
*tok*tok*tok*
"Ahmm!" Didn't they read the paper i stick into my door na "DO NOT DISTURB"? Caps lock na yan at sinulat ko para maganda tapos gigisingin nila ko? Bumalik na lang ako sa pagkakatulog ko.
*tok!*tok!*tok!*
"Argh!" bahala sila diyan. Nagtakip ako ng unan pero sadyang makulit yung kumakatok kaya tumayo na ko at nagdabog papuntang pinto.
"Sino ba yan?! Natutulog pa ko eh!" bulyaw ko.
Binuksan ko agad yung pinto at parang biglang tumigil pagtibok ng puso ko, No! I think my heart beats faster and faster. Parang tumigil yung ikot ng mundo ko, no i mean namin nang makita ang isa't-isa. Agad kong naisarado ang pinto at bumalik sa kama ko.
"Is that really him?" tanong ko sa sarili ko.
*tok*tok*tok*
"Jam? Ok ka lang ba?" tanong ni Kien.
It is him...
I stood up from my bed and immediately go to the bathroom and ready myself. Grabe, imagine? mahigit 30 minutes ako nag'ready? Ang tunay na maganda di nagmamadali. Keme!
*tok*tok*tok*
"Little Sis?" it's Kuya Hiro.
"Wait lang..." nagsusuot pa kasi ako ng damit. Sinuot ko lang yung regalo niya saken, favorite ko kasi 'to eh.
*Inhale*Exhale*
I slowly open the door and go downstairs. Pagkababang-pagkababa ko pala ay si Kien na agad ang nakita ko. He's wearing a blue checkered polo shirt and a pants, how handsome he is sa suot niya.
Nagkatinginan kami saglit at nag'wave naman siya,ngumiti na lang ako.
"Oh anak? Kumusta tulog mo? Para ka talagang baby, tulog mantika. Hahaha!" tumawa si Mom tsaka si Kuya Hiro, argh! ipangalandakan ba namang tulog mantika ako?
"Pfft!." Aba? Isa pa 'tong Kien na 'to kung makatawa eh.
Hayy, di ko na lang sila pinansin at naupo na ko sa sofa na kaharap ng Kien.
"What do you want?" bungad ko sa kanya habang nakataas ang kilay ko. Huh! He underestimed just who he was dealing from.
Nasindak naman ata siya at mukhang nagulat sa sinabi ko.
"Ah, sorry jam ah? Kung di kita tinext na pupunta ko dito. Kababalik lang kasi namin dito galing California." sabi niya.
"Ah... so bakit napunta dito?" mahinhin ko nang sagot dahil mukhang di eepekto sa kanya ang bad side ko.
"Ah,eh...uhmmm..." napakamot siya sa ulo. Ano kayang problema nito.
"Ano?" tanong ko.
"Uhm... Can we go out? I want to have our friends date." hindi siya makatingin sakin.
"Psh. Kala ko naman papakasalan mo ko kung makakamot ka diyan. Yun lang pala." I mouthed.
"Kung pwede nga lang eh."
"Ano?! May sinasabi ka ba?" Nagulat kasi ako parang bumulong siya.
"Ha? Wala ah?" parang takot na takot siya.
"Tss. Sige wait lang, kakain lang ako. Tara sumabay ka na samin." pang-aaya ko at mukhang sumunod naman siya.
"Mom what's in?" tanong ko kay Mama.
"Many dear."
"Tara sabayan mo na kami." umupo na ko at tumabi naman siya sakin. Bali ganito ang seating arrangement namin.
(Kuya Hiro)
(Mom) (Wala)
(Kien)(Ako)
Hahaha! Ayun tahimik lang kami kumain pero sinira ni Kuya Hiro ang katahimikan nang bigla siyang magsalita.
"Saan kayo pupunta little sis?" ani niya.
"Park." matipid kong sagot.
"Ahh. What's your name again?" tanong ni Kuya kay Kien.
"Kien sir. Rod KIen Santos po." sabi ni Kien habang nakangiti.
Mukhang napatigil si Kuya at nagulat na lang ako nang parang napasimangot si Kuya but i know him. Whenever he's mad, di niya yun pinapakita pero may black aura na pumapaligid sa kanya.
And i think something isn't right.
