مقدر في السماء

2

بيضحك مصطفى: بهرج يا بنتى بهرج ..
بس والله لو بقيتى مكعبره كعبره الكوره الكافر هتبقى ف عينى غزال رقيه انت مفيش زيك انتى ف عينى احلى واحده
رقيه : بتثبتنى ماشى
مصطفى بص لرقيه وقرب منها وبصوت واطى : انا ولا عمرى ثبتك كلامى كله ليكى ...
ف اللحظه دى سمعوا صوت من وراهم .: رقيه انا ....
بصت رقيه ع الصوت وملامح وشها مقلوبه :كل دا يا ابله والله كنت همشى
مصطفى حس ان سها جت ف لحظه غلط رسم ع وشه ضحكه: دى كدابه كانت خلاص هتفرش وتقعد هنا هتستناكى اهو
رقيه خبطته بكتاب: يا رخم
سها شافت مصطفى حاولت تظبط ف نفسها : روكا حبيببتى يا مصطفى
رقيه حست بسها بتسبل ل مصطفى وهو ولا هنا: طيب يا حبيببتى يلا بينا هنتاخر
مصطفى: يلا بينا مواصلاتكم ع حسابى يلا
رقيه: ايه البذخ دا
سها بصوت رقيق: ميرسى اوى
رقيه بصتلها ع تحولها دا : لا حول العالم يلا بينا
ومشيوا راحوا الجامعه الجامعه
_______________________________________________

فى نفس الوقت فى المانيا كانت نهله بتجهز علشان تنزل جامعتها
نهله: ماما ..ماما
زينب: ايوه ..ايوه
نهله : مشفتيش شاحن الموبيل
زينب: اها تلاقيه ف اوضه مهاب كان عاوز شاحن لان الشاحن بتاعه باظ امبارح
فعقبال ما يجيب انهارده واحده
نهله: مستر مهاب بات عندنا امبارح مطلعش شقته يتحسد وبعدين مش عارف يجيب شاحن ..وراجع متاخر اوى يعنى
زينب: اسكتى بس انا ما بصدق انه يقعد معانا ومش يطلع شقته وحوار تاخيره دا مش فاهماله بيرجع متاخر وبيصحى ينزل بدرى الصبح وقلنا شغل وبليل بيقولى شغل
نهله: اها مع سهر .. بيراجعوا الشغل بليل
زينب قلقت من لهجه نهله: لالالا سهر دى متربيه معاكم هما اصحاب واخوات و هو قالى انهم اصدقاء شغل مفيش اكتر وهى عنده زيك
نهله : بجد ..وانتى صدقتى ع طول طيب يا مامتى ركزى مع مهاب
زينب : قلقتينى ليه ..يمكن دا السبب انه بيتجاهل رقيه
نهله اتفاجئت : بيتجاهل مين ازاى هى رقيه اشتكتلك ؟
زينب : لا بالعكس ودا ال محيرنى كل ما اكلمها الاقيها بتضحك وبتتكلم عادى
نهله: وانا كمان عمار ملحظش حاجه ولا رقيه لما بتكلمنى بتحكيلى حاجه
زينب : تخيلات تخيلات ان شاء الله مفيش حاجه
نهله : طيب ممكن تدخلى تجبيلى الشاحن علشان انا نص ساعه ونازله
زينب : حاضر
راحت زينب اوضه مهاب خبطت ودخلت لقته بيلبس :
زينب: صباح الخير
مهاب: صباح الفل يا زوزو
زينب: الفطار ف خلال 10 دقايق هيكون جاهز بس كنت عاوزه الشاحن الموبيل
مهاب وبيربط\ الجرافته: الشاحن ع الكوميدينو هناك واشكرى نهال والفطار مش لازم هفطر ف الشغل
زينب راحت تجيب الشاحن ورجعت تتكلم مع مهاب : مهاب انت ف حاجه مخبيها عنى
مهاب بيضحك: حاجه زى ايه
زينب: بتكلم رقيه وبترد عليها ولا لا
مهاب تهته: ها .. اها بكلمها لما بكون فاضى وبرد لما بكون فاضى
زينب: مهااااااب
مهاب: والله مشغول يا زوزو يلا اقولك سلام
خرج مهاب بسرعه وساب مامته محتاره ومش عاوزه تفهم غلط
اخدت الشاحن وراحت ع اوضه نهله وادتهولها ونزلوا يفطروا
_______________________________
رقيه وهى ف الجامعه كان عندها محاضرتين بس حضرتهم وباقى اليوم فاضيه
وكان ف الجامعه انشطه تخص الرسم والخزف وزراعه الورد والنباتات
فاشتركت رقيه وسها صاحبتها ف نشاط زراعه وتنسيق الورود كهوايه وكانت بتنفذ ف حديقه ف بيتها ومليتها زهور وورود ونباتات وكانت هى ال بتهتم بيهم وكانت بتهادى ناس بالورد ال بتزرعه
سها : انهارده حر اوى
رقيه: لا خالص متكسليش مش هنمشى بدرى لو عاوزه تمشى امشى
سها اتنهدت: مقدرش امشى لو هموت
رقيه : اهاااا علشان مصطفى جى
سها بسهوكه: ايووووه
رقيه: ماهو طول ماانتى راميه نفسك كده مش هيحس اتقلى
سها بصتلها: ونبى ايه .. ماتقولى لنفسك الكلام دا
8 سنين وانتى راميه نفسك ع مهاب وهو تقيل وبيكبر ليكى
رقيه : لا يا حبيببتى الوضع مختلف ..
مهاب ابن عمى وابن خالتى واحنا ف حكم المخطوبين وقريب هنبقى متجوزين
سها : طيب مالك بتتكلمى وانتى مش مبسوطه ليه
رقيه اتنهدت: مش عارفه اول ما سافر مهاب كان دايما بيبعتلى جوابات وبيكلمنى ف التليفون البيت بعد سنتين ابتدى يقل واحده واحده ويغيب ف الرد عليا ع رسايلى حتى ع النت مبقتش اشوفه كتير يعنىع فترات اطول من ال قبلها وبعدين رجع يرد عليا باانتظام بس رسايل ومكالماته قليله ولو رد عليا بيبقى مشغول ..انا مش فاهمه
سها: يعنى ايه
رقيه رجعت لنفسها باابتسامه: مش مهم ومش هفكر هانت اهو جى ف الاجازه وهشوفه ودا المهم انا مش هفكر ف ال فات اكيد هو مشغول مش فاضى انا قلبى بيقولى كده
سها : هو مهاب بيحبك يا روكا
رقيه : اكيد احنا موعدين لبعض
سها : بس دا مش شرط علشان تحبوا بعض لازم تتاكدى
رقيه بصت لسها : من غير تاكيد
سها: طيب ... يارب اوعدنى ل مصطفى
ف اللحظه دى سمعوا شخص من بعيد معاه حاجه ساقعه : الحاجه الفرش لناس الفرش
سها بسعاده: ميرسى
رقيه: تسلم يا باشا يلا نشوف ال ورانا بقى
مصطفى: يلا
_______________________
رجعت نهله من الجامعه وقعدت تدور ع مامتها
نهله: زوزو انتى فيييييييين يا زوزو
لو خرجتى لفتن عليكى ل حوده يا زوزوو
لفت عليها البيت كله فقررت تطلع اوضتها وهى رايحه ع اوضتها شافت نور اوضه مهاب شغال واستغربت
نهله: معقوله يكون مهاب موجود ف البيت بدرى كده
قربت من الاوضه والباب كان موارب فتحت الباب شافت مامتها قاعده ع مكتب مهاب
نهله: ماما ..انتى بتعملى ايه ؟
مامتها اتخضت : ايه دا يا نهله خضتينى اتنحنحى ولا حاجه
نهله بااستغراب: انتى بتعملى ايه ف اوضه مهاب وفاتحه الكمبيوتر بتاعه
زينب اتخضت فراحت تقفل الاب من غير ما تقفل الايميل : لا مفيش مفيش
كنت بتكلم مع فاطمه
نهله: انتى دايما بتتكلموا انتى وخالتو مايك انما انتى كنتى بتكتبى
زينب اتوترت: عادى يعنى المايك عندها بايظ
نهله: طيب قفلتى ليه اول ما دخلت كنت عاوزه اسلم عليها
زينب اتوترت اكتر : اصل ..اصل .. انتى بتحققى معايا يا نهله ولا ايه
انا نازله اجهز الغدا مش كنتى تقولى انك راجعه بدرى .. بعد كده اتنحنحى
خرجت زينب وهى حاطه ايدها ع صدرها من الخضه ..نهله كانت مستغربه ال حصل فبعد ما مامتها خرجت من الاوضه راحت قعدت وفتحت الاب تانى وكان مفتوح ع ايميل مهاب القديم بصت لاقت المفاجاءه.........!!!
ان من دقتين ف رد ع رساله لرقيه اتبعت فاستنجتت ان مامتها هى ال بعتت ..
فراحت راجعت كل الرسايل الاخيره ولقت نفس الاسلوب والكلام القصير قفلته بسرعه من دهشه ونزلت لمامتها ف المطبخ
راحت المطبخ: ماما .. انا عاوزاكى
زينب : مش فاضيه زى ماانتى شايفه يانهله بعدين
نهله: لا دلواقتى يا ماما لازم افهم ال حصل
زينب: تفهمى ايه كنت بتكلم مع اختى ايه الغريب
نهله: الغريب ان الكمبيوتر لقيته مفتوح ع ايميل مهاب القديم ورقيه بتبعت عليه الرسايل وان من دقيقتين كان ف رد اتبعت ومهاب مش بقى يستخدم الايميل دا ..ممكن افهم ايه ال بيحصل بالظبط
زينب حست انها اتزنقت كانت ماسكه معلقه ف ايدها سابتها ف الحوض وشدت كرسى وقعدت
زينب بملامح ضيقه: كان لازم اعمل كده علشانكم
نهله اتفأجئت: يعنى انتى ال كنتى بتردى ع رسايل رقيه ع انها من مهاب
زينب: اخوكى اتغير من بعد ما جينا هنا .. بعد ما كان مدايم ع انه يبعت لرقيه كارت واحنا بنبعت الجوابات زى ماانتى كنتى بتعملى ..بدء واحده واحده ينفض مره وانا افوت وبقى ينسى وانا افكره وبالعافيه يكتب
مره واحده كنت بتكلم مع رقيه
**فلاش باك **
رقيه: وحشتينى يا خالتو انتى وعمو ونهله
زينب: وانتى كمان بس ايه مهاب مش وحشك ولا ايه
رقيه : انا زعلانه منه .. مبقاش يرد عليا خالص وانا ببعتله
صور الورود ال اتزرعت وال انا زودته عليهم ومش بيرد هو مشغول اوى كده يا طنط انه مش فاضى يرد عليا
زينب اتفاجئت : اصله ف شغل جديد مع عمك ومشغول طول اليوم يادوب بيرجع ينام وانا همصلك ودانه وهخليه يرد عليكى
قفلت زينب مع رقيه واستنت مهاب لما يرجع من بره
مهاب: مساء الفل يا زوزو فنجان قهوه لحسن انا مصدع ومعاه مسكن
زينب : حاضر .. هحصلك علشان انا كمان عاوزاك
جهزت القهوه مع المسكن وطلعت زينب الاوضه : اتفضل
مهاب: تسلملى ايدك يا زوزو
زينب قعدت : ممكن اأسئلك سؤال
مهاب: طبعا خير
زينب وملامح ضيقه ع وشها : انت مش بترد ع رقيه ليه وقطعت ليه ؟
مهاب : رقيه .. مين
زينب بعصبيه: مهاب
مهاب: اه رقيه رقيه بنت عمى وبنت اختك
زينب : ايوه ليه مش بترد
مهاب: مشغول يا زوزو بس لما هفضى هرد
زينب : طيب قوم افتح ايميلك وابعت ليها اميل
مهاب بصوت كسل: بعدين هى مش هتطير
زينب بعصبيه: قوم دلواقتى يا مهاب
مهاب لاحظ غضب وعصبيه مامته: حاضر حاضر
قام مهاب فتح الايميل وبص وعمال يدور ع الايميلاات مش لاقى اسمها : هى فى دى دى مش باعته حاجه خالص اهو
زينب بصت لمهاب: ازاى دى قايلالى انها بتبعت ع طول
مهاب سكت لحظه وافتكر : اه .. يبقى الاميل القديم افتكرت
زينب : هو انت عملت ايميل جديد ومش بعتهولها وسبتها تبعتلك ع القديم
مهاب توه كلام مامته : استنى ابص اشوف يارب افتكر الباسورد
بعد محاولات علشان يفتكر الباسورد فتح الاميل واتفأجئ من عدد الرسايل :ايه كل دا دا كل يوم كانت بتبعت
زينب : وانت مكبر دماغك
مهاب : وانا هلحق ارد ع كل دا ازاى
زينب قامت : رد ع اخر رساله وقلها انك مشغول
كتب مهاب رد بسيط وبيفتح ف الرسايل وع وشه ابتسامه سخريه: هى رقيه فاضيه اوى كدهمش وراها حاجه غيرى ولا ايه دى بتحكيلى يوميات هجيب وقت منين
زينب خبطت مهاب: اتكلم عدل عليها
مهاب : تعملى معايا جميله يا زوزو علشان انا بجد ببقى مشغول ولا عاوز ازعلك ولا ازعلها هكتبلك الباسورد وانتى ابقى شوفى الرسايل وانا لما اكون فاضى هرد
زينب : ليه رد انت هو مبعوتلى انا
مهاب : طيب بصى ردى مره وانا هرد مره علشان مشغول بجد مش فاضى لرغى دا
زينب : مهااااااب اعدل كلامك عن رقيه
مهاب : اسف اسف بس بجد مشغول وانتى اتعاملى بليز يا زوزو