-Kim... kim ty jesteś? - wyjąkał obłakany mężczyzna nadal kręcąc głową. - Nie, nie, nie. Nie jesteś James'em, nie jesteś! Kim jesteś! Kim! - wydał z siebie mrożący krew w żyłach krzyk. - Kim do cholery!
Nastoletni chłopiec patrzył na niego przerażony. Bał się odpowiedzieć na pytanie mężczyzny.
Nie widział co się dzieje. Zrozumiał jedynie tyle, że mężczyzna ten znał jego ojca.
A końcu zebrał się w sobie i wyszeptał cicho swoje imię.
Skazaniec zaniósł się obłąkanym śmiechem.
-Nie. Nie jesteś nim! - chichotał. - Harry... mój mały chrześniak w więzieniu? Nie! Jesteś moimi zwidami! Nikt, nikt nigdy... nie zamknąłby dziecka w Azkabanie... nie! Mój Harry, mój szczeniaczek nie zrobiłby nic złego.
-Jesteś moich chrzestnym? - wyjąkał zdziwiony. - A-ale jak?
-Nie jesteś Harry'm, nie jesteś! - czarnowłosy zaczął kiwać się w przód i w tył.
Pottera chwyciło coś za serce. Nie znał tego mężczyzny, ale zrobiło mu się żal go. I jeżeli to prawda, że jest jego ojcem chrzestnym, to musiał znać dobrze jego rodziców.
Chłopiec podszedł powoli do krat swojej celi, wyciągnął rękę przez dziurę, jakby chciał dosięgnąć łkającego mężczyzny i powiedział:
-Ehm, proszę pana, przepraszam - gdy zdziwiony azkabańczyk spojrzał na niego, ten kontynuował. - Nie wiem kim pan jest, oprócz tego, że jak pan mówił, jesteś moim chrzestnym, ale ja wiem, że jestem Harry'm Potterem. I nie wiem jak to panu udowodnić, ale się postaram. Tylko, tylko czy mógłby pan opowiedzieć mi coś o mamie i tacie? - zapytał pełen nadziei.
Przepraszam, że mnie nie było tak długo. Miałam pewne problemy. Dzisiejszy rozdział, tylko na przeproszenie.
CZYTASZ
Dobrego Azkaban nie zepsuje - złego Merlin nie naprawi.
Fanfiction*Dobrego więzienie nie zepsuje - złego Kościół nie naprawi. przysłowie polskie A co gdyby niewinnego chłopca wsadzić do więzienia? Za zbrodnię którą w pewnym sensie nie popełnił? Za skutek uboczny pokonania po raz drugi Voldemorta? My tego nie wiem...
