"არ მიღალატო თორემ მოვკვდები!"

თავი 1

-გახსოვს ჩვენი პირველი შეხვედრა?
-რამ გაგახსენა ახლა ეგ თე? სიყვარულით და ამავდროულად გაკვირვებული სახით შეხედა ჰობიმ საყვარელ კაცს რომელიც ცეკვის შემდეგ ძლივს სუნთქავდა.
-ჩვენი ყოველი აქ მოსვლით ის დღე მახსენდება,ყოველი წამი.როცა დაგინახე მე...მე თითქოს ყველაფერი დამავიწყდა რაც ვიცოდი,მხოლოდ შენს სახეს ვხედავდი...იცი?! ისიც მახსოვს რა გეცვა და შენი პირველი სიტყვა რა იყო- ჩაეცინა უმცროსს და განაგრძო მოყოლა.
-შავი კეპი,შავი შარვალი რომელიც შენს იდეალურ ტანს უფრო მკვეთრად აჩენს,შავი მაისური და გრძელი,შავი მოსასხამი...მიუხედავად იმისა რომ ყველაფერი შავი იყო შენ მაინც ანათებდი.
-პატარავ მგონი ჩემი საცვლის ფერიც იცოდი იმ მომენტიდან,შენ ისეთი თვალებით მიყურებდი რომ მეგონა გამაუპატიურებდი.დაიწყო სიცილი და თეს მიუახლოვდა.
-ეს საყვარელი არსება ვისია?! - კი,სწორედ ეს იყო შენი პირველი სიტყვა და ჩემსკენ წამოხვედი სწრაფი ნაბიჯებით...ვიფიქრე რომ მაკოცებდი და შენც ვერ გაუძელი ჩემს შარმს თუმცა შევცდი და თანი ხელიდან გამომგლიჯე :D
-ჰოსოკი სიცილს ვეღარ იკავებდა და უეცრად სახე შეეცვალა. - პატარავ ნუთუ არ იცი შენი დანახვის წუთიდან რა ვიფიქრე?
-ვიცი მაგრამ თუ შემახსენებ უფრო სასიამოვნო იქნება. -გაიღიმა და წარბები აათამაშა უმცროსმა.
-ჰოსოკი იატაკზე წამოწოლილ თეს ზემოდან გადააჯდა და მისკენ დაიხარა.- აი ეს მინდოდა იმ წუთიდან როცა დაგინახე.მინდოდა მთელი ღამე შეუჩერებლად მეგრძნო შენი სხეული,შენი ტუჩები და რა თქმა უნდა შენი თვალები.შენ ისე მიყურებდი როგორც არასდროს არავის შემოუხედავს.
-თემ აღარ იცოდა მოესმინა და გაეხსენებინა თავისი ცხოვრების ყველაზე ბედნიერი წუთები თუ საყვარელი კაცისთვის სიამოვნება მიენიჭებინა რომლის უგულებელყოფვის უფლებასაც თავისი გამაგრებული ორგანო არ აძლევდა.
-შენ მე ენით აღუწერელი სიყვარული მაჩუქე პატარავ,მომენტები რომლებსაც ვერასდროს დავივიწყებ და ამისთვის სიცოცხლის ბოლომდე შენი მადლიერი ვიქნები. გაღიმებული და ცრემლიანი თვალებით საყვარელ კაცს გულზე დაადო თავი და ცრემლებს ვეღარ იკავებდა,მიუხედავად იმისა რომ ძალიან ცდილობდა.

_______________________________________________

პირველად ვცადე ეს პატარა ფიკი და იმედია მოგეწონებათ...ან თუ არ მოგეწონებათ არ გამლანძღოთ მაინც :D