“Excuse me, Pretty Missy.” I turned around to see who it was. It was a cute girl, wearing a blue dress, her hair is curly like mine.
Hihila niya na pala yung laylayan ng damit ko. Lumuhod ako sa kalevel nya.
“Yes Baby girl?” Now I noticed that her eyes were emerald green, parang sa kuya ko. May hawig siya kay Kuya Derick, yung lips, ilong at mata nya.
A thought suddenly flashed on my mind.
Baka naman anak to ni Kuya Derick? Sa dami naman ng mga naging babae nun ito na yung bunga ng isa sa kanila.
“Where is the CR? I’m going to wee-wee.” Her cute little voice sounded like Ate Laine’s voice when we were at this little girl’s age.
“Come with me, we’ll find it for you.”
“Thank you!”
Hawak-hawak ko yung kamay niya papunta sa CR. Actually, hindi ko talaga alam ang papunta sa CR pero dahil sa ka-cutan ng batang ito hahanapin ko nalang, tutal madali lang naman yun hanapin at marami namang pwedeng tanungan at may directions din naman.
Habang naghahanap ng CR ininterview ko sya.
“What’s your name?” I started the converasation.
“Alitanya Sophia Ruiz po, how about you?” She replied at tumingala siya sakin.
“I’m Ate Danielle, but you can call me Ate Dann, or Ate Aeille, or Ate Herra. Whatever you want.” I smiled.
“That’s too much to remember.” She pouted.
“I’ll just call you Ate Herra, that’s way easy for me.” Her lips curved.
“How do I call you? Tanya, Sophia, Pia, Ali?” I asked her, para maging clear kami.
“Just call me whatever you want, wag lang po Ali kasi mommy ko yun.” Yung kamay nya parang sumampal sa hangin.
“So, I like calling you Tanya, it fits your cuteness.” Our hands were swinging like we’re totally close.
“How old are you?” I asked her.
“Turning 7 this Year.” She replied
At the end of our conversation, finally, nakita ko din namin ang CR through my instincts. Pumasok na kami sa loob ng CR.
“I’ll wait for you here.” Pumasok na siya sa loob ng isa sa mga cubicles doon. Tapos after 5 seconds yata lumabas ulit siya.
“Can you come with me inside? Hindi ko po kasi abot yung bowl.Hihi.” (^__^)
Ayun naman pala. Marunong naman pala magtagalog tong bata na to. Super cute, cute niya talaga. Pumasok na rin ako sa loob ng cubicle para tulungan siya na makaupo. Hahawakan ko na sana yung flush kaso wala namang nakakabit na flush.
“May sensor po itong bowl kaya kung hinahanap nyo po yung flush, tatanda nalang po siguro kayo hindi niyo pa yun nakikita.”
Booom! Grabe na talaga ang mga bata ngayon.
Pasensya na bata hah, walang ganyan noong panahon namin eh.
Pag tayo ni Tanya ay automatic na nagflush ang bowl.
“So, that’s how it works.” Aba’t naka cross arms pa ang bata. Siya na.
Lumabas na kami sa cubicle.
“Do you have a sanitizer Ate Herra?” Health conscious din ang batang ito.
“Yes, wait lang.”
I looked inside my bag to get my sanitizer, always ready yan sa bag ko, never na mawala.
“Your hands.” I commanded.
She pulled out her hands and I poured a bit of the sanitizer and she rubbed it. I did the same thing. We were laughing while rubbing our hands, wala lang, nagpapakaisip bata lang.
“Where have you been Tanya? Kanina pa kitang hinahanap.”
A lady suddenly interrupted our moment. Baka ito na yung Mommy ng batang ito.
“Mommy!” She ran toward her and hugged her ‘Mommy’
“Hindi niya daw kasi alam yung papunta dito sa CR kaya sinamahan ko na siya. By the way I’m Dann, Ali right?” Inabot ko yung kamay ko dun sa Mommy ni Tanya para makipag shake hands. Inabot niya yung kamay ko.
“How did you know?” May halong pagtataka at pagkaamaze ang mukha ni Ali.
“Nabanggit ka kasi kanina sakin ni Tanya tapos naalala ko lang ulit.” I smiled a bit.
“Thank you hah. Ah, pasensya ka na dito kay Tanya hah. Medyo makulit din to eh, buti nakayanan mo.”
Medyo daw, eh ubod nga ng kakulitan at katarayan ang batang yan.
“My pleasure. Buti nalang at nakilala ko itong batang ito. At least may nakalibang sa akin ngayong gabi.”
“Let’s go Mommy. Bye, Ate Herra.” Hinila na niya si Ali and she waved goodbye at me.
“Wait Ali, have we met before?” Hindi na umabot yung tanong ko. Mabilis na nakaalis ang mag-ina. Parang hindi nga comfortable sakin si Ali eh, medyo ilang siya sakin. But, never mind. Ieenjoy ko nalang to.
Pero hindi talaga ako nagkakamali kay Tanya. She’s our long lost Juniora. Hahaha.

BINABASA MO ANG
Definitely (Not) Inlove
Ficção AdolescenteHerra Danielle Padua, a young professional; a common and simple girl haven't had a boyfriend since birth. The reason behind it is she is a perfectionist who looks for a perfect person which does not exsist. Let's see who'll hook her perfectionist he...